Golden Oldies kwam, zong en overwon

Haagse rimpelrockers veroveren Carré

Marije Pluym | Foto’s: Jan Piet Hartman ,

Al wekenlang volgen we ze op televisie, de veertig Haagse zangers en zangeressen die samen de Golden Oldies vormen. Samen zijn ze 3303 jaar oud. Een gemiddelde leeftijd van 82 jaar. Ze mogen dan wel een dagje ouder zijn, maar dat is aan hun repertoire niet terug te horen. Onder de bezielende leiding van dirigent Robin Brock brengen ze op hun eigen manier rockklassiekers als 'We will rock you', 'Satisfaction' en 'Viva la vida' ten gehore. Dit weekend stonden ze in een uitverkocht Carré om te laten horen hoe dat klinkt.

De foyer van het statige theater stroomt vol met nerveuze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Maar zij zijn niet de enigen die een kaartje voor dit unieke concert hebben weten te bemachtigen. Ook Jorrit en Eva wachten vol spanning af tot de zaaldeuren open gaan. Eva: “We hopen op een mooi concert. Gelijk na de eerste aflevering hebben we een kaartje gekocht. Ik heb de Amerikaanse documentaire gezien en dat vond ik zo geweldig. Toen had ik al besloten dat ik er naartoe wilde als er zoiets in Nederland zou komen.” Veel van de nummers die vanavond gespeeld gaan worden zijn al op televisie te horen geweest. Aan Jorrit de vraag of hij nog een speciaal verzoeknummer voor de oldies heeft. “Dat is een moeilijke vraag. Er zijn zoveel goede nummers, maar als ik moest kiezen dan zou ik 'Radar love' aanvragen.” 

Ook Rick Jillissen en Johan Witt van Ready to Play zijn speciaal voor de Golden Oldies helemaal naar Amsterdam gekomen. Johan: “We zijn er vanaf het begin bij betrokken geweest. We hebben de band en de muzikanten geleverd en ze hebben het opgenomen in de ruimtes van Ready to Play.” De heren kennen de oldies dus al een hele tijd. Hebben ze ook een favoriet? Rick: “Er zijn er een aantal die er uit springen, maar dat is meer omdat het programma er een aantal heeft uitgehaald waardoor je wat meer over ze weet. Maar ze zijn allemaal superleuk.” Normaal gesproken werkt Ready to Play vooral met jonge muzikanten, maar volgens Johan zit er niet zoveel verschil tussen de jongeren en de Golden Oldies. “Volgens mij word je weer helemaal jong als je zo oud bent en begin je weer opnieuw. Jongeren leren alleen iets sneller dus daarom hebben we er ook goed de tijd voor genomen. Met hele oude mensen werken is wel spannend. Er is natuurlijk al een paar keer iemand met een hartaanval geweest en zo. Het zijn natuurlijk toch hele kwetsbare mensen en je krijgt toch een bepaalde band met ze als je ze elke week ziet.” 

Wanneer de zaal is volgestroomd worden onder luid applaus de dames van het Rustoord Kwartet door medisch personeel naar binnen geholpen. Dit viertal veroverde de harten van de televisiekijkers door na keihard te repeteren een hele breekbare versie van Adele's 'Make you feel my love' neer te zetten. Maar dat nummer is nog even niet aan de beurt. Na een inleidend praatje van presentator Ruben Nicolai gaat het dak eraf met een knallende versie van 'We will rock you'. Op televisie ging het nog niet vlekkeloos, maar maanden keihard repeteren heeft zijn vruchten afgeworpen. Het koor staat als een huis en de energie spat van het toneel af. Wat volgt zijn stuk voor stuk hele mooie momenten. Niemand houdt het droog bij 'Make you feel my love' en Louis bewijst dat hij nog niet klaar is voor de hemelpoort met zijn overdonderende 'Knocking on heaven’s door'.

Zoals het echte sterren betaamt hebben ook de Golden Oldies een aantal gasten uitgenodigd om met ze op te treden. Als eerste is Handsome Poets aan de beurt. Zanger Tim van Esch heeft aan den lijven mogen ervaren dat de oudjes eigenlijk helemaal niet zo oud zijn. ”We hebben een repetitie gedaan met ze en toen merkten we al dat ze jonger werden. Je ziet ze gewoon veranderen. Meisjes van 14 kunnen erg zijn met gillen, handtekeningen vragen en foto's maar dit was nog even twee keer zo erg. Vanavond werden ze nog jonger. Ze hebben heel de dag keihard gewerkt met repetities en zo, maar ze hadden er allemaal zoveel zin in en het dak ging er af.” 

Tijdens de pauze lopen we drummer William van Rutte tegen het lijf. Hij was een tijd lang de  drummer van de begeleidingsband maar moest daar wegens andere verplichtingen mee stoppen. “Tja, er zijn allemaal andere projecten en dit stopt natuurlijk na deze dag en de rest loopt door dus dan moet je keuzes maken. Gelukkig hebben ze een hele goede vervanger.” Al die extra opa's en oma's hoeft hij nog niet te missen. “Met een aantal heb ik nog steeds contact via Facebook. Dat is onwijs leuk.” Hij is blij met het resultaat van maandenlange repetities. “Het was een uitdaging, dat wisten we van tevoren en dan zie je nu alles op z'n plek en dat is gewoon te gek. Je hoopt er op, maar als het dan zo uitpakt. Dat is wel waanzinnig.” Maar niet alles pakte even goed uit. Zo was er dat nummer van The Black Eyed Peas wat het koor maar niet onder de knie kreeg. “Dat nummer was een hele zware bevalling en dat is om die reden ook geskipt. Dat werd hem gewoon niet maar alles waar een shuffle in zit ligt ze heel goed.” 

Ook na de pauze gaat het dak er opnieuw af. Samen met Ed Struijlaart wordt 'Viva la vida' van Coldplay tot nieuwe hoogten gebracht en na een emotionele toespraak van Ruben Nicolai luidt het koor de avond uit met 'Don't stop' van Fleetwood Mac. Een nummer dat vanavond een extra betekenis krijgt doordat deze groep laat zien dat het leven niet op houdt na je 65ste en dat je vooral vooruit moet blijven denken.
 
Begeleid door een drumband stroomt de zaal leeg. De foyer vult zich met stralende familieleden. Lisa: “Ik ben heel, heel, heel erg trots op mijn vader. Hij heeft veel meegemaakt qua gezondheid en als je hem dan zo ziet springen op dat podium. Dat is geweldig.” 
 
Bij de artiesteningang treffen we dirigent Robin Brock. Hoe heeft hij de avond ervaren? “We zijn vandaag in Carré aangekomen en hebben er vandaag een show neergezet met mensen waarvan het gros van de maatschappij zegt ‘laat ze maar lekker bingoën’. Hoe hard ze hebben gewerkt en wat ze hebben gedaan is gewoon ongelooflijk. Ik was toen we hier aan begonnen bang dat we zouden afstevenen op een klucht, maar dat is het gewoon niet geworden. Het was een echt rockconcert. Ik heb de Amerikaanse documentaire gezien en wij hebben er onze eigen draai aan gegeven. Wij zijn natuurlijk nog wat jonger en ook vanuit de band was echt het doel om te zeggen jullie zijn gelijk aan ons en wij zijn gelijk aan jullie en we zijn allemaal muziek aan het maken samen. Niet teveel U en 'je bent bejaard'. Gewoon aan de bel trekken als er wat is en muziek maken op z'n Haags.”
 
Robin vindt het vooral belangrijk dat dit traject voor alle mensen met succes is afgesloten. “Als ik de beelden terugkijk van hoe ze in oktober waren, dan zijn het andere mensen geworden.” Iedereen had het afgelopen weekend over de 93-jarige Jopie. Deze dame biechtte tijdens de laatste uitzending op dat ze een oogje had op een twintig jaar jongere koorgenoot, door de andere dames 'toyboy' genoemd. Diezelfde toyboy leek Jopie vanavond op het podium een zoen te geven. Zijn de twee nu een setje of niet? Robin: “Ik weet het niet. Ze zijn nogal privé. Het zijn inmiddels ook rocksterren natuurlijk dus ze weten hoe ze het publiek moeten bespelen. Wie weet wat de tijd zal brengen. Ze hebben nog even volgens mij.”
 

Eén van de sterren van de avond was Louis. Hij verpletterde de zaal met een versie van 'Knocking on heaven’s door' waar Bob Dylan en Guns N’ Roses nog een puntje aan kunnen zuigen. Omringd door zijn kleinkinderen vertelt hij dat dat nog best even spannend was. “Ik was een tikkeltje bang maar het is in zijn geheel fantastisch geslaagd. Ik heb nog geen twee weken geleden gehoord dat ik solo moest zingen. Dat moest ik instuderen en dat was toch wel even lastig. Als je 81 bent en je hebt een tia gehad is het soms lastig om de woorden te vinden. Ik had de tekst op een briefje zodat ik, als ik zou haperen, daar op kon kijken, maar ik heb het niet nodig gehad.” Dat werd beloond met een staande ovatie. De eerste van vele die avond. Maar Louis' droom stopt niet bij vanavond. “Mijn droom is toch nog een keer om het Wolgalied ergens te zingen. Dat is een heel ander genre.” Op de vraag of hij niet stiekem even heeft overwogen om dat lied vanavond in te zetten reageert hij direct heel stellig. “Dat zou insubordinatie zijn! Ik heb 18 maanden in Franse militaire dienst gezeten en die zijn streng. Daar heb ik dat wel geleerd.” 

Maar misschien komt die kans toch nog wel. We lijken voorlopig nog niet van de Golden Oldies af te zijn. De single 'Seven nation army gaat ongetwijfeld de hitlijsten bestormen en op 5 mei treden ze op tijdens het Haagse Bevrijdingsfestival. En heel misschien gaat er nog wel wat komen. Verschillende mensen lieten vanavond doorschemeren dat er misschien nog wel meer in de pijpleiding zit. Wat dat precies is konden ze nog niet vertellen. We wachten geduldig af.