Conjunctie ontbreekt bij Symphonic Junction #8
Desondanks mooie uitvoering De Vier Jaargetijden
De Symphonic Junction avonden, waarbij een muzikaal avontuur wordt aangegaan en onder meer bedoeld is om een crossover te maken tussen klassiek en pop, is een samenwerking van Paard van Troje met Residentie Orkest. Vanavond geeft het orkest in afgeslankte vorm samen met blokfluitist Erik Bosgraaf en DJ DNA (Urban Dance Squad) hun interpretatie van Antonio Vivaldi’s De Vier Jaargetijden. Bosgraaf heeft een scala aan blokfluiten mee en DJ DNA is gewapend met een batterij draaitafels (twaalf stuks maar liefst; voor elke maand één) en oscillatoren.
Om terug te komen op de vraag van Kortie, eerder gesteld op de avond, moeten we helaas concluderen dat deze samenwerking niet zo bijzonder is als we hadden verwacht. Het avontuur is vanavond ver te zoeken en niet geheel in lijn met de avontuurlijke Symphonic Junction concertreeks; er wordt netjes binnen de lijntjes gekleurd en daardoor ligt de uitvoering te dicht bij het origineel van Vivaldi. De moderne twist komt echter van DJ DNA, met zijn drones en soundscapes afkomstig van het sampelen van het orkest, het scratchen op de draaitafels en van de oscillatoren. Tussen de concerten door, wordt hij slechts ‘ingezet’ als intermezzo, waarna het klassieke gedeelte weer deugdelijk wordt opgepakt. Er is nauwelijks conjunctie; wat dat betreft had er veel meer uit deze samenwerking gehaald kunnen worden. Nu was het weinig spannend. Ondanks deze kritische kanttekening is De Vier Jaargetijden perfect uitgevoerd, met glansrijke rol voor Bosgraaf. Het is absoluut een geslaagd concert an sich met een verdiende, staande ovatie.