De bijna 21-jarige Luuk is een druk baasje. Een handjevol EP’s op zijn naam, derdejaars student Industrial Design, skaten, als is hij daar naar eigen zeggen niet zo goed in als tekenen. “Soms is het moeilijk om focus te houden. Ik doe al veel en word vaak gevraagd voor dingen waar ik vol enthousiasme in duik. En dat wil ik ook allemaal goed doen en mensen geven waar ze om vragen.” Alle ballen hoog houden is iets wat Luuk gaandeweg leert. Nadenken over wat juist en verstandig is voor hem persoonlijk en professioneel als FilosofischeStilte is iets wat hem bezig houdt.
Zondag 22 juni werd ‘t Paard van Troje bevolkt door het I Love Hip Hop Festival, waar Luuk een deel van de programmering heeft verzorgd en zelf op de bill stond. “Het is wel jammer, want qua bezoekers is het echt geflopt. En dat terwijl er een line-up stond waar je u tegen zegt. We hadden alleen maar headliners! En de set van Sinjin Hawke was gaaf, zijn overloopjes zijn zo organisch.” Voor een vrijwel lege zaal spelen mag de pret niet drukken. “Natuurlijk is het onwijs tof voor een volle zaal mooie mensen je ding te doen, maar helemaal verdwijnen in wat je maakt zonder rekening te houden met het publiek en dan ook nog over zulke grote installaties is ook te gek!”
Multitalent FilosofischeStilte houdt het niet alleen bij dromen
Filosofisch, maar geen stilte
Stel je voor, je ontwaakt binnenin een arcade game. Om je heen zie je de meest beroemde en beruchte personages uit de 8-bit wereld en aan de horizon niets dan zwarte leegte. De enige toepasselijke soundtrack is muziek uit handen van de jonge Hagenees Luuk Graham, ook wel bekend als FilosofischeStilte.
Wat Luuk en zijn muzikale tegenhangers maken, bevindt zich in een zijweg van de geëffende banen van hiphop. “Het is echt een niche. In andere steden als Amsterdam en Rotterdam leeft het veel meer, in Den Haag is de scene altijd klein geweest.” Dat verklaart ook meteen het teleurstellende bezoekersaantal op I Love Hip Hop. Hoe onze hiphop Hagenees dit gaat oplossen? “Daar ben ik al een tijdje op aan broeden. Het zou mooi zijn als mensen in plaats van bijvoorbeeld voorgekauwde techno luisteren, muziek meer gaan onderzoeken en open staan voor nieuwe invloeden."
Vorig weekend stond hij nog op Down The Rabbit Hole, vlak voor de Britse producer Lone. Voor zijn live sets wil Luuk op termijn wat meer gaan uitbreiden. “Een lichtshow lijkt me wel wat. Ik heb er expres voor gekozen geen laptop te gebruiken. Dat staat zo stom als mensen tegen de klep aan staan te kijken. Sowieso heb ik geen betrouwbare laptop, want die is het aan het begeven”, vertelt hij verlegen. “Ik gebruik live een SP-404. Andere artiesten en kenners kijken me altijd raar aan omdat ik al mijn muziek daarop kan produceren, alsof ik een soort tovenaar ben. Ze begrijpen niet dat ik met zo'n klein ding zoveel kan doen haha.” ‘Controllerism’, een muziektechniek om onder andere te mixen, scratchen, remixen en effecten te maken met een afstandbediening of game controller, is iets wat Luuk ook wel interessant vindt. “Alleen de software programmeren wordt nog een lastige.”
Deze zomer brengt Luuk een dubbel EP uit via Lowriders Recordings onder de naam ‘Munch Palace’. Hoewel de releasedatum nog niet bekend is, stromen de remixes langzaam binnen en is het artwork bijna klaar. Hij kan wel vast wat verklappen. “Ik was eigenlijk bezig met een album, maar dat liep niet lekker.” Het verhaal achter het album was dat zijn vriendengroep massaal met drugs experimenteerde. “Dat was de rode draad van alle nummers en mijn frustratie over die verandering. Ik voelde me niet buitengesloten, maar ik hoorde er ook niet echt meer bij.” Een aantal van die tracks heeft Luuk weer opgepakt en uitgebreid en vormen samen ‘Munch Palace’. “Het is weer anders dan het werk dat ik hiervoor heb uitgebracht, echt een ding op zich en vooral een nieuw verhaal.”
Toekomstplannen bestaan alleen op korte termijn voor Luuk. Zijn school halen en mooie muziek maken is waar hij zich vooral mee wil bezig houden. “En vinyl verkopen zou een mooie bonus zijn”, zegt hij lachend. Genoeg stof om over na te denken dus voor de jonge filosoof en voor de rest van ons afwachten, in gepaste stilte, op het muzikale verhaal van ‘Munch Palace’.