Het is een turbulente week voor Ruud Wijkniet, directeur van The Hague Jazz. Het hoofdpodium in het Kyocera stadion komt te vervallen om het gras te sparen voor een wedstrijd van ADO Den Haag en het speciale openingsconcert van Duran Duran is wegens stemproblemen van Simon LeBon geannuleerd. Tijd voor 3VOOR12 Den Haag om te polsen hoe het gaat met Ruud en zijn festival.
“We zitten met een enorme kater vanwege het Duran Duran verhaal. We hadden niet meer verwacht dat het afgezegd zou worden, maar donderdagmiddag bereikte ons toch het bericht dat het niet doorgaat. Het is supervervelend en slaat op veel verschillende manieren in.” Het festival moet behalve de grote openingsact ook het hoofdpodium missen. “We zijn te gast in het Kyocera Stadion, het thuishonk van ADO. Als voetballiefhebber is het natuurlijk fantastisch wat er gebeurt met de club, maar we hebben gewoon een conflict gekregen met de grasmat. Men krijgt in vier weken tijd het gras niet meer op het juiste niveau. Het schrappen van Billie Holiday’s Inn heeft totaal geen gevolgen voor de kern van het festival. We hebben het programma ingepast in de tenten Chez Ella en A-Train. Doordat we dit jaar rustiger hebben geprogrammeerd stonden er maar drie acts per avond in plaats van vier, dus we hadden ruimte om te schuiven.”
Haagser dan Haags
Naast de brede internationale programmering van het festival, heeft The Hague Jazz ook een stevige band met thuisstad Den Haag en lokale initiatieven. In 2010 verzorgde Pure Jazz en de R.G. Ruijs Stichting een deel van de programmering. “Pure Jazz bestaat niet meer, we hebben ze één keer een podium aangeboden, dus zo innig was dat allemaal niet. We hebben drie jaar met de Ruijs stichting gewerkt en dit jaar hebben we die keus niet gemaakt. Het is niet zo dat ik mij verplicht voel om met een instantie samen te werken, we hebben nu andere initiatieven. We werken dit jaar samen met kunstenaarscollectief Topaz. We hebben een wedstrijd uitgeschreven op lagere scholen rond het thema ‘wat vinden jullie jazz’ en de doeken die ze maken gaan we gebruiken tijdens het festival als kunst. Daarnaast werken we nu meer met het Koorenhuis, de grootste Haagse muziekschool.” Maar de relatie met Den Haag reikt verder: “In ons horecaplan hebben we Haagse iconen uitgenodigd om mee te draaien in de horeca. Dat wordt Haagser dan Haags!”
Ontstaan in het gat wat North Sea Jazz na de verhuizing naar Rotterdam achterliet, heeft The Hague Jazz zich ontwikkeld tot een festival met een eigen gezicht. “We hebben allebei jazz op het eind van onze naam, maar daar houdt de link wel op. De verhuizing van het congresgebouw naar het Kyocera stadion versterkt dat ook. Wij zijn een stuk kleinschaliger en persoonlijker. We hebben af en toe dezelfde muzikanten, maar als ik in België of Duitsland rijd zie ik die muzikanten ook.” Dat Den Haag de afgelopen weken is volgeplakt met posters voor het Rotterdams festival doet Wijkniet weinig: “We zijn goed verankerd in Den Haag en hebben op dit moment al ruim voldoende kaarten verkocht. We zijn eindelijk een beetje gerustgesteld, het is nu eerder onze zorg waar we de grens moeten trekken. We zijn van twee naar drie dagen gegaan, kunnen 7500 bezoekers ontvangen en opteren niet voor meer. We zijn vooral ontzettend ons best aan het doen om niet meer op anderen te lijken. Het gaat helemaal niet goed in muziekland, daarom hebben we een stapje terug gedaan. We halen nu de kinderziekten eruit en gaan ons hier voor drie jaar settelen.”
Programmering
Uiteindelijk draait het om de muziek. Wat mogen we zeker niet missen? “We hebben heel lang gewerkt aan Peter Cincotti. Ik denk dat de meeste bezoekers hem niet kennen, hij zit tussen Harry Connick en Frank Sinatra in. En gisteren hoorde ik een stukje van Kyle Eastwood, de zoon van Clint Eastwood. Die jongen heeft fantastische muzikanten bij zich. En ik ben er natuurlijk heel trots op dat we namen als Macy Gray en George Clinton hebben. En Waylon is voor ons ook een hele grote naam.” Daarnaast heeft het festival een hele programma rondom lady singers neergezet: "Cassandra Wilson, Rachelle Ferrell en ik ben heel blij met Randy Crawford, die vind ik bij de vijf beste zangeressen ter wereld horen.” En dan is er nog Grace Jones, die twee keer op het festival speelt: “Daar hebben we het heel moeilijk mee. We krijgen iets heel bijzonders, maar het is niet makkelijk. Ze stelt heel veel eisen op het gebied van geluid, licht, hotel, ontvangst, wat er allemaal in de kleedkamer en in het hotel moet staan, je kunt het zo gek niet verzinnen. Ze gedraagt zich als een echte diva, maar met dit soort mensen is het wel zo dat als je ze eenmaal op het podium hebt staan het helemaal te gek is.”
Valt er nog iets te wensen voor komende edities? “Ik ben al jaren fan van Michael Franti en we hebben goed contact, maar het lukt steeds maar niet om hem hier te krijgen. En ik zou het leuk vinden als we eens Herbie Hancocks en Chick Coreas kunnen krijgen, maar dat komt vanzelf een keer. Ik zou het een hele leuke aanvulling vinden op wat we doen.”
The Hague jazz vindt plaats op 17,18 en 19 juni in het Kyocera stadion bij Den Haag. Het special concert van Grace Jones op 15 juni in uitverkocht. Op eerste Pinksterdag is een speciale The Hague Jazz Kids middag georganiseerd met bands en doe-het-zelf activiteiten.