Walk The Line 2011 belicht: The Subs

Over humor, punk en het Jezus-complex

Leontine de Reede ,

Geliefd in zowel de underground scene als in de hitlijsten, The Subs wist in de relatief korte tijd van hun bestaan het aangename met het nuttige te verenigen. Door zich daarmee in de kijker te spelen belandde de band op het label Lektroluv en bevinden Belgen Jeroen De Pessemier aka Papillon, Wiebe Loccufier aka Tonic en Highbloo zich in goed gezelschap van de groten der electro scene.

Over humor, punk en het Jezus-complex

Geliefd in zowel de underground scene als in de hitlijsten, The Subs wist in de relatief korte tijd van hun bestaan het aangename met het nuttige te verenigen. Door zich daarmee in de kijker te spelen belandde de band op het label Lektroluv en bevinden Belgen Jeroen De Pessemier aka Papillon, Wiebe Loccufier aka Tonic en Highbloo zich in goed gezelschap van de groten der electro scene.

Grap
De hit ‘Kiss my trance’ betekende in 2008 de doorbraak van The Subs. Het nummer, dat bedoeld was als grap, wist in korte tijd de hitlijsten te bereiken. “Meestal maken wij de beste tracks als wij het niet al te serieus nemen allemaal”, lacht Papillon. “Begrijp mij niet verkeerd. Wij staan wel degelijk achter de single, want de melodie is goed, maar wij wilden er graag wat grenzen mee aftasten. Daarom hebben wij het genre trance volledig over de kop getrokken en het gemixt met een Subs-sound. Blijkbaar sprak dat veel mensen aan.”

The Pope of Dope
Om de humor van de band nog eens te onderstrepen, bracht The Subs in 2010, samen met de Partyharders, de single ‘The pope of dope’ uit. “Dat was een echte grap, maar al lachend vind je er toch een ironische waarheid in. Het gaat over noord en zuid - Wallonië en Vlaanderen - en het personage waar het om draait is ook een echte Pope of Dope. Veel mensen hebben er aanstoot aan gegeven en zagen het als het propaganderen van drugs. Ik houd er wel van er heel onschuldig op te reageren. Het is the new smart, je dommer voordoen dan dat je bent. Een beetje op een Andy Warholachtige manier door iets heel fouts te doen, juist heel wijs uit de hoek komen. Juist door extreem niet-artistiek te doen juist arty te zijn.”

Avontuurlijk
“Maar”, wil Papillon benadrukken: “het nieuwe album ‘Decontrol’ (release maart 2011, red.) is niet alleen maar lollig hoor. We willen onze songs wel context geven. We zijn nu een band en geen dj’s meer. Dat maakt het werk moeilijker, maar ook uitdagender. Een pop-act zullen wij echter nooit worden. Daar zijn de vocalen net niet sterk genoeg voor”, besluit hij. “Met de remixen, het dj-materiaal wat op feesten gedraaid kan worden, kunnen we nog heel elektronisch, clubby en avontuurlijk zijn.”

Eigen wereld
De nummers ontstaan volgens Papillon gaandeweg. Iedereen bemoeit zich ermee, maar zelf heeft hij een duidelijke voorkeur om in zijn eentje te werken. “Als je alleen zit, kun je in je eigen trip geraken en om lyrics te schrijven moet dat ook. Ik wil dan in mijn eigen wereld kunnen zijn. Met meer mensen wordt dat toch lastig.”

Homogeen geluid
Het heeft lang geduurd voordat The Subs een echte, eigen sound hebben ontwikkeld. “Dat komt vooral door alle invloeden om ons heen. We hebben onze tijd genomen en zelf zitten prutsen om eruit te komen. Dat ik een liefde heb voor alle mogelijke muziekstijlen is een blessing, maar ook een ongemak. Als band ben je toch op zoek naar een eigen, homogeen geluid. We hebben er nu een nieuw, jong bandlid, Highbloo, bij en de combinatie newskool en oldskool samen werkt heel goed. Met newskool bedoel ik de fast way met alle flashy apparatuur. Ik ben zelf begin dertig en werk gewoon nog met de oldskool analoge apparaten.”

Punk
“Ik ben opgegroeid in de 90’s. vandaar die liefde voor Underworld, Daft Punk en The Chemical Brothers. Zij zijn de reden geweest dat ik elektronische muziek ben gaan maken”, gaat Papillon verder. “Die background gebruik ik om er vervolgens iets fris, iets nieuws mee te doen. Namaken is niet de manier voor mij. Als wij live spelen, komt er vanzelf een trashy geluid bij. Ik weet niet waarom, maar optreden roept de punk in mij op.”

Religieus
The Subs staat bekend om het driehoekgebaar, een symbool dat zowel Papillon als het publiek vaak maakt tijdens hun optredens.“Al sinds ons eerste artwork gebruiken wij een driehoek, puur omdat het ons aansprak”, legt hij uit. Toen wij merkten dat het publiek er iets mee had, ben ik er ook in meegegaan. Kennelijk brengt het een saamhorigheidsgevoel. Iets collectief beleven heeft ook wel iets religieus. Mensen hunkeren daarnaar, willen ergens bijhoren. Concerten zijn daarom misschien wel de nieuwe zondagsmis. En wellicht zijn er daarom allemaal van die zangers met een Jezus-complex? Ha ha!”

The Subs speelt zaterdag 14 mei om 2.15 uur in de grote zaal van het Paard van Troje.