Lord Huron, Crossing Border, The Raven, 13 november 2015
Lord Huron vertelt zijn kampvuurverhalen op Crossing Border
Indiefolkband neemt je mee terug naar vervlogen tijden
Met energieke, rockachtige nummers zorgt Lord Huron ervoor dat The Raven gevuld wordt met enthousiasme. De in Los Angeles gevestigde band brengt songs van hun nieuwe album ‘Strange Trails’ ten gehore, een album dat drie jaar op zich heeft laten wachten. Het was het allemaal waard. De indiefolkband met fifties uitstraling - lees: vetkuiven en omhoog gestoken kragen - maakt vanavond een uitstapje naar rock.
HET CONCERT
DE ACT
In 2012 was Lord Huron, vijfkoppige indiefolkband onder leiding van Ben Schneider, te gast bij The Tonight Show na het uitbrengen van hun debuutalbum ‘Lonesome Dreams’. Leading man Ben Schneider, die eerst solo zijn songs ten gehore bracht, heeft de in Los Angeles gesitueerde band opgericht in 2010. Vernoemd naar Lake Huron waar Scheider een groot deel van zijn jeugd doorbracht, brachten de artiesten sindsdien nummers als ‘Ends of the Earth’ uit. Deze sloeg direct goed aan en werd gebruikt voor de seizoensfinale van televisieserie Community.
HET NUMMER
Met ‘Fool for love’, het eerst gepubliceerde nummer van de nieuwe plaat, krijgt Lord Huron de zaal in beweging, voornamelijk door het energieke spel en de sterke vocals. Dit nummer is duidelijk bekender onder het publiek: waar het kan wordt er meegezongen. Ook het verhalende sausje wat de band zo typeert is sterk terug te vinden in dit nummer, waardoor je je bijna mee terug de fifties in gevoerd voelt. Het thema, liefde, is misschien uitgekauwd, maar Schneider steekt het in een nieuw jasje.
HET MOMENT
Het wordt door zanger Ben Schneider zelf geïntroduceerd als “a little bit of magic”: wanneer bassist, toetsenist en percussionist Miguel Briseño plaatsneemt achter zijn theremin en daarmee de meest betoverende sounds fabriceert, valt de zaal compleet stil. Het geluid, ondersteunt door vocals, transporteert ons bijna naar een grasveldje onder een heldere sterrenhemel. Je kunt nog net niet Schneider met zijn gitaar aan Lake Huron zien zitten pingelen.
OOK OPMERKELIJK
Voor een indiefolkband neigde de muziek toch wel vaak naar (blues)rock. Het drumspel was heel erg aanwezig, soms iets misschien té. Er komt een touch of folk in terug wanneer de zanger zijn mondharmonica’s erbij pakt, maar verder was er door een overvloed aan instrumenten meer sprake van een rockperformance. Ook eigenaardig was de manier waarop de nummers tijdens het optreden aan elkaar verbonden werden: door geluidsfragmenten te gebruiken, werd er gepoogd een geheel te creëren. Helaas sloten de ietwat naargeestige fragmenten niet aan op de energieke tunes van de band.
HET PUBLIEK
Dat het nieuwe album goed ontvangen wordt is te merken aan het publiek. Veel enthousiastelingen toveren zodra Lord Huron het podium betreedt bijna gelijk hun smartphone uit hun zak. De interactie met het publiek is ook sterk: al bij het tweede nummer krijgt de bassist hun fans aan het meeklappen. Veel meezingers zijn er echter niet, afgezien van een aantal fanatiekelingen vooraan.
HET OORDEEL
Dat de band al zijn energie de afgelopen drie jaar in hun nieuwe album heeft gestoken is sterk hoorbaar. De songs zijn stuk voor stuk goed in elkaar gezet en vertellen hun eigen verhaal. Het is geen verrassing dat de muzikanten voor het vormen van de band al bevriend waren: het samenspel is heel goed op elkaar afgestemd en op het podium zijn ze overduidelijk samen aan het genieten.