Ondanks de lage temperatuur was zaterdagavond 15 oktober de Nederland Drie te Wateringen, dat dit jaar haar 40-jarig bestaan viert, toch redelijk gevuld met geboeide luisteraars voor de Haagse moderne jazzformatie November’s Dream en het naamloze bluestrio bestaande uit Vincent Janssen, Leon Schmitz en Sander Kalmeijer. Beide bands wisten het publiek te bekoren en November’s Dream liet weten met de nieuwe nummers ook te kunnen rocken.
De programmering begint met 22.30 uur ietwat laat, maar wanneer de gordijnen open gaan en de eerste band van de avond begint te spelen, staat het publiek meteen vooraan. Wanneer zanger/gitarist Vincent Janssen tijdens het tweede nummer het publiek toezingt “Let me love you baby”, wordt de liefde door de aanwezigen beantwoord met een beetje geswing en applaus. De nummers bestaan onder andere uit covers van Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughn (een duidelijk voorbeeld van Vincent) en Jeff Beck, met een lekkere, rauwe “guitar boogie” die erg strak neergezet wordt. De mannen geven aan nog nooit gerepeteerd te hebben (hoe rock ’n roll), maar hier is niets van te merken. Opmerkelijk is bassist Sander, die met alle vijf vingers zijn snaren aanslaat en ook alle ruimte krijgt om zijn kunsten te tonen in ondermeer het nummer ‘Fire’. Na ruim een uur wordt afgesloten: “Ik geloof dat wij jazz moesten maken, maar dit is hele moderne, bijna jazz.”
Daarna is de beurt aan November’s Dream, de band die eerder in mei van dit jaar de Grote prijs van Monster won, waarbij negen andere bands het nakijken hadden. Het publiek moet in eerste instantie even wennen aan de omslag in de muziek. Een fijne toevoeging aan onder andere de nummers ‘Winter still remains’ en ‘Long Forgotten’ is saxofonist Stijn, die bijdraagt aan het jazzy gevoel van de muziek.
Helaas weet het publiek niet meteen de muziek te vinden, want het blijft achter staan bij de bar. Dat is erg jammer, want de band speelt intens. Zangeres Marlies is goed in vorm vanavond en brengt de liedjes met volle overgave. Tussen de bedrijven door vraagt zij de aandacht om Nederland Drie te feliciteren met haar 40-jarig jubileum. PR-man Roy de Letter wordt gevraagd om een fles champagne en een demo van de band in ontvangst te nemen namens de organisatie. Roy kondigt op zijn beurt aan dat op 19 februari 2011 dit jubileum wordt gevierd met een festival in de thema’s: verleden, heden en toekomst, waarvoor November’s Dream is uitgenodigd om te komen spelen. Ze accepteren enthousiast en gaan vanaf hier weer verder met het tweede deel van de set.
Waar in het begin de liederen misschien iets teveel “luistermuziek” waren voor sommigen, komt November’s Dream in deze set pittig terug met ondermeer het nieuwe nummer ‘Time’s up’. Het nummer is rauwer dan we van ze gewend zijn en dat is kennelijk voor het volk reden om dan toch eindelijk naar voren te kruipen. Pianist Rik gooit er een donker en toch verfrissend muziekstuk in dat iets weg heeft van ‘The Carny’ van Nick Cave & The Bad Seeds. Nadat de demo ‘Daydreaming’ wordt uitgedeeld, sluit November’s Dream de avond af met de nummers ‘Face your fears’ en ‘In darkness’.
Het gezelschap kan terugkijken op een geslaagde avond, maar zou nu toch echt eens werk moeten gaan maken van een optreden in een theaterachtige setting, waar de muziek veel beter tot haar recht zou komen; met geduldige en aandachtige luisteraars.