“Het Chanson Offensief is mijn eigen leerschool, opgezet vanuit pure passie. En iedereen is hier welkom”, zegt Tess. “Ik wil de chanson doorgeven, delen, de mensen ervan laten proeven. Ook diegenen die er ver vanaf denken te staan. Diegenen die op ontdekkingstocht zijn helpen en mee-ontdekken. De kenners en liefhebbers met elkaar in contact brengen, verbinden, van hen leren...”

 

Vanaf het moment dat Tess door haar moeder uit bed werd gehaald om naar een korte tv-performance van Wende Snijders te kijken, is haar liefde voor het Franse lied gaan groeien.  “Ik zat met slaperige ogen voor de buis, maar wist: dit is iets bijzonders.” Nog maar 14 jaar oud, net druk met het zingen van vette rocknummers met haar bandje Crimson Sky, ontdekte Tess een voor haar  geheel nieuw genre. “Mijn muzikale opvoeding bestond nogal uit een vreemde mengelmoes van alles, maar mijn moeder had goed geluisterd naar mijn enthousiaste verhalen over Franse les op school en kende natuurlijk mijn liefde voor muziek en zingen. Sinds dat ik Wende hoorde, ben ik op ontdekkingstocht gegaan naar meer, maar eenvoudig was het niet.”

 

Hoewel Wende Snijders een deur opende voor Tess, wist ze niet goed wat ze moest met hetgeen ze erachter aantrof. “Natuurlijk, het leidde tot Jacques Brel, Charles Aznavour en Edith Piaf… maar er was en is zoveel! Waar begin je? Wat is goed en wat niet? Wat zijn de achtergrondverhalen en waar kunnen we hier in Nederland naar zoiets moois live luisteren?” In haar ontdekkingstocht naar de chanson zocht Tess naar platformen die haar konden helpen deze vragen te beantwoorden. “Ik vond een schatkist aan materiaal en informatie, maar alles is versnipperd, los van elkaar. Je blijft zoeken.”

 

Ze stopt haar hele hart in het offensief, en hoopt ook dat het haar ook kan helpen met een ander belangrijk onderdeel in haar leven. Met haar band Tess et les Moutons Magnifique draagt ze de Parijskoorts over op een breder publiek. In eerste instantie door het zingen van andermans chansons. Daarnaast werkt Tess hard aan eigen materiaal. “Ik wil dat mensen aanvoelen wat het nummer met mij doet en dat het hun raakt.”

 

Een brug slaan tussen de Nederlandse en Vlaamse kenners, liefhebbers én artiesten dat is ook een doel van het platform. “Waarom zou ik Vlaanderen er niet bij betrekken, zij herbergen ook zulke talentvolle chansonnières”, aldus de 24-jarige francofiel. Én zij zitten nog dichter op Parijs, de geliefde stad waar Tess zelf een half jaar vertoefde. “Of ik thuis hoor in Frankrijk? Nee, ik hoor thuis in Nederland. Dit land brengt ook veel moois voort. Bijvoorbeeld Dick Annegarn, geboren in Den Haag, nu in Parijs een gerespecteerd chansonnier. En hier kent niemand hem! Er moeten meer van dat soort parels zijn.”

 

“In de toekomst? Dat het offensief echt fungeert als (her)ontdekkingsplaats. Dat het (nieuwe) liefhebbers samenbrengt. Dat is belangrijk, dit platform is echt voor ons allen. Ik pretendeer geen chansongoeroe te zijn of te willen worden, ik wil het Franse lied gewoon doorgeven, erover vertellen, promoten. Ook met behulp van anderen. Er zijn zoveel mensen die veel meer weten dan ik! Die nodig ik graag uit om hun kennis en passie te delen met mij en anderen. Het zou ook heel tof zijn als het platform in de toekomst een festival op poten zou kunnen zetten, een soort Fête de la Musique of misschien zelfs een tweedaags festival. Maar nu eerst de website!”