Richard Bona kundig en gevarieerd

Bijzondere artiest in De Boerderij te Zoetermeer

Jan Piet Hartman ,

Richard Bona speelde donderdag 27 oktober met zijn kwintet in de Boerderij, waar hij ook al in 2011 te zien was. Op zich redelijk bijzonder omdat hij vooral te zien is op de zeer grote wereldwijde jazzfestivals, zoals North Sea Jazz. Richard Bona is volgens zijn kleine, maar trouwe schare aanhangers de absolute top als bassist en daarnaast gezegend met een stem die je pakt.

Allereerst een klein stukje geschiedenis; Richard is in 1967 geboren op het platteland in Kameroen. Al op jonge leeftijd wordt duidelijk dat hij zeer muzikaal is. Net als zijn opa en moeder die beide professioneel met muziek bezig zijn. Vanaf ongeveer zijn vierde zingt hij in het kerkkoor, vanaf zijn vijfde komen daar andere instrumenten bij.  Volgens de legende bouwt zijn opa uiteindelijk een bas  met behulp van remkabels van een fiets als snaren en een oude tank van een motor. Hiermee speelt hij op de straathoeken van de stad waar hij inmiddels naar toe is verhuisd en lijkt zijn toekomst in de muziek te liggen. Na een verhuizing naar Frankrijk heeft de getalenteerde Bona  op zijn dertiende een klein jazzensemble. Opleidingen in Frankrijk, Duitsland en Amerika zorgen ervoor dat hij zich in 1995 uiteindelijk in de USA vestigt. Vier jaar later maakt hij zijn debuutalbum ‘Scenes From My Life’. In 2002 tourt hij met Pat Metheny en maakt de wereld kennis met hem. Optredens met alle grote namen volgen elkaar op. Kortom, een man met een mooi cv, dus dit moet wat beloven?

De Boerderij is redelijk gevuld, maar niet uitverkocht. Zijn begeleidingsband bestaat uit Etienne Stadwijk (Rotterdam) op toetsen, Adam Stoler (New York) op gitaar, Tatum Greenblatt (Seattle) op trompet en Ludwig Afonso (Cuba) op drums. De muzikanten moeten het regelmatig ontgelden met de grappen die Bona met ze uithaalt. Ook het publiek wordt hier nadrukkelijk bij betrokken. Er is veel interactie gedurende het concert. Al tijdens het eerste nummer geeft Bona blijk van zijn Afrikaanse roots. Dit is bijzonder te noemen, aangezien hij de afgelopen jaren liet blijken minder Afrikaanse muziek te spelen. Ook zijn stem is zeer bijzonder en soulvol. Er wordt uitsluitend in het Afrikaans gezongen, maar hij laat de emoties voelbaar door de zaal gieren. Hierbij gaat het van klein en gevoelig naar uitbundig. Muzikaal hangt het tussen de jazz, soul en Afrikaanse muziek. Ook de muziek van andere continenten komt voorbij, zoals Zuid-Amerika en India.
 
Na een korte pauze is het tijd voor de tweede set “that will be shaking the trees”, aldus Bona. De set begint met Bona solo. Al beatboxend neemt hij spoor na spoor op om tenslotte zijn eigen begeleidingsband gevormd te hebben. Zoals aangekondigd zit er in de tweede set wat meer snelheid. Muzikaal gaat het van salsa naar merengue, van Afrikaans naar Afrojazz en als verrassing Afrorock, iets waar Bona zelf enorm van lijkt te genieten. In de zaal kan niemand meer stil blijven staan, de sfeer zit er meer dan in. Veel te snel komt de aankondiging van het laatste nummer, na toch ruim 1,5 uur. Er volgt nog een toegift van drie nummers, waarna Bona ook nog even de zaal ingaat waarbij hij bij iedereen de tijd neemt voor een vriendelijk woord of een grapje.
 
Richard Bona is een bijzonder artiest, geïnteresseerd in zijn publiek en benaderbaar. Iemand die in staat blijkt te zijn om een zaal muisstil te krijgen en er even later een wild Afrikaans feest van maakt. Een mooi optreden.