State-X New Forms 2011: vrijdag 9 december

Diverse start van achtste editie

Remco van der Ham | Foto’s: Joost le Feber ,

State-X New Forms ging op vrijdag 9 december van start met een zeer divers programma. Het ging van Nederlandstalige singer-songwriter naar klassieke postrock tot stampende beats. Een mooie start van het festival dat eigenlijk geen festival meer is maar een concertreeks bestaande uit tien dagen.

Diverse start van achtste editie

State-X New Forms ging op vrijdag 9 december van start met een zeer divers programma. Het ging van Nederlandstalige singer-songwriter naar klassieke postrock tot stampende beats. Een mooie start van het festival dat eigenlijk geen festival meer is maar een concertreeks bestaande uit tien dagen.

HOOP, op de hoek van de Prinsegracht en Boekhorststraat, fungeert gedurende het festival als het centrale punt van State-X New Forms. Hier vindt tussen 18.00 en 20.00 uur dan ook de officiële opening van het festival plaats. Jan Borchers (één van de drie muziekprogrammeurs) en Zoe Reddy (verantwoordelijk voor het visuele programma) doen de aftrap. Het muzikale programma gaat van start met Lukas Simonis. Voor de meer visueel ingestelde aanwezige wordt de tentoonstelling ‘A Parallel Place?’ op de tweede etage van HOOP geopend. De tentoonstelling door acht jonge kunstenaars, waarbij wordt ingegaan op het thema rond realiteit en perceptie, is tot en met zondag te zien.

Om 20.30 uur gaat het reguliere programma van start in het Paard van Troje met het optreden van Goslink, voormalig bandlid van El Pino & The Volunteers. De Rotterdammer verliet de band in 2007 en bracht vorig jaar debuutalbum ‘Stil Leven’ uit. Op het podium wordt hij vanavond vergezeld door violiste Myra de Vries, ook te horen op het album. De nummers van Goslink zijn kort maar wel zeer krachtig. Vooral tekstueel weet Goslink indruk te maken. De instrumenten waarop hij speelt zijn door Goslink zelf gemaakt, zoals onlangs voor een aflevering van Klokhuis waarin hij gevraagd werd van een koekblik een gitaar te maken. Uiteraard wordt er vanavond ook een liedje op gespeeld. Hoogtepunt van het optreden is de toegift met het tragikomische ‘Marietje’. Heerlijke start van de avond.

Het optreden van Micah P. Hinson werd helaas afgelast, maar met vervanger DAAU (Die Anarchistische Abendunterhaltung) kan men zeker niet ontevreden zijn. Het viertal bestaat uit Simon Lenski (cello), Roel Van Camp (accordeon), Han Stubbe (klarinet) en Hannes D'Hoine (contrabas) en maakt een soort mix van neoklassieke composities en experimentele postrock. De spannende composities weten je mee te slepen en de vier Vlamingen kunnen dan ook rekenen op een ademloos luisterend publiek. Er wordt ook nog een nieuw nummer gespeeld, “waarvan ik de werktitel niet durf te noemen”, aldus cellist Lenski. Met ‘Visions of Arcadia’ komt het eerste hoogtepunt van State-X New Forms 2011 tot een eind.

Dat State-X New Forms geen festival maar een reeks concertavonden is geworden, wordt al snel duidelijk. Met DAAU komt het eerste programmaonderdeel tot een einde, zo rond half 11, maar het volgende onderdeel begint pas weer om 23.30 uur. De zaal blijft echter nog dicht en zo zit er voor de bezoekers van beide programma’s niets anders op dan te wachten in de foyer van het Paard van Troje. De zaal wordt geopend op het moment dat de Haagse producer DB-Eat zijn set begint. Gevolg: een bijna lege zaal. De winnaar van de Grote Prijs van Zuid-Holland laat zich echter niet uit het veld slaan en zet een strakke set neer die het midden houdt tussen IDM en dubstep. Echte uitschieters zijn er niet, maar ook geen missers. Gedegen start van het nachtprogramma en goede opwarmer voor Flying Lotus.

Steven Ellison, oftewel Flying Lotus, is de onbetwiste hoofdact van de avond. De zaal stroomt tijdens de ombouw langzaam voller, al is het verre van uitverkocht. Eigenlijk wel vreemd dat er zo weinig animo is voor deze man. Ellison zelf lijkt het niet zo veel uit te maken. Getuige zijn brede glimlach heeft hij er zin in vanavond, of zal het aan een bezoekje aan de Cremers hebben gelegen? Zijn set vanavond is wat toegankelijker dan voorgaande keren (onder andere Lowlands), maar zeker niet minder spannend. Ook zijn nummer met Radiohead’s Thom Yorke komt voorbij, wat op veel gejuich vanuit het publiek kan rekenen. Datzelfde publiek mag bepalen welke toegiften er gedaan worden, al worden de verzoekjes verschillende keren beantwoord met “die heb ik al gedaan”. Na afloop van het optreden begeeft Ellison zich de zaal in om uitgebreid met fans op de foto te gaan of een praatje te maken.

Wie zeker het assortiment aan verdovende middelen van de Cremers heeft uitgetest is AraabMUZIK, getuige zijn Twitterberichten eerder op de dag. Hij staat dan ook wat stoïcijns achter de dj-tafel, maar gelukkig lijdt zijn vingervlugge beroering van de MPC-drumcomputer er verder niet onder. Het is indrukwekkend om te zien hoe snel zijn vingers over de knoppen gaan. Muzikaal brengt AraabMUZIK een mix van hiphop, dubstep en trance ten gehore. Het door Flying Lotus goed opgewarmde publiek weet er in ieder geval wel raad mee. Aansluitend is het aan Nguzunguzu om de avond af te sluiten. De Amerikaan begint zijn set met een versie van ‘Let’s go crazy’ van Prince en even later komt ook ‘The launch’ van DJ Jean voorbij. Voor de rest is het vooral bubblin’ muziek op technobeats en na Flying Lotus en AraabMUZIK een anticlimax als afsluiter.