Eindejaarssessie 2011: Tim Akkerman

“De focus ligt vooral op het album live spelen”

Marije Pluym en Peisam Tsang | Foto’s: Milan Tettero ,

Afgezien van een theatertour eind 2010 en wat optredens in tv-programma’s hoorden we na zijn vertrek bij DI-RECT nog maar weinig van Tim Akkerman. Eind 2011 kwam daar echter verandering in. Zijn eerste solosingle ‘Nonzero’ verscheen in november en op 9 december jl. presenteerde de zanger zijn debuutalbum ‘Anno’ in een uitverkocht Paradiso.

“De focus ligt vooral op het album live spelen”

Afgezien van een theatertour eind 2010 en wat optredens in tv-programma’s hoorden we na zijn vertrek bij DI-RECT nog maar weinig van Tim Akkerman. Eind 2011 kwam daar echter verandering in. Zijn eerste solosingle ‘Nonzero’ verscheen in november en op 9 december jl. presenteerde de zanger zijn debuutalbum ‘Anno’ in een uitverkocht Paradiso.

‘Anno’ is heel positief ontvangen. Akkerman koos ervoor om het album door middel van een soort verrassingsinterviews te promoten. Cd’s werden rondgestuurd en journalisten werden uitgenodigd voor een interview met een naamloze zanger. Vervolgens kregen ze onverwacht Akkerman voor hun neus. Waarom werd voor die tactiek gekozen? Akkerman: “Wat ik wilde voorkomen is dat men vanuit een bepaald beeld ging oordelen. Ik wilde dat ze het onbevangen zouden luisteren.” De zanger merkt dat hij, doordat hij vroeger bij DI-RECT zat, te maken krijgt met bepaalde vooroordelen. “Ik zie dat niet als iets negatiefs, maar het is wel jammer dat mensen daardoor bevooroordeeld zijn. Ze luisteren niet naar de muziek maar vormen een plaatje van wat ik deed bij DI-RECT en wat ik nu doe en wat dan beter is. Ik vind dat appels met peren vergelijken.” Akkerman zelf heeft deze vergelijking wel aan zien komen: “Ik ben bewust heel lang stil geweest en nu kom ik terug en is het 180 graden een andere richting op dan die men had verwacht. Het hele gewenningsproces zal wel even duren. Ik hoop alleen wel dat het DI-RECT issue op gegeven moment wegebt. Maar het zou heel naïef zijn geweest als ik had verwacht dat ik daaraan kon ontkomen.”

Wat betreft het ‘DI-RECT issue’ meldt Akkerman dat dat iets is wat is opgeblazen door de media. “We hebben elkaar lang niet gezien en wat er de afgelopen tijd is gesuggereerd is zo raar. Waar het vandaan komt weet ik niet. Ik begrijp het wel, want het leest natuurlijk veel lekkerder als er wel frictie zou zijn, maar we respecteren elkaar. Het enige dat zich heeft afgespeeld, is dat zij na een hele korte periode al met een nieuwe formatie en een nieuw album kwamen en dat het bij mij iets langer heeft geduurd. Ik liet niets meer van me horen. Als ik dat wel had gedaan, had men er misschien iets minder heftig op gereageerd.” Om het verschil tussen Akkerman tijdens DI-RECT en Akkerman nu kan niemand heen. Tijdens zijn ‘afwezigheid’ is hij een volledig ander pad ingeslagen. Akkerman: “Het grootste verschil is denk ik dat bij DI-RECT alles ontzettend gestroomlijnd was. We hadden een ontzettend goed management achter ons en dat heb ik allemaal losgelaten. Op het moment dat dat gebeurt sta je er alleen voor en dat is een bewuste keuze geweest.”

Ook op zijn nieuwe album is DI-RECT toch ook weer in een wat cryptische vorm terug te vinden. Akkerman: ‘’Give it all’ gaat echt over de breuk met DI-RECT. Iemand die dat niet weet, ziet het als een liefdesliedje over mensen die uit elkaar gaan. Die liefde heeft tien jaar geduurd en zo voelde dat voor mij ook bij DI-RECT. We hebben onwijs veel passie en leed gedeeld en een hoop meegemaakt en ik ben degene die een keuze heeft gemaakt. De vraag die ik tijdens het liedje stel is of ik het ergens verkeerd heb gedaan. We moeten allebei verder en na twee jaar kan ik wel stellen dat dat goed is.” Akkerman is blij dat hij nu eindelijk aan zijn oude bandgenoten kan laten horen waar hij de afgelopen twee jaar mee bezig is geweest. Akkerman: “Ik heb die keuze gemaakt, maar dat heb ik nooit aan hen kunnen laten zien omdat ik nog niets had. Ik was bezig met een zoektocht om dat plaatje in te vullen en zij gingen keihard verder. Nu dat het album er is, is voor hen ook duidelijk wat ik ben gaan doen. Als ik soortgelijke muziek was blijven maken dan had het niet geklopt. Dat wilde ik ook niet.”

Niet alleen de manier van werken en de organisatie rondom de het tot stand komen van dit album is anders, ook de muzikale weg die hij is ingeslagen is een volkomen andere. Het album is op dat vlak voor Akkerman ook een soort zoektocht geweest. “Ik had wel het idee om een akoestisch album uit te brengen, maar ik schuwde er niet voor om een grens op te zoeken, bijvoorbeeld elektronica-achtige dingen. Ik ben op zoek gegaan en kwam er al achter dat dat voor mij niet werkte. Op een gegeven moment worden die kaders steeds smaller en heb je een duidelijk beeld en dat heeft veel tijd gekost. Ik wilde eerst voor mezelf glashelder krijgen wat ik mooi vond en daarna heb ik andere mensen om me heen gezocht die diezelfde passie hebben.” Eén van die mensen is producer Attie Bauw. Volgens Akkerman was er een enorme klik en daagden de twee elkaar uit om breder te denken. “Je kunt heel egocentrisch doen wat jij wilt en wat jij mooi vindt, maar je moet ook een klankbord hebben. Iemand die als eyeopener kan fungeren voor dingen die jij normaal niet ziet. Dat soort dingen kan je alleen doen als je vertrouwen hebt in elkaar.”

Net als aan elke andere deelnemer aan de eindejaarssessie, legden we ook Tim Akkerman de vraag voor welke artiesten hem lokaal, nationaal en internationaal zijn opgevallen in 2011. Lokale namen kan hij niet noemen. Akkerman: “Door het hele proces waar ik zelf in zat heb ik lokaal heel weinig gevolgd. Attie heeft hiervoor het album van King Jack gemaakt en daardoor was ik wel verrast. Dat vond ik echt te gek. Ik hoop ook dat King Jack nationaal meer waardering gaat krijgen.” Op internationaal vlak noemt Akkerman direct de naam van Ben Howard die hij onlangs op het Songbirdfestival zag. “Die gast begon te spelen en ik dacht dat ik gek werd. Wat hij heel goed kan is heel klein en heel zacht spelen. Dan is iedereen stil en dan gaat het hard als een soort golf over het publiek. Hij neemt je mee en die energie is echt. Daar gaan we nog wat van horen.”

2012 belooft een goed jaar voor Akkerman te worden. De reacties op het album vallen Akkerman tot nu toe niet tegen. De recensies zijn bijna alleen maar positief en ook de reacties op de clubconcerten die hij tot nu toe heeft gedaan zijn enthousiast. Wat zijn zijn plannen voor 2012? Akkerman: “Ik wil het liefst van januari tot maart een clubtour doen. Dan komt het festivalseizoen. De focus ligt vooral op het album live spelen.” De zanger is voorlopig niet van plan om zijn territorium naar het buitenland uit te breiden. Akkerman: “Dat is te hoog gegrepen maar als het gebeurt deins ik er zeker niet voor terug. Als het wordt opgepikt in het buitenland ben ik de eerste die op het vliegveld staat maar ik ga het niet opzoeken. Ik ga niet proberen de mensen te zoeken die mijn muziek moeten draaien. Dat werkt niet. Het is net een lot uit de loterij. Er zijn ik weet niet hoeveel singer-songwriters die groter en beter zijn dan dat ik nu doe. Daar ben ik niet klaar voor. Ik wil mezelf voorlopig op Nederland concentreren.”