De Amerikaanse zussen Bianca (Coco) en Sierra (Rosie) Casady kennen een rijk verleden als CocoRosie. De band startte in 2003 en draait om rare, haast enge popliedjes die mooi passen in het rijtje Devendra Banhart en Anthony and the Johnsons. Eng, maar intrigerend. Intimiderend, maar mooi. Sierra heeft wel vaker zijprojecten gehad, maar het is nu voor de eerste keer dat Bianca haar eigen weg gaat onder de naam Bianca Casady & the C.i.A..
CB2015 belicht: Bianca Casady & the C.i.A.
"Ik bedenk me soms dat de instrumenten bespeeld worden door rare wezentjes"
Crossing Border 2015 kent wederom een indrukwekkende line-up, met bijvoorbeeld acts als The Cinematic Orchestra, Shilpa Ray en The Garden. In de aanloop naar Crossing Border 2015 interviewt 3voor12 Den Haag enkele artiesten die dit jaar op dat indrukwekkende affiche prijken. Wat inspireert ze, hoe benaderen ze hun eigen muziek en wat gaan ze op Crossing Border precies doen? Vandaag: Bianca Casady & the C.i.A..
Hoe is Bianca Casady & the C.I.A. ontstaan?
“Al jaren schrijf ik en neem ik op in mijn eentje, maar ik heb nog nooit geprobeerd om er een album van te maken - tot voor kort. Het bleek dat als ik die opnames live wilde doen, dat ik dan een grote band nodig had, ondanks dat ik veel helemaal alleen heb gedaan. Zo is ‘The C.i.A.’ erbij gekomen. Laatst heb ik ook aan een toneelstuk gewerkt in Noorwegen, waar ik veel materiaal uit heb gehaald. De muziek en de show zit daardoor ergens tussen theater en muziek in.”
Waarom heb je die nummers niet gebruikt voor CocoRosie?
“Ik heb het gevoel dat er een groot verschil is tussen de twee projecten. Toen ik voor deze band aan het schrijven was, merkte ik soms ook dat een nummer beter paste bij CocoRosie, dus heb ik het daarvoor gebruikt. Er zitten overeenkomsten in de bands, maar ze hebben allebei hun eigen karakter. Ik experimenteer meer met polytonaliteit en het niet respecteren van hoe westerse muziek hoort te klinken.”
Wat is dan het grootste verschil tussen CocoRosie en Bianca Casady & the C.I.A.?
“De nummers van ‘The C.I.A.’ zijn wat donkerder en het is heel erg anti-pop. Het heeft mij doen realiseren dat CocoRosie eigenlijk heel erg pop is. Ik ben met ‘The C.I.A.’ ook meer met rock gaan experimenteren en dat is het genre dat de nooit met CocoRosie aansnijden. Ik houd ervan om te bedenken dat mijn muziek wordt gemaakt door niet-muzikanten. Ik bedenk me soms dat de instrumenten bespeeld worden door diertjes en rare wezentjes die kleine rolletjes in de band hebben.”
Dat is een aparte manier om naar je muziek te kijken, merk je dat je daarin anders bent?
“Ja, maar ik omarm het om een outsider te zijn. Alle karakters in de muziek die ik maak, zijn ook outsiders. Er is een soort identificatie met het anders zijn dan anderen dat deel is van dit hele project en deze creatieve wereld. Er is ook een soort eenzaamheid te bespeuren bij de karakters.”
Is dat ook hoe jij zelf bent, een outsider en eenzaam?
“Dat is wel zo, maar ik heb het ook wel geromantiseerd, al sinds ik heel jong ben. Het is iets waarin ik troost heb gevonden. Ik begon al heel jong met het schrijven van verhalen over weeskinderen en het wegrennen van huis en dat doe ik nog steeds. Ik heb altijd geaccepteerd dat ik een outsider ben. Maar ik kom dan ook uit een familie waarin iedereen een outsider is, dus het is minder eenzaam dan iemand die uit een ‘normaal’ gezin komt en geen begrip krijgt van de familie.”
Vanaf wanneer merkte je dan dat je muziek kon maken?
“Ik begon al jong met het schrijven van muziek, maar ik had mij nooit gerealiseerd dat ik de teksten ooit zou gaan zingen en dat ik zo diep betrokken zou zijn bij muziek. Ik was veel bezig met poëzie en visuele kunst. Ik ging mijn poëzie op een podium presenteren, maar dat voelde niet als voldoende. Toen ik begon met het zingen van de gedichten, voelde het meteen een stuk intenser en vanaf dat moment was het voor mij duidelijk dat ik poëzie moest gaan zingen. Er zijn wel momenten waarop ik vergeet dat ik een muzikant ben - en vooral een zangeres. Ik identificeer mijzelf ook niet als een zangeres. Als ik niet optreed of opneem, zing ik niet en vergeet ik het ook. Dat is het tegenovergestelde van mijn zus, die altijd aan het zingen is.”
Terug naar Bianca Casady & the C.I.A., waarom wilde je een band starten naast CocoRosie?
“Het gebeurde gewoon. Ik spendeerde meer tijd weg van mijn zus. We werkten apart en de nummers kwamen en hadden hun eigen persoonlijkheid. Ik voelde me bevrijd met het uit de toon zingen. Ik vond de harmonie in mijzelf. CocoRosie gaat zo erg om het contrast tussen mij en mijn zus en daar had ik ineens niet meer mee te maken. Ik kon mijn eigen stem zoeken en vinden. Maar ik werk ook nog steeds aan CocoRosie, daar tour ik momenteel ook mee en het is leuk om dat verschil per avond te hebben.”
Hoe was de eerste keer op het podium zonder je zus naast je?
“Het voelde goed. Ik voelde me kwetsbaar op een manier dat ik al jaren niet meer heb gevoeld. Voor een artiest is dat een fijn gevoel. Ik vond het vroeger altijd heel eng om op een podium te staan, maar door de jaren heen begon ik mij steeds meer comfortabel te voelen. Het is voor mij nu zeldzaam om me nerveus te voelen en dat begon ik te missen. Ik ben niet op zoek naar mij comfortabel te voelen. Ik ben altijd juist opzoek naar het vinden van verschillende kanten van mijzelf en dat gebeurt soms tijdens een optreden.”
Je speelt op Crossing Border Festival, wat kunnen we van je optreden verwachten?
“Hopelijk wordt het raar en een soort reis voor het publiek. Ik heb gehoord dat mensen het ervaren als een show dat veel van het publiek eist. Je luistert het niet makkelijk weg. Het is een rijke fantasiewereld voor mensen die graag iets raars en onverwachts zien en horen.”
Bianca Casady & the C.i.A. speelt zaterdag 14 november op Crossing Border.
Winnen: kaartjes voor Crossing Border 2015!
Nog geen kaartje voor Crossing Border 2015? Niet getreurd, want via 3voor12 Den Haag kun je kaartjes winnen! Beantwoord hiervoor de onderstraande vraag. Onder de goede antwoorden worden 3x2 passe partouts verloot.
Bianca Casady vertelt in bovenstaand interview dat ze het vroeger eng vond op het podium te staan. Welke Crossing Border-artiest had hier ook last van? Kleine tip: we hebben hem/haar eerder deze maand geïnterviewd.
Vul het formulier hieronder in vóór woensdag 11 november, 12.00 uur en wie weet zien we je terug op Crossing Border 2015.