Ja! Daar is ‘ie dan weer! Het eerste cadeautje van het jaar, ‘Antilounge 9’. Bij het aanschouwen van het fraaie artwork van Ana Lemnaru zijn de verwachtingen hoog gespannen. Wat we willen is een goede dosis teringherrie en vlammende spetters uit je luidsprekers. Vrouw en kinderen van huis, dus mag je de stereo flink open gooien. Maar de eerste indruk van ‘Antilounge 9’ is een ontspannen indruk. Misschien zijn onze oorharen de laatste jaren zo gewend geraakt aan het elektronische¬ geweld dat het lijkt op frisse achtergrondmuziek. Zoals we Bach en Mozart regelmatig draaien als onze oudtante op visite is.

Zo kunnen we deze Antilounge rustig draaien in het bijzijn van de grootste zuurpruim uit je vriendenkring. Deze doet in den beginne erg relaxt aan. ‘Bataya’ van Moichido, ‘De baas’ van Cancerdogs en ‘Dusty chords’ van Torus moeten het vooral hebben van sfeer. Een bijna new age-achtige ervaring. Muziek voor de healty geest, zeg maar. Toch is ‘Dusty chords’ een echte Antilounge track. Slepend en traag maar gelaagd. Deze tendens wordt bijna vanzelfsprekend voortgezet in ‘Coral’ van Turtle Birth. Pas wanneer het bekende duo Charly & Gallus zijn opwachting maakt, komt er schot in de zaak. Het is een stuk dansbaarder. Of het moet de trend van vandaag zijn om een wat traag en loom geluid voort te brengen. Waar zijn toch de uptempo grooves waar normaal gesproken de honden geen brood van lusten?

Het venijn zit hem in de staart. Het tweede gedeelte van deze langspeler heeft beduidend meer power. Of Martijn Verlinden het zo in zijn planning had staan. Vanaf de derde vinylzijde toont het meer ballen. ‘Impressions’ van Neith is al wat zwaarder aangezet. Bimbo Electrico is zonder enige vorm de vreemde eend in de Haagse bijt. Dit duo maakt deze geuzennaam ook op Antilounge weer waar. ‘Handgun’ is een goed overstuurd werkje waarbij het gevoel van ‘schijt aan de wereld’ aanwezig is. Gelukkig! Bijna begon er twijfel op te treden. FilosofischeStilte is ook een naam waar flink over gesproken wordt. ‘Banzai trees’ is de track waarmee deze jonge producer op ‘Antilounge 9’ furore maakt. En ja! Dit lukt op een manier die niet voor veel jongelui is weggelegd. Een geluid wat ergens tussen Jean Michel Jarre en old school fusion zweeft, maar tegelijkertijd heel filmisch is.

Zonder dat er echt een uitschieter tussen zit, is ‘Antilounge 9’ wederom een fijne verzameling elektronisch stuntwerk geworden. Wel één waar je rustig van wordt. Vooral dit is in deze tijd van groot belang. Als Mark Rutte en kameraad Geert Wilders onze bevolking weer eens voor het blok zetten met de zoveelste bezuiniging. Dan is een kopje groene thee met een scheutje ‘Antilounge 9’, het beste medicijn.

Aan het eind van deze recensie halen we een cliché uit de hoed . ‘Save the best for lest’, Juxtapoison is de hekkensluiter en doet dit met de track ‘Quetzal’. De boel wordt lekker op de schop gegooid. De dj gooit de boel nog eventjes om en levert één van de kleurrijkste track af van Antilounge 9. Laten we zeggen “de lente van 2012 kan beginnen”!