Eén van de belangrijkste gebeurtenissen van 2013 was de komst van Toine Vanderlinden en Richard van Leeuwen bij Rebelstar. Zanger Serge Naberman legt uit waarom de band koos voor een nieuwe bezetting: “Het liep allemaal niet meer zoals wij dat wilden en zoals dat in een relatie ook gaat, besluit je dat je iets anders moet gaan doen. Dat is in alle volwassenheid gebeurd en nu hebben we Toine op bas en Richard op drums en is de band beter en gezonder dan ooit.” Dat de helft van de band oud en de andere helft nieuw is wil volgens Serge niet zeggen dat de nieuwe leden een kleinere stem hebben in hoe de bandzaken verlopen. “We zijn allemaal met hetzelfde bezig. Dat is niet met je eigen ego, maar met hoe je daar staat als band. Je bent met mensen bezig als in een team en zeker in bandvorm is dat zo onwijs leuk. Dat went nooit. Het is leuk om dat nu weer te ervaren en die magie mee te maken. Dat heb je niet zo snel meer. Daarom gaan bands ook uit elkaar. Omdat het niet goed voelt.” Drummer Richard beaamt dit: “Je respecteert elkaars feedback en dat is tof.”
Eindejaarssessie 2013: Rebelstar
Over hardrock, haarlak en er gewoon fucking voor gaan als lifestyle
2013 was het jaar waarin de mannen van Rebelstar een gloednieuwe ritmesectie inlijfden en hun tweede album presenteerden in een uitverkochte kleine zaal van Paard van Troje. Met een reeks optredens achter de rug in 2013 en de nodige in de agenda voor 2014 bewijst Rebelstar dat oldskool hardrock, spandex, leer en een hoop haarlak nog steeds van deze tijd zijn. 3voor12 Den Haag kijkt samen met de heren terug op het afgelopen jaar en vooruit naar wat nog komen gaat.
Het absolute hoogtepunt van 2013 was voor de band de albumpresentatie in het Paard. Serge: “Daar kwam eigenlijk alles samen wat we willen uitdragen en wat we willen zeggen. De cd is gewoon onwijs goed gelukt. We hebben nog meer onze eigen stijl gevonden dan op onze eerste cd.” Tijdens die albumpresentatie maakten ook oude rotten in het vak Sleeze Beez hun opwachting. “Onze oude helden! Uit respect hebben we ze gevraagd voor een nummer op de cd. Eén van de allereerste nummers die we schreven was een beetje in die stijl en ze vonden het zelf ook helemaal te gek om daar aan mee te doen. Van het één kwam het ander”, aldus Serge. Richard: “Ze waren zelf ook heel enthousiast. We hebben voorzichtig de vraag bij ze neergelegd of ze ook tijdens het optreden een nummer mee wilden doen en toen zeiden ze dat ze daar eigenlijk al rekening mee hadden gehouden. Die jongens zijn zo enthousiast over hoe wij die draad oppakken die zij hebben laten vallen.”
Qua muziek is de band tussen de overvloed aan indierock- en gitaarbands uit Den Haag een beetje een vreemde eend in de bijt. Volgens Serge zijn liedjes gewoon liedjes, in welke vorm of stijl ze ook worden gegoten. “Als je een akoestische gitaar pakt en een liedje van ons speelt, dan blijft er een goed liedje over. Wij verpakken het op een manier die wij gewend zijn om te spelen en die wij kennen uit onze jeugd en een ander doet het weer op een andere manier. Wij zijn inderdaad één van de weinigen die dit op deze manier doen. Dat is ook waarom wij dat zelf zijn gaan doen. We hoorden het niet veel meer. Ik mag het niet zeggen, maar deze muziekstijl is wel een beetje uit de mode geweest. Ik vind dat de cd die er nu ligt wel heel modern is. Ook qua geluid en productie. Hij doet zeker niet onder voor de bekendere namen van nu.” Volgens gitarist Martijn Niggebrugge is de keuze voor deze specifieke stijl niet een hele bewuste geweest. “We zijn niet bij elkaar gaan zitten en hebben niet gezegd nu gaan we deze muziek maken. Dit is gewoon wat er uit kwam.”
Ziet de band verschillen tussen zichzelf en de nieuwe generatie bands? Toine: “Wat mij opvalt dat wij er echt honderd procent voor gaan. We laten er alles voor. De band is nummer één. Als er een belangrijk iets is in de familiekring en er komt een optreden tussendoor, dan gaat dat optreden altijd voor. Ik ben bijvoorbeeld laatst speciaal uit Barcelona teruggekomen. We hadden opeens een optreden met The Quireboys. Dat is een grote band van vroeger. Ik heb mijn ticket omgeboekt en ben teruggekomen. Zo zitten we allemaal in elkaar.” Richard denkt daar hetzelfde over. “Daar kies je voor. Anders is die klik er niet. Alles moet dezelfde kant op wijzen. Als de één laconiek is en de ander gaat wel ergens volledig voor, dan werkt dat niet.” Die passie voor de band en de muziek betaalt zich volgens Serge uiteindelijk terug. “Ik denk dat mensen ook wel zien dat je er vreselijk voor gaat en daarom zijn er ook zoveel mensen bij de cd-presentatie langsgekomen. Die zagen wel dat er iets aan de hand was en dat voel je zelf ook. Soms ben je met een band bezig en dan ga je er ook voor maar stiekem voel je dat het niet genoeg is.”
