Maar eerst mag de Haagse zangeres Jara laten horen hoe ze solo in de Koninklijke Schouwburg klinkt. Ook zij staat hier vanavond zonder haar vaste begeleiders en het gaat haar prima af. De meeste liedjes zijn sterk genoeg om in een kale uitvoering te boeien en met een paar ontwapende droge opmerkingen tussendoor ("nou, en ik ben dus het voorprogramma") weet Jara haar reeks tragische liefdesliedjes leuk te verpakken. Komende zaterdag, 4 oktober, viert ze de release van haar twee nieuwe singles in The Barbershop & co. Vanavond geeft ze alvast een voorproefje en gaan de singles in de voorverkoop.
Asaf Avidan heeft in de Koninklijke Schouwburg aan zichzelf genoeg
Back to Basic optreden van een vermeende eendagsvlieg
Na een succesvolle tournee met band, doet de van oorsprong Israëlische singer-songwriter Asaf Avidan nu in zijn eentje een rondje langs kleine podia en theaters. Naar eigen zeggen om de ziel van zijn nummers bloot te leggen alsof het om een open hart operatie gaat. Avidan slaagt met vlag en wimpel en heeft aan zichzelf meer dan genoeg.
Asaf Avidan kennen de meeste bezoekers van dit door Paard van Troje georganiseerde concert vooral van de hit 'One day / The reckoning song'. Maar Asaf heeft inmiddels vier albums op zijn naam staan, waarvan drie met zijn ter ziel gegane band The Mojo's. Tijdens de 'Back to Basics' tour doet Avidan een wilde greep uit zijn verleden en laat zo zien wat hij muzikaal en vooral vocaal in huis heeft. Zijn kenmerkende stem houdt het midden tussen Macy Gray en Janis Joplin, met het accent van Tammy Wynette. Behalve begenadigd muzikant is Avidan vooral een stemkunstenaar. Tijdens de babbeltjes tussen de nummers door is een plat zuidelijk Amerikaans 'country' accent te horen, tijdens bluesachtige liedjes zet hij een ruwe rockstem op en bij de meer gevoelige songs weet hij heel breekbaar over te komen, tot aan fluisterzang toe. Veel nummers worden opgesierd met een hoge, lange uithaal, waarbij de grens van gillen en krijsen wel eens overschreden wordt. Eén keer leuk, maar na vijf keer weet je het wel.
Maar dat is dan ook het enige puntje van kritiek - Avidan toont zich een meester op de gitaar en kan ook uitstekend met elektronica overweg: hij heeft aan een paar drumpads, een sampler en een loopmachine genoeg om tijdens de paar uptempo songs rake begeleiding voor zichzelf te produceren. Een hoogtepuntje is een liedje wat hij speelt op een elektrische harp, waar hij een aardige anekdote over heeft. Voor de rest gaat het over liefde en voorbije liefde. Hij weet de vrouwen in het publiek probleemloos om zijn vinger te winden door alle mannen in de zaal voor leugenaar uit te maken. Alle mannen? Nee, natuurlijk is Asaf de uitzondering op de regel.
Na een kale, breekbare en vooral korte versie van die ene grote hit zit het optreden erop. Avidan komt nog even terug voor twee verzoekjes uit de zaal. Paard van Troje en de Koninklijke Schouwburg kunnen terugkijken op een succesvolle samenwerking. En het bitterballetje bij het verlaten van de schouwburg mag ook niet onvermeld blijven.