Als het voorprogramma Big Twins het podium op komt lopen is het even schrikken. De rapper staat er helemaal alleen voor want blijkbaar is er nog niet geïnvesteerd in een DJ. De rapper droomt van een carrière als ‘Rap Star’ maar we moeten moeite doen om hem te verstaan. Het geluid is dof en Big Twins klinkt een stuk minder rauw dan op de studio opnames. Big Twins rapt exclusief op oldschool beats en is tekstueel best vermakelijk. Het is zeker niet baanbrekend, maar de energie en de expressieve podiumprestatie maken veel goed. Big Twins wil handen zien, maakt oogcontact met het publiek en rapt elke verse alsof zijn leven ervan af hangt. Het is wat overdreven, wel voldoende voor een voorprogramma. Minpunt; de opmerking ‘I love Amsterdam’ had niet gehoeven.
Een zondagmiddag met Ghostface Killah en Killah Priest
‘This is the earliest shit I’ve ever done’
Wu-Tang clan en Ghostface Killah zijn onafscheidelijk, zo bleek gisteravond maar weer in het Paard van Troje. Tijdens de zondagmiddagshow met Killah Priest blijkt dat de energie er wel is, maar lijkt de wil om er iets nieuws van te maken weg bij de heren. Komt het door het tijdstip of zijn de mannen gewoon lui? Er komen namelijk genoeg Wu-Tang klassiekers voorbij, alleen lijkt Ghostface Killah zijn eigen platen te zijn vergeten.
Nadat Big Twins met een simpel ‘I love y’all, I’m Out’ het podium verlaat is er een gat van zeker een uur. Gelukkig zijn daar de H3C DJ’s die het publiek trakteren op oldschool materiaal. Daarna heeft de DJ van Ghostface Killah & Killah Priest ook nog wat tijd gereserveerd om het publiek op te hitsen. In een vlot tempo gooit hij platen van onder andere Biz Markie, Nas en Dead Prez onder de naald.
Na een korte opwarmsessie verschijnt Killah Priest. Ghostface is op de achtergrond te horen, maar laat zichzelf nog niet zien. Onder andere ‘One Step’ wordt ingezet door Priest. En de vaart zit er goed in. Op het moment dat Ghostface Killah hem komt bijstaan is de show op zijn hoogtepunt. ‘This is the earliest shit I’ve ever done’ merkt de rapper op. Ghostface ziet een jonge fan op de schouders van zijn moeder en krijgt een glimlach van oor tot oor. Een mooi moment en natuurlijk mag de kleine man even op het podium staan.
Aan showelement en publieksparticipatie ontbreekt het niet vanmiddag. Het lukt de rappers om het licht in de zaal te dimmen en weer te laten verlichten door de fans. Voor ‘Protect Ya Neck’ worden twee ‘superfans’ uitgekozen die een aantal verses mee kunnen rappen. De fans worden kort gescreend en het levert een leuk moment op. Één verse gaat zo goed dat de rappers zichtbaar onder de indruk raken, de andere verse komt minder goed uit de verf door de zenuwen. Nadeel is dat het veel tijd in beslag neemt en het allemaal erg leunt op werk van uit de Wu-Tang-era. Want waar blijven de eigen Ghostface Killah tracks?
‘The energy you give us, we give to you’ wordt er naar het publiek geroepen. En dat klopt wel? Als Ghostface ‘Da Mystery of Chessboxin’ inzet gaat het publiek compleet los maar begint zelf een gesprek met iemand op het podium. Echt geïnteresseerd lijken de twee heren niet meer in het optreden. ‘So what are we going to do?’ klinkt het vanuit Ghostface. Wanneer twee dames het podium op worden getrokken verzandt het optreden in een ordinaire wedstrijd in wie het geilst kan dansen op Rihanna’s ‘Work’.
Ghost en Killah verlaten het podium na de twerksessie en warrige spoken word verse van Killah. Werd er niet ‘we’ve got one joint left’ geroepen? Of was dit het? Na een kort uur en een magere selectie uit het werk van Ghost & Killah had het publiek toch wel op een ‘All That I Got Is You’ of ‘Run’ kunnen rekenen? Het had een zinderende hiphopshow kunnen worden. Niet een zoveelste greep uit ’Enter The Wu-Tang (36 Chambers)’.