Duitsland is gek op de atmosferische Krautrock die de band maakt en die de luisteraar volgens eigen zeggen meevoert in een achtbaan waarin hij zichzelf verliest. De bandnaam staat dan ook voor een heldenreis, zoals Frodo die maakte in Lord of the Rings. Monomyth toerde het afgelopen jaar veel rond in Duitsland. "Onze oosterburen nemen veel meer de tijd voor muziek. Nederland is wat dat betreft veel vluchtiger. Zeker de Randstad. Hier moet je echt om aandacht schreeuwen, terwijl de Duitsers veel aandachtiger luisteren", legt bassist Selwyn Slop uit. De heren vergelijken hun muziek ook wel met bepaalde dance-muziek, zoals die van Jeff Mills. Je moet door de groove worden gegrepen. "We spelen een muzikaal spelletje. De muziek is heel erg organisch gecomponeerd. Drum en bas vormen de basis. Daarnaast speelt iedereen zijn eigen ding. Daardoor gebeurt er veel op het podium en is de muziek erg gelaagd. Elk nummer is een epische reis", verduidelijkt gitarist Thomas van den Reydt.
Eindejaarssessie 2014: Monomyth
"We kijken vooral uit naar onze tour door Engeland"
Het was een prima jaar voor de vijfkoppige Haagse band Monomyth. Ze stonden onder andere in Paradiso en op Noorderslag en brachten in september van dit jaar hun plaat Further uit. En ook het nieuwe jaar begint goed. Zo staan ze geboekt voor Eurosonic en maken ze voor het eerst een tour door Engeland waar ze van plan zijn om onderweg aan hun derde album te werken. Maar de heren hebben nog grootse dromen. "We hopen populariteit te krijgen door kwaliteit", zegt drummer Sander Evers.
De band is soms zo’n twee jaar bezig met een nummer. "We hebben niet echt één kapitein op het schip. We maken de nummers samen. Toch is Peter onze grand arrangeur. Maar we nemen allemaal iets mee", zegt Selwyn. In het nieuwe jaar maken ze de nieuwe plaat onderweg. In hun tourbus waar ze met z’n allen in slapen, eten en repeteren. "Daar kijken we erg naar uit. We zijn sowieso heel erg benieuwd hoe ze in Engeland onze muziek zullen ontvangen", zegt Sander.
De mannen komen allemaal uit, zoals zij het zelf noemen, het club-circuit. "Vroeger begon je bij je lokale poppodium met bier tappen. Daarna hield je eens een keer een gitaar vast. Zo kreeg je feeling met muziek. Ik vind het erg jammer dat door het verdwijnen van bijvoorbeeld de SuperMarkt die culturele impact uitblijft”, zegt Sander. Thomas knikt instemmend. "Er ontstaat een soort instant-fame door programma’s als The Voice, terwijl het jaren kan duren voordat je in teamverband op een goede manier muziek leert maken. Wij proberen als band te laten zien dat op je ook op een artistiek niveau muziek kunt maken voor de massa. Maar daar heb je wel een lange adem voor nodig om populariteit te behalen door kwaliteit."