Vrijdag 26 november deed Raymond van het Groenewoud het Paard van Troje aan. Deze overbekende Belg - althans voor de wat oudere generatie - wist met zijn begeleidingsband een show neer te zetten waar menig artiest alleen maar van kan dromen. Bijna twee uur lang werd het publiek getrakteerd op een reeks (bekende en minder bekende) liedjes uit het omvangrijke repertoire van de inmiddels 60-jarige chansonnier.
Raymond verschijnt op het podium met een aan de rechterkant afgeplakte bril. Geen imagostunt zoals David Bowie in zijn Ziggy Stardust-periode, maar wegens een niet goed werkend immuunsysteem. Ondanks dat straalt hij plezier en ontspannenheid uit, kortom: Raymond heeft er zin in! Tijdens het optreden wisselt hij regelmatig van instrument, de ene keer zit hij achter de elektrische piano, even later staat hij weer met een gitaar om zijn nek. En uiteraard neemt hij alle vocalen voor zijn rekening. Muzikaal wordt hij ondersteund door een gitarist, een bassist, een drummer en drie blazers. Alles bij elkaar staat de muziek als een huis en getuigt van een hoog niveau.
Tekstueel gezien is er voor elk wat wils, het ene moment druipt de emotie er vanaf - denk aan ‘Je veux de l’amour’ - en het andere moment kan het publiek lekker meeblèren met een tekst als ‘Hoe zie ik er uit? Zeer goed’. Ook zijn liefde voor België bezingt hij in nummers als ‘Vlaanderen boven’ en ‘Brussels by night’. Deze afwisseling houdt de show boeiend, maar wat ook niet mag worden vergeten is de inbreng van de zeskoppige begeleidingsband. Zo nu en dan schuift hij de hoofdrol naar één van hen. Hilarisch is het korte Russische intermezzo, waarbij een bandlid met een karakteristieke muts op een grappig dansje doet en ondertussen op een klein toetertje blaast en twee bekkens op elkaar slaat.
Als na zo’n anderhalf uur de uitsmijter ‘Liefde voor muziek’ gespeeld wordt - in 1991 nummer 1 in de Nederlandse Top 40 - zou je denken dat het publiek tevreden en voldaan richting garderobe vertrekt. Maar niets van dat al; vanuit de hele zaal wordt geschreeuwd om meer. In die zin kan een toegift dan ook niet uitblijven. Hoewel de hits al gespeeld zijn, heeft Raymond genoeg andere nummers uit zijn oeuvre om ten gehore te brengen. Maar liefst vier songs worden gespeeld, wat gelijk ook aangeeft dat Raymond en zijn band niets liever doen dan spelen. Maar zelfs als de lichten aangaan en duidelijk is dat Raymond van het Groenewoud in de kleedkamer zit uit te puffen, wordt zijn naam nog gescandeerd. Het geeft in elk geval aan wat een indruk hij vanavond heeft achtergelaten.