Droppings zwemt in chaos

Botte muziek met een soort realistisch positivisme

Peisam Tsang ,

Droppings is een trio dat bestaat uit zanger/gitarist Martin Ruiten (So On, Harry Merry and the Must, ex-Cheech Wizard), drummer Manfred Gstrein (ex-I Drive A UFO, ex-Qrio) en gitarist/zanger Michiel Siebelink (Meteor 55, ex-Qrio) De band omschrijft zichzelf als “twee gitaren en drums met keelgeluiden dat klinkt als een kreupele ezel met een kraai op de rug dat balkt naar een wortel, tussen een school pinguïns en een overstromende woestijn in”. Twee weken geleden is de split EP ‘Dangling’ uitgekomen met aan de ene kant Droppings en de andere kant Slyder. Komend weekend staan de mannen op het State-X New Forms festival. Hoogste tijd dus voor een interview.

Name-dropping
De naam Droppings komt van Martin. “Eigenlijk al de eerste avond na het jammen met Manfred is deze ontstaan. In die periode was ik gedropt door mensen, waaronder ook bands. Ik had het idee dat ik alleen achtergelaten werd in een bos. Ik was behoorlijk gefrustreerd en muziek was de beste manier om van mijn frustratie af te komen in plaats van steeds te verzanden in oeverloze discussies. Heel veel dingen nestelen zich in je onderbewustzijn en dat komt er op de een of andere manier uit. Manfred en ik willen al jaren een noiseband en toen we eenmaal zijn begonnen, had ik nog meer zin om herrie te maken. Onze muziek leent zich perfect als frustratie-uitlaatklep.”
 
Systematiek in chaos
De band bestaat officieel een jaar. Vorig jaar december kwam Michiel Droppings versterken. Na wat uitproberen, hebben Manfred en Martin besloten om niet verder te gaan met een bassist. Manfred: “We willen eigenlijk al twee gitaren, drums en geen bas. Veel van onze favoriete bands hebben dat, bijvoorbeeld: Aids Wolf, Doomsday Student, Arab on Radar. Dat is muziek waar we gek van zijn en wat we willen spelen, lekker dwars.” Martin vult aan: “Bas geeft een soort van rust, een ijkpunt, maar wij willen juist dat chaosachtige en dat is toch fijner zonder bas.” Manfred: “Martin is goed in rifjes, maar we wilden toch een stoorzender erbij en Michiel is daar erg goed in met al zijn pedaaltjes en zelfgebouwde apparatuur. Ik ken hem nog uit de tijd van Qrio.”
 
Michiel: “Bij de eerste sessie was er meteen al een klik.” Martin: “En we kwamen helemaal in-de-gloria terug.” Michiel is na Qrio veel in het buitenland geweest voor zijn werk. Hij heeft een tijdje in Meteor 55 gezeten, maar dat werkte ook niet. “Juist doordat ik veel in het buitenland zat. Toen ik weer terug was, wist ik dat ik weer langer in Nederland zou blijven. Ik had geen zin meer om serieus bezig te zijn in een band en te 'moeten', dat geeft zo'n druk. Been there done that, nu maar eens genieten.” En dat gaat hem tot nu toe aardig goed af in Droppings. “Het is naast enthousiasme ook kritisch kijken. Welke nummers hebben we, wat doen we live, is het goed genoeg. Want als je op het podium staat, moet je wel streven naar iets wat goed is. We werken met een stramien, een hekwerk, anders krijg je volledige chaos en komen we niet helemaal tot ons recht.” “Dat is het fijne aan deze band,” vertelt Martin, “Sinds Michiel op de rails is gestapt, is de trein vanzelf gaan rijden. Het voelt heel natuurlijk.”

Alles gaat in zo'n vaart dat bij de vierde keer oefenen al sprake is van een EP opnemen bij Henk Koorn in de Sahara Sound Studio. “We zien wel waar het schip strandt, het idee is een goede plaat opnemen.” Martin: “Het doel was ook zeggingskracht, heel veel nummers waren nog niet af. Wij hebben met z’n drieën al een eigen taal ontdekt, Henk en Natasja zetten de puntjes op de i. Dat is heel fijn. Zo’n opnameproces helpt dan ook echt met het afronden van dingen. En de toevalligheden die zijn ontstaan door het moment, zijn er gewoon in gebleven. Zo is mijn zang ook ontstaan in de studio, daarvoor was het enkel wat flarden.” Manfred: “Toen Martin ging zingen, viel alles op z’n plek. We hadden alle drie zoiets van ‘Jezus, dit is gaaf!’” “En omdat niemand in dit genre aan koortjes doet, ben ik ook gaan zingen”, vertelt Michiel. “Dat willen we live ook gaan doen.” Manfred: “Het opnameproces ging heel vloeiend. Martin heeft veel takes opgenomen en ging daarbij alle kanten op.” “Natasja heeft een goede antenne en heeft de mooie dingen eruit geknipt,” vult Martin aan.

50/50
Manfred: “Er is gekozen voor een split-EP, samen met Slyder, omdat wij geen geld hebben om het in ons eentje te doen. Slyder past qua filosofie ook goed bij ons, lekker ongedwongen improviseren. Bewust is er gekozen voor vinyl, dat klinkt het mooiste en het past het beste bij onze muziek. Maar er zit ook een download bij, omdat niet alles erop paste.” Martin: “Bij sommige nummers zit er geen humor in de teksten, dat is wel echt pijn. Het verwerken van verlies, paranoïde gevoelens of angsten zijn autobiografische thema’s vanuit het onderbewustzijn.” Michiel haakt daarop in: “Ondanks de negatieve thema’s of het tragikomische, heeft de muziek een soort van agressie in zich, het is allemaal heel bot.” “Maar er zit ook een soort van realistisch positivisme in”, gaat Martin verder: “Ik kan heel rustig worden van noise. Als je voorbij gaat aan een bepaald punt van de chaos, kom je in een stadium van super concentratie.”
 
“Of,” zegt Michiel: “op een punt van acceptatie en dan laat je het gewoon over je heenkomen. Je vergeet dan alles eromheen, de tijd, of er een nieuw nummer is begonnen.” “En het voelen van de energie, zo ben ik ook ooit naar noisemuziek gaan luisteren”, beaamt Martin. “Het geeft een soort beeld van de waanzin die er is, de muziek klinkt als iets realistisch, terwijl veel mensen het eerder als surrealistisch ervaren, raar en of spaghetti. Voor sommige muziek moet je als luisteraar nu eenmaal moeite voor doen, het is niet hapklaar. Wat ik herken in noise, is dat het met veel bravoure gepaard gaat, het is vaak meer dan chaos en wanhoop. Het is proberen te zwemmen in de chaos en dat proberen wij ook te doen.” Michiel: “We maken een overdreven gevoel en in dat gevoel leggen we ook een knipoog.” Manfred: “Op State-X New Forms gaan we de EP informeel presenteren. Later willen we toch een officiële release met een mooi feestje, plannen ervoor zijn nog in de maak.”
 
Droppings speelt op vrijdag 14 december tijdens State-X New Forms om 22.30 uur in het Paardcafé.