Die mentaliteit is iets dat de mannen van Rebelstar bij de wat jongere bands missen. Serge: “Zeker in het Haagse vind ik dat bands veel te snel opgeven. Je ziet van alles komen en gaan. Ik zeg niet dat het slechte bands zijn, maar het valt me wel op dat ze zo snel weer uit elkaar gaan. Ik ken legio goede muzikanten en bands die een demo of een EP hebben gemaakt. Dan komen ze even bovendrijven en dan zijn ze weer weg.” Richard: “Wij hebben die ballonnetjes in het verleden ook wel zien knappen. Heel veel muzikanten hebben een afwachtende houding. Dat weten we uit ervaring. Misschien zijn we zelf ook wel zo geweest. Je denkt altijd dat succes naar jou toekomt, maar je hebt heel veel dingen in handen om zelf dingen te ondernemen. Als je jonger bent dan zie je dat niet zo.” Toch is het volgens Toine niet alleen de mentaliteit die er aan schort. “Het is veel moeilijker geworden om op te treden. Het is sowieso moeilijk om optredens te pakken te krijgen en je verdient er ook geen reet aan. Je moet er bijna geld op toeleggen. Tien jaar geleden kon je nog vijfhonderd tot duizend euro vragen. Dat is nu niet meer. Er zijn genoeg podia en genoeg bands maar gewoon geen subsidies.” Toch zou dat volgens Martijn geen reden moeten zijn om niet door te zetten. “Het is gewoon een harde wereld om doorheen te komen. Het is jammer dat die subsidies er niet meer zijn, maar ik vind ook dat je het daar niet van moet hebben. Je moet de band gewoon zelf maken en er zelf voor gaan. Je moet je eigen bestaansrecht opbouwen.”
Toch zijn er ook bandjes die de mannen in het afgelopen jaar positief zijn opgevallen. Serge: “THE3rdMAN! Daar zit onder ander Richie, de drummer van F, in. Die gasten doen wat wij doen. Die gaan ervoor. En No Comment is ook leuk bezig. Dat zijn jonge honden maar die wel door blijven gaan. Die geloven in hun eigen ding en dat is belangrijk.” Holland's Got Talent, waarmee No Comment zich de afgelopen tijd in the picture speelde is echter niet Rebelstar's ding. Richard: “Vorige week kregen we een aanbieding van een groot festival in Zeeland. Daar worden vier mainstream bekende Nederlandse bands neergezet. De vijfde band wordt aan de hand van een wedstrijd gekozen, maar daar doen we niet aan mee. Muziek is geen wedstrijd.”
Als er iets is waar de hardrockwereld om bekend staat, dan zijn het wel de mooie vrouwen, leren broeken en weelderige haarbossen. Hoe houdt Rebelstar deze lifestyle vast in de barre tijden waar we nu in verkeren? Volgens Toine is dat heel simpel. “Altijd je haarlak bij je hebben!” Serge: “Ze noemen het niets voor niks een lifestyle. Tegenwoordig is iedereen politiek correct. Je mag niet zeggen wat je wilt en als je het al zegt word je afgebrand. Mensen letten zo op wat een ander van ze vindt. In het Haagse werden we, zeker toen we begonnen, door sommigen met de nek aan gekeken. Je voelde gewoon een bepaald soort afwachtende houding. Als wij het Paard niet vol hadden gespeeld, hadden wij hier niet gezeten dus dan is je lifestyle er gewoon fucking voor gaan. Maar dat geldt voor alles. Doe wat je leuk vindt!” Volgens Richard zijn de hardrockposes op het podium geen ingestudeerd iets. “Dat zit gewoon in je. Dat is gewoon al 25 jaar een hardrock Iifestyle.”
Voor 2014 staat er alweer het nodige gepland voor Rebelstar, maar eerst pakt de band even wat rust. Serge: “We gaan de feestdagen gebruiken om afstand te nemen en terug te kijken op wat er allemaal gebeurd is. We zijn heel erg diep gegaan met promoten en optreden.” Na die rust lonkt het buitenland. Toine verklapt dat er misschien iets in Engeland gaat gebeuren en ook Duitsland zit in de planning. Volgens Serge moet de band wel over de grenzen gaan kijken. “In Nederland zit je toch snel tegen een plafond. Dat merken we nu al. Je hebt in het Paard gestaan en wat moet je dan? Als je wilt spelen moet je dan toch weer iets kleiners gaan doen.” Richard ziet de toekomst als een kwestie van je doelen formuleren. “Dat doe je in het bedrijfsleven ook. Je hebt een target en daar ga je gewoon naartoe.”
De Eindejaarssessie 2013 is mede mogelijk gemaakt door het Haags Pop Centrum en Hilton The Hague.