Tweede editie Aangeschoten Wild festival succesvol

Krause, Go Back To The Zoo, Skiggy Rapz en meer

Francis Pronk ,

Na het enorme succes van vorig jaar vond op vrijdag 14 mei de tweede editie van het Aangeschoten Wild festival in Delft plaats. Er stonden veel bands, cultuuracts en tal van andere activiteiten op het programma. Er was ook een pek-en-veren machine, waar je spullen kon dumpen waar je niets meer meedoet. Bijvoorbeeld de tandenborstel van je ex of een oude Take That-poster. Al het spul werd met een luide knal weggeschoten. Erg apart om te zien. Het publiek vermaakte zich kostelijk.

Krause, Go Back To The Zoo, Skiggy Rapz en meer

Na het enorme succes van vorig jaar vond op vrijdag 14 mei de tweede editie van het Aangeschoten Wild festival in Delft plaats. Er stonden veel bands, cultuuracts en tal van andere activiteiten op het programma. Er was ook een pek-en-veren machine, waar je spullen kon dumpen waar je niets meer meedoet. Bijvoorbeeld de tandenborstel van je ex of een oude Take That-poster. Al het spul werd met een luide knal weggeschoten. Erg apart om te zien. Het publiek vermaakte zich kostelijk.

De band Rag and Bone opent het festival in de StuD zaal. Rag and Bone staat voor de afgedankte spullen die vroeger werden verzameld, om hersteld en vervolgens hergebruikt te worden. De bandnaam is al erg veelbelovend. Ietwat te laat neemt de band plaats op het podium en brengen zij hun nummers ten gehore. In de muziek van Rag and Bone hoor je duidelijk folk, blues en jazzinvloeden. Ze hebben zelfs een Frans nummer op de setlist staan. De in groene jurk gehulde Marjolein heeft een fijn stemgeluid en kan makkelijk de hoge tonen halen. Ook is het apart dat ze gebruik maken van verschillende instrumenten, zo komt er bijvoorbeeld een banjo aan te pas. Het nummer 'Wait for me' is een nummer die Marjolein heeft geschreven voor een oude liefde en ze brengt het nummer met veel gevoel. Erg bijