KRS-One heeft een boodschap. Dezelfde boodschap die hij eind jaren tachtig met zijn brother in crime Scott La Rock verkondigt. Als Boogie Down Productions zijn ze mede bepalend voor het hiphoplandschap en ze gebruiken de muziek om de misstanden in de buitenwijken van New York onder de aandacht te brengen. Nadat La Rock in 1987 wordt doodgeschoten, gaat KRS-One in zijn eentje verder. Tot op de dag van vandaag maakt hij platen en treedt hij op. En er gaat geen show voorbij zonder respectvolle vermelding van La Rock en een handje vol tracks van 'Criminal Minded', het legendarisch debuutalbum van Boogie Down Productions.
KRS-One schrijft geschiedenis in het Paard van Troje
Respect van en voor de Grote Vriendelijke Rapper
Sinds hiphop met genres als r&b en soul op één hoop is gegooid en als ‘urban’ de hitlijsten bevolkt, is het flink zoeken naar oorspronkelijke hiphop. Met het in huis halen van KRS-One laat het Paard van Troje op 28 mei 2013 zien dat oldschool nog bestaat en dat er een jonge generatie hiphopliefhebbers is die de underground in leven houdt.
Geen overvloed aan bitches en hoes bij KRS-One. The Teacha, zoals één van zijn vele bijnamen luidt, heeft lessen te onderwijzen en doet dat op geheel eigen wijze. Nergens een irritant belerend vingertje, wel veel helderheid en een scherpte waar menig rapper een dikke punt aan kan zuigen. “Without you there is no me.” Bezoekers die de hele show door het display van hun camera staan te kijken, krijgen persoonlijke poses en freestyle raps voorgeschoteld. Opnemen wordt aangemoedigd, en alles is wat KRS-One betreft bestemd voor het publieke domein. Hij schrijft geschiedenis, avond aan avond, keer op keer, en dat moet voor het nageslacht bewaard blijven. Maar mocht er een dvd van komen, dan wel graag 20% naar de bankrekening van meneer One overmaken. Alleszins redelijk.
Maar voordat het goed gevulde Paard van Troje de Grote Vriendelijke Rapper opgediend krijgt, mogen eens de B-boys en B-girls uit Agga laten zien wat ze in huis hebben. Na een verrassend goede breakdance-battle van een kwartier is het de beurt aan Vinny, die met een aanstekelijke set de zaal lekker weet op te warmen. Als de MC van de avond vervolgens aankondigt dat KRS-One over tien minuten gaat beginnen, is de zaal er klaar voor. Helaas gaat dat momentum verloren, want eerst gaat de dj van KRS-One drie kwartier lang stukjes van hiphopklassiekers draaien. En dat is wat teveel van het goede. Het volume gaat op elf en de ene na de andere voorspelbare track komt voorbij. Tot Kris Kross aan toe.
Er worden nog wat ‘I Love HipHop’ T-shirts de zaal ingemikt en dan opeens staat Knowledge Reigns Supreme Over Nearly Everyone daar. Rastamuts op, hagelwitte sneakers en een baggy trainingspak. De soundcheck is een knappe freestyle rap. De rest van de show is ook voor het grootste deel improvisatie. KRS-One dirigeert zijn dj en rapt vlijmscherp over de herkenbare beats heen. Tussendoor signeert hij T-shirts, platen, petjes en schoenen. Hij lacht, zoekt veel contact met zijn publiek en trakteert de zaal op het beste uit zijn carrière. Hij kan nog uren doorgaan, geeft hij vlak voor de pauze aan. Helaas vertelt iemand hem in de pauze dat het Paard van Troje een strikte avondklok hanteert, waardoor er na de pauze nog maar tijd is voor twee afgeraffelde Boogie Down Production tracks. MC’s in de zaal mogen het podium op en iedereen die dat wil krijgt 8 maten om zelf te freestylen. KRS-One zelf baant zich ondertussen een weg door het publiek om bij de merchandise stand nog meer te signeren. En zo komt er plotseling een einde aan de show, en hebben we de hoofdpersoon uiteindelijk maar een krap uurtje op het podium gehad. En dat is echt veel te kort.