Het hoogtepunt van de avond is de Catharsis van Santa Cruz, de nu al legendarische Haagse gitaardroneband. Tal van speakers, versterkers, elektronische drumpads, een koperen bel, een zangmicrofoon en twee gitaristen (Selwyn Slop en Bart Schotman) zijn de ingrediënten die de heilige schok en staande geluidsgolven over het in redelijk grote getale opgekomen publiek moeten uitstorten. En dat doet het ook. De intro met bel en de daarop volgende trage akkoorden brengen de mensen echter slechts gedeeltelijk in extase. Het geluid is hard en diep, maar niet extreem genoeg. Het lichaam trilt wel een beetje, maar de verwachte orkaan blijft uit. Een harde doffe gitaarsound opgejaagd door een te zachte electronische bassdrum en snare/zweepslag maakt zich van de zaal meester. Waarschijnlijk dankzij de eerder op de avond opgeblazen versterkers, blijft ernstig geluidgeweld uit.
Jubileum Bunker Records gevierd in de PIP
Teleurgestelde reacties na afloop
“Het duiden der dingen en muziek als dwingend argument zijn termen die terug blijven keren in het leven van Guy. Zijn eigen Dystopia in de krochten van de Grote Pyr is niet gezellig maar een sociaal experiment waarin hij stroboscoop en de beats per minute afstemt op de frequente van de menselijke hersengolven tijdens de remslaap. Hiermee hypnotiseert hij, frist hij ons collectieve geheugen op en laat hij onherroepelijk zien dat niks vanzelfsprekend is.” Dit zijn wijze woorden over de Haagse soundgoeroe Guy Tavares. Onder de noemer Panzerkreuz Catharsis werd in de PIP aan de Binckhorstlaan het 20-jarig bestaan van Bunker Records gevierd.
Na een krap uur wordt de hypnose doorbroken door dezelfde koperen bel. De subsonische hoogmis is over. Het echte spektakel blijft uit. De reacties op verschillende social media zijn de afgelopen dagen dan ook niet erg positief en men is duidelijk teleurgesteld in de manier waarop het 20-jarig bestaan van Bunker gevierd is. Wat wel overblijft is een twee dagen durende lage frequentietoon in de oren van deze recensent. Dan is het toch harder dan gedacht. Na Santa Cruz is het de beurt aan Unit Moebius met meer noise dan electro. De minimalistische beats blijven uit. Het specifieke Bunkergeluid blijft overeind. Beverly Hills 808303, ook zo'n Bunker legende, maakte de boel af met een heldere set Miami bass electro. De kille Haagse sound van de jaren negentig. Die tijden zijn voorbij. Tijd voor een nieuwe geluid uit de krochten van de Haagse underground?