Het Roggeveld in het Zuiderpark stond voor het derde jaar in het teken van het The Hague African Festival. Zondag 3 juli werd hier een gezellig feestje gebouwd. De ontspannen sfeer in combinatie met het lome Afrikaanse temperament bezorgden veel Hagenaars een prima verzorgde dag. Ook omdat er op de muziek maar weinig aan te merken was.
Het zijn vooral de jongens van SMOD die een waar feest bouwen op de grasmat van het Roggerveld. Deze hiphopformatie uit Mali haalt het maximale uit minimale middelen. Maar ook Dobet Gnahoré laat zien dat zij echt een superster kan worden. Het is dan ook door deze jonge diva dat het al vroeg druk is op het terrein. Doordat zij later op de dag nog een optreden moet verzorgen in Luik staat zij al vroeg op het programma. Haar performance is er niet minder om, evenals de reacties van het publiek.
Net als bij Parkpop, dat een weekje eerder plaatsvond op een paar honderd meter verder, lijkt de muziek een beetje bijzaak te zijn op dit festival. Het publiek lijkt vooral gekomen te zijn om lekker lui in het zonnetje te liggen. De koperen ploert begint exact om half twee te schijnen, net op het moment dat het evenement daadwerkelijk van start gaat. Maar ook de heerlijke Afrikaanse hapjes zoals een portie Sambusa en Chapati vinden gretig aftrek. En niet te vergeten de kraampjes en infostands. Dit is misschien nog wel het meeste Afrika. Voor diegenen die weleens in dit continent zijn geweest, is het zondermeer een feest der herkenning. De kledij, het speelgoed en ander snuisterijen zijn duidelijk meegenomen uit Kenia, Tanzania of Zuid-Afrika. De laatste jaren is er dan ook niets zo hip als Afrika. Dus kan het haast niet anders dan dat dit festival een succes wordt.
In The African Village is ruimte voor debat, workshops en lezingen met betrekking op partnerschappen en de rol van de African Young Proffesionals in Africa. Een dj sluit dit officiële gebeuren af met een muzikaal intermezzo. Het programma is net zo kleurrijk als de gewaden die sommige bezoekers aan hebben. Sahara blues van Bombino, hiphop van SMOD, rockklanken van Geoffrey Oryema en uitgebalanceerde Africasoul van Werrason. Toch is het vooral de entourage en de sfeer die dit festival zo eigen maakt, vandaar dat we uitpakken met een grote hoeveelheid beeld...