Crossing Border 2016: Jam de la Crème – Collectif Electronique

“Je moet de tekst laten spreken”

Tekst: Megan Lloyd ,

Zes maanden geleden spraken wij in de Zwarte Ruiter met Janneke Nijhuijs en Lisa Lente over het laatste Jam de la Crème festival. Een half jaar later spreken we weer af, op dezelfde plek. Niet om terug te blikken, maar om het te hebben over het eerste nieuwe JDLC project: ‘Collectif Electronique’, op de vrijdag van Crossing Border. Dit is een elektronische jamsessie met drie producers: Jaap Wiewel en Chris van Rootselaar (Killing Skills), en Robin Veldman (o.a. Playground Zer0). Tekstueel worden zij bijgestaan door Guus van der Steen (Kern Koppen) en ReaZun (o.a. Kyteman’s Orchestra). Naast Janneke schuift ook Robin aan. Er wordt door het duo onderling wat bijgepraat, over sport en andere projecten, maar uiteraard willen wij vooral alles weten over de – toch uitzonderlijke – jamsessie van aanstaande vrijdag op Crossing Border.

Het Crossing Border festival lijkt dit jaar een nieuwe weg in te slaan. Met een nieuwe locatie en een zeer diverse line-up lijkt het festival een breder publiek te willen aantrekken. Ook wordt er meer hiphop geprogrammeerd. Een paar maanden geleden werden Janneke en Lisa door de organisatie benaderd en werd hen gevraagd om na te denken over een samenwerking met het festival. Janneke: “Crossing Border gaf ons carte blanche. Ze zeiden: ‘als jullie een leuk idee hebben, dan kunnen we dat misschien gaan uitvoeren.’ Lisa en ik gingen daarover nadenken, want hoe kun je een sessie doen waarin tekst een hoofdrol vervult? Wie zijn het beste in live teksten improviseren? Dat zijn MC’s! De hiphopscene is daar het allerbeste in, dus dat leek ons wel een mooi uitgangspunt.”

Janneke en Lisa wilden voor Crossing Border een andere richting inslaan dan een traditionele jamsessie met drums, bas en gitaar. Janneke: “Het leek ons vet om tekst de basis te laten vormen en ervoor te zorgen dat het instrumentale gedeelte op een andere manier kan functioneren. We vonden het een tof idee om het helemaal elektronisch te doen. Ik heb dat nog nooit gezien, een elektronische jamsessie!”

“Killing Skills hadden op het JDLC festival al een sessie gedaan en we vroegen ons af of we met dat gegeven iets verder konden gaan. Wij spraken met ze en ze opperden meteen Robin Veldman, hun Zoetermeerse hiphop-productie-god, haha.” Robin: “Ik vond het meteen een supertof idee. We kennen elkaar echt al sinds 1996, van de skatebaan.” Janneke: “Ze komen ook allemaal uit Zoetermeer. Misschien moeten we het de Sweetlake Sessions noemen!”

Robin: “We zijn alle drie producers. Dat werkt wel.” Janneke: “Het is heel interessant om een sessie te doen met producers, want als producer heb je bij uitstek het overzicht over de muziek. Zodat bijvoorbeeld, als het uit de bocht vliegt, het goed uit de bocht vliegt. Dat is echt te gek.” Robin: “We hebben ook pas één keer gerepeteerd, vorige week. Dat werd gelijk een sessie van 5 uur. In het begin was het veel te vol en te spacy. Het moest kaler, veel meer recht toe recht aan. Een dikke baslijn en drums. Je moet de tekst laten spreken. We maken met z’n drieën al zo lang hiphop beats, dus dat werkt heel goed. Het is een heel technisch verhaal, maar als het werkt, wordt het heel muzikaal. Ik word er zelf in ieder geval heel erg blij van en dat heb ik niet zo vaak.”

De beats van het producer trio worden vocaal aangevuld door Guus van der Steen en ReaZun. Janneke: “Guus staat erom bekend dat hij qua improvisatie heel erg sterk is en hij werkt ook als tekstschrijver met heel veel andere artiesten. Mensen hebben hem veel vaker gehoord dan dat ze in de gaten hebben. Hij is zo ace met het schrijven van teksten. Die combinatie leek ons super kicken om op het podium te laten zien. Hetzelfde geldt voor ReaZun: die is super sterk in het Frans, maar ook in het Nederlands. Alle puzzelstukjes vielen daarmee op z’n plek. Ik heb er echt een heel goed gevoel over.”

Hoe reageerde Crossing Border op dit idee? Hiphop is in het verleden niet veel geprogrammeerd op het festival. Janneke: “We hebben ze uitgelegd dat we even niet de bandjes jamsessie kant op wilden gaan dit keer. Hiphop in combinatie met een band wordt al heel snel te gezellig. Ieder bandlid voelt zich in een sessie verantwoordelijk om iets in te zetten en op die manier wordt het instrumentale gedeelte snel gevuld. Daardoor blijft er weinig plek over om vocaal en tekstueel wat meer de diepte in te gaan. Ook kennen we allemaal het funky of groovy schema en de “gooi je handjes in de lucht” en “doe maar lekker mee” sfeer. Dat wilden we ontwijken, evenals de combinatie van jazz met hiphop. Te vaak gehoord, misschien tof voor een deel van het publiek maar wij kunnen het even niet meer horen. Geen gefriebel dus, meer to the point.” Robin: “Het is ook niet helemaal hiphop, maar veel elektronisch en een beetje techno.”

Janneke: “Ze waren heel enthousiast. Crossing Border gaat nu ook wat meer de alternatieve kant op. Mijn droom is dat de mensen die voor de singer-songwriters en poëzie komen op deze manier kennis maken met hiphop, improvisatie en elektronische muziek. Ik denk dat iedereen echt een toffe sessie zal zien, ongeacht wat je muziekvoorkeur is.”

Afgelopen juli werd het laatste Jam de la Crème festival georganiseerd. Dit is het eerste project sindsdien. Wat kunnen we nog meer verwachten? Janneke: “Dat weten we nog niet, we willen gewoon doen wat we leuk vinden. We wisten van tevoren niet of we na het laatste festival wakker zouden worden en überhaupt nog iets met JDLC wilden doen. Maar we hadden eigenlijk meteen zin om dit op te pakken en wat anders te gaan doen. Het is heel leuk om met dit soort projecten een stap verder te gaan. Je kan wat dieper in een bepaald experiment duiken.”

“Als dit klaar is, kijken we pas weer verder. We willen wel kijken hoe we meer de intimiteit kunnen opzoeken. Op kleinere plekken, met minder mensen, zodat de muziek veel intenser wordt beleefd. Het lijkt me heel vet om iets te organiseren op de Binckhorst. Daar werken heel veel musici in hun studio’s, maar niemand komt daar. Hoe gaaf is het om daar een keer te gaan kijken?” Robin: “Het is echt bizar hoeveel daar nu zit. Alles zit daar!”

Het is duidelijk dat er nog heel veel enthousiasme heerst rondom Jam de la Crème en de potentie daarvan. De toekomst zal ons leren wat voor projecten er nog meer uit voort zullen bloeien. Maar eerst Crossing Border. Gaat het duo zelf nog kijken bij andere acts?
Robin: “Ik ken vrij weinig van de line-up, maar ik ben sowieso heel slecht in namen.” Janneke: “Ik vind het wel echt een festival om dingen te ontdekken.” Robin: “Ik was ook op Lowlands. Ik kende niks, maar dan ben ik daar en dan vind ik alles vet.” Janneke: “Een van mijn lievelingsschrijvers, DBC Pierre, wil ik sowieso ontmoeten. Hij was er acht jaar geleden ook, toen heb ik echt alles uit mijn handen laten vallen om daar trillend om een handtekening te vragen, haha. Ik wil ook Tears & Marble zien. Die releasen daar hun EP in een nieuwe samenstelling. Eerst was het Bella en Chris, nu Bella en Mau. Ik heb al wat dingetjes gehoord, heel vet.”

“Verder ben ik vrijdag tijdens de sessie een soort tourmanager deluxe die ik bij mijn eigen bandjes het liefste zie. We gaan er gewoon voor zorgen dat iedereen blij is. Bier open maken voor Robin, blauwe M&M’s sorteren, jointje halen voor ReaZun.” Robin: “Ik wil ook een backstage kat.” Janneke: “Een kat? Oh ja, ook een backstage kat moet ik ook nog regelen haha.” Robin: “Ik wil al heel lang een backstage kat, maar die krijgen we maar nooit. Gewoon, om te aaien.”

Jam de la Crème – Collectif Electronique: 19.45 uur in het Koorenhuis.