Eef van Breen in intieme setting in Bakkerswinkel

Verrassend optreden op speciale locatie

Jan Piet Hartman ,

Vrijdagmiddag 1 februari gaf Eef van Breen Group in een kleine samenstelling een soort van huiskamerconcert in de Bakkerswinkel Den Haag. Een ongewone locatie, een gewoon geopende lunchroom, met talloze bezoekers die uit het niets getrakteerd werden met klanken vanaf de eerste etage. Dit tweede optreden in een serie van drie ‘Crispy optredens’ bestond net als het vorige en het komende concert (vrijdag 1 maart 2013) uit een geïmproviseerd samenkomen van de beschikbare musici van de Eef van Breen Group waarbij zowel eigen werk als composities van andere artiesten worden gespeeld.

Een opkomst van ongeveer dertig man, niet slecht gezien de beperkte aankondigingen, die vanaf de randen van de lunchroom dus een concert op huiskamerformaat krijgt voorgeschoteld. Gestart met het door Benjamin Britten gecomponeerde ‘The Winter’ overgaand in het eigen stuk ‘We’re through’. Gevoelig gezongen door Eef, die daarbij ook trompet en bugel gebruikt, Eva Tebbe (zijn partner) op harp en Stathis Elio op contrabas. De muziek van de Eef van Breen Group laat zich niet gemakkelijk in een vakje plaatsen. De muziek wordt meer gevuld met ‘senses’ dan met akkoorden uit jazz, rock, klassiek of wat dan ook. Intuïtieve muziek zou een mooie kreet zijn voor dit genre en behoorlijk de lading dekken. De sfeer die geschapen wordt door de combinatie van zang, waarbij Eef opvalt door zijn hoge indringende stemgeluid, en de instrumenten doen dromerig, experimenteel en soms onwezenlijk aan. Je verdwijnt voor je het goed en wel weet naar een paar planeten verder.

Doordat de muziek plotselinge wendingen maakt van ruim 180 graden wordt je heen en weer geslingerd door deze mix van gevoelens, waarbij de muziek zich telkens opnieuw zeer kwetsbaar opstelt, mede door de verstilde passages. De muziek enigszins concreter: omschreven vleugjes Pat Metheny, wat invloeden vanuit de klassieke kant, spoortjes jazz, kleine folk invloeden en dat in de blender die in dit geval ‘Bakkerswinkel’ heet als plaats delict. In de uitvoering van deze middag is gekozen voor ballads, in de sessie van begin januari werd er veel gebruikt gemaakt van geluiden van de Bakkerswinkel en omgeving die in de sessie gemixt werden, zo wordt aan het begin uitgelegd.

Met opzet is er gekozen om het klein te houden, het stuk ‘Tomorrow’ van Walter Wolff wordt opgedragen aan de pianist van de Eef van Breen Group die niet meer in staat is zelf nog te spelen maar wel momenteel een nieuwe cd uit heeft die eerder is opgenomen. Dit wordt gevolgd door ‘Melancholia’ van Billy Straighorn, uitgevoerd op bugel en harp. Er is zowaar ook een special guest: Amber Docters van Leeuwen is over uit New York en speelt een zeer verstild stuk ‘Umami’ wat voor “alles komt samen” staat. Dit stuk staat op haar album ‘Flavours’ en is een smaaksoort uit het Verre Oosten. Tenslotte wordt ‘Chengdu’ van het eerste album van de Group gespeeld en wordt ‘Coco’ gespeeld op harp. Hierbij wordt het publiek gevraagd geluiden te maken voor de microfoon. Door deze geluiden op te nemen en af te spelen ontstaat een unieke uitvoering van dit stuk.

Conclusie na afloop: meer dan bijzonder om hier bij te zijn. Verrassend. Ontspannend als yoga. Storend is wel de bediening die dit soort activiteiten blijkbaar niet gewend is en loopt op schoenen die een oorverdovende herrie lijken te maken in de vaak verstilde passages. Misschien een goed voornemen voor over een kleine vier weken hier wat aan te doen?