Ouderwets knallen met Soulfly

Soulfly, Incide en Lody Kong in het Paard van Troje

Jasper Hartog ,

Het is alweer 15 jaar geleden dat de Braziliaanse metalband Soulfly haar gelijknamige debuut uitbracht. Sindsdien is de band gegroeid tot een icoon in de metalscene. Frontman Max Cavalera timmerde met die andere Braziliaanse grootheid Sepultura al wat jaren aan de weg. Touren doet de band uiteraard ook nog steeds en vanavond ligt het Paard van Troje op de route. Gesteund door Cavalera's zonen dit keer, die alle drie spelen in de bands in het voorprogramma.

Lody Kong is de eerste band van de avond. Een handjevol mensen is getuige van het optreden van de Amerikanen, die met hun sound ergens tussen Nirvana, Deftones en The Jesus Lizard zweven. Harde stuwende riffs worden afgewisseld met enigszins melodieuze passages. Igor Cavalera drumt en doet dit zeer strak en imposant. Ingewikkelde ritmes worden moeiteloos weggespeeld. Nadeel is wel dat de schreeuwzang van Zyon Cavalera nauwelijks verstaanbaar is. Met een hard en opzwepend nummer wordt de set afgesloten. Als afsluiting geeft zoon Zyon nog even alle credits aan de band van zijn vader: Soulfly.
 
Na een korte onderbreking betreden de bandleden van Incide het podium. De vierkoppige, tevens Amerikaanse band, heeft een knallende opening in huis. Waar Lody Kong nog flirtte met meerdere muziekstijlen is metal het sleutelwoord bij Incide. Zanger/grunter Cavalera (daar hebben we hem weer) weet het publiek goed voor het hoofdprogramma warm te maken. Het publiek is vanavond voor metal gekomen en dit is te merken aan de respons. Verderop in de set ontstaan de eerste circle pits, iets dat bij punk- en metaloptredens niet meer is weg te denken. De gitarist is opvallend goed op dreef en speelt alle riffs, breaks en solo's moeiteloos. Invloeden van Machine Head en Sepultura zijn door de vele tempowisseling en grooves goed hoorbaar. De zanger zweept het publiek op met de roep om circle pits en gebaart druk met hoorntjes (teken voor metal en hardrock). Helaas hebben Amerikanen hier een handje van en dit is vanavond niet anders. Er passeren wat nummers van het nieuwe album de revue, waaronder het harde 'The aftermath'. Net als zijn broer wenst Cavalera ons vervolgens veel plezier bij hoofdprogramma Soulfly.
 
Nu is het tijd voor het echte werk. De Brazilianen komen op met een eigen nummer van het laatste album ‘Enslaved’. Dit vormt de opmaat naar bekender werk, waaronder ‘Blood, fire, war, hate’, ‘Execution style’, ‘Back to the primitive’ en ‘Prophecy’. Tussentijds maakt Soulfly plaats voor enkele Sepultura klassiekers, zoals ‘Refuse/resist’, ‘Territory’ en publieksfavoriet ‘Roots bloody roots’. De band is in vorm, speelt een lekkere, gevarieerde set en de nummers volgen elkaar in rap tempo op. Hieraan kun je merken dat Soulfly een geroutineerde band is, die al jaren op het hoogste niveau in de metalscene meedraait. Hierdoor krijgt het publiek afwisselend materiaal voorgeschoteld van het uitgebrachte werk van de afgelopen vijftien jaar. De band speelt opvallend veel nummers van Prophecy uit 2004 en weinig van succesalbum ‘Primitive’.
 
Het laatste nummer van de reguliere set is ‘Roots bloody roots’, dat door het publiek met enthousiasme wordt onthaald. Je kunt je afvragen of Soulfly niet te veel leunt op het oude werk van Cavalera's vorige band Sepultura, maar het publiek wil nu eenmaal bekende nummers horen en dus zal Soulfly het oude materiaal blijven spelen. Daarnaast kan Max Cavalera als geen ander het publiek opzwepen en zorgt Soulfly vrijwel altijd voor een beukende massa. De encore bestaat uit een medley van ‘Jump tha fuck up’ en ‘Eye for an eye’ en is tevens het einde van een ouderwets avondje metal.