Verslag Crossing Border 2010: zaterdag 20 november

Met z’n allen naar The National

Remco van der Ham | Foto’s: Michella Kuijkhoven en Remco van der Ham ,

De laatste dag van Crossing Border leek maar om één ding te draaien; het optreden van The National in de grote zaal van het NTG, de Buchanan. Ruim voor aanvang van het optreden stonden er al lange rijen voor de ingang. Gelukkig vielen er ook nog genoeg andere acts te ontdekken en waren er zaterdag 20 november onder andere optredens van Timber Timbre, Spoon en These New Puritans.

Met z’n allen naar The National

De laatste dag van Crossing Border leek maar om één ding te draaien; het optreden van The National in de grote zaal van het NTG, de Buchanan. Ruim voor aanvang van het optreden stonden er al lange rijen voor de ingang. Gelukkig vielen er ook nog genoeg andere acts te ontdekken en waren er zaterdag 20 november onder andere optredens van Timber Timbre, Spoon en These New Puritans.

Gek genoeg lijkt het op de zaterdag drukker dan op de vrijdag, terwijl beide dagen uitverkocht zijn. Waarschijnlijk omdat de spreiding van het publiek vandaag minder is en de concentratie duidelijk op het NTG ligt. Vooral de optredens van Spoon en The National in de Buchanan-zaal trekken veel publiek. In het NTG is tevens het 3VOOR12-podium gevestigd, met vandaag sessies van Spoon, Tokyo Police Club, Nina Kinert, I Am Oak en The Walkmen. Ook hier is het de hele avond druk, mede dankzij de mensen die de Buchanan niet meer in kunnen en daarom bij het 3VOOR12 podium blijven hangen.

De zaterdag van Crossing Border 2010 gaat van start in de Cuatro tent met een optreden van Tim Akkerman en zijn band, waarna we naar de Duitse Kerk gaan voor een optreden van Timber Timbre. Het trio rondom zanger/gitarist Taylor Kirk past perfect in de ambiance van de kerk. Er is nauwelijks licht op het podium, enkel wat rode spots, wat de sfeer extra duister maakt. De donkere muziek draagt daar ook aan bij. Het publiek zit muisstil in de kerkbanken en laat de muziek over zich heen komen. Een goed begin van de avond, waarna we richting de Koninklijke Schouwburg gaan. Eerst duiken we nog even het NTG in om het laatste gedeelte van Phosphorescent te zien. De zaal is goed gevuld en de indie/folkband rondom zanger Matthew Houck speelt strak en overtuigend.

Onderweg naar de voordracht van en interview met Michael Madsen, lopen we door het trappenhuis van de Koninklijke Schouwburg. In de verschillende hoekjes is van alles te ontdekken. Zo verkoopt Melle de Boer zijn comics en hangen er een groot aantal tekeningen van zijn hand aan de muur. Ook de Amsterdamse winkel Delicatessen heeft een hoek in beslag genomen en verzorgt diverse optredens, onder andere van We Be Naked, en voordrachten. Veel mensen blijven op weg van de ene naar de andere zaal even nieuwsgierig staan om zo een paar minuten mee te pakken. Ook leuk is de Eet-o-Theek, eerder ook al op Lowlands te vinden, waarbij je gevoerd wordt terwijl je naar geluid luistert dat betrekking heeft op datgene dat je aan het eten bent.

Inmiddels aangekomen in de overvolle Union voor Michael Madsen wie in drie kwartier tijd wordt geïnterviewd en gedichten voordraagt uit zijn gedichtenbundels. Mocht zijn naam niet meteen een belletje doen rinkelen, hij speelde Mr. Blonde die in de film Reservoir Dogs van Quentin Tarantino in een legendarische scène het oor van een agent afsneed. Eveneens legendarisch is het daarbij horende dansje onder begeleiding van het nummer ‘Stuck in the middle with you’ van Stealers Wheel. Madsen vertelt openhartig over zijn leven, vrienden die hij in de loop der jaren heeft verloren en zijn filmcarrière.

In The Royal staat de uit zo’n 30 leden bestaande formatie These New Puritans op het podium. De band, aangevuld met blazersensemble van het Koninklijk Conservatorium en koor van toneelgroep Dario Fo, zorgt voor veel bombastische songs die goed in elkaar zitten maar vanavond niet helemaal uit de verf lijken te komen. Dat het orkest en het koor pas één keer met de band hebben gerepeteerd, ’s middags bij de soundcheck, zal daar ook niet aan meehelpen. Jammer, want zo wordt de potentie van de formatie niet volledig benut. Gedurende het optreden verlaten ook steeds meer mensen de zaal om richting het NTG te gaan voor Spoon of alvast voor The National.

Als we niet veel later ook aankomen in het NTG, blijkt dat de zaal waar The National optreedt bommetje vol zit. Er kan werkelijk niemand meer in. Het zorgt voor wat verontwaardigde gezichten, maar uiteindelijk heeft bijna iedereen er wel begrip voor. Even later weten we toch even naar binnen te komen om een glimp van de hoofdact van Crossing Border mee te pakken. De band speelt een prima show, maar zanger Matt Berninger lijkt niet helemaal goed bij stem te zijn. Het aanwezige publiek zal het echter een worst wezen. Zij zijn allang blij dat ze binnen zijn gekomen en reageren dan ook uiterst enthousiast op de Amerikaanse indierockers. De achttiende editie van Crossing Border eindigt (althans in Den Haag) met een 3VOOR12-sessie van Spoon. De Amerikaanse indierock band speelt al sinds 1996 in dezelfde formatie en dat is te merken. Een strakke show met aanstekelijke songs. Een mooi einde van een mooi festival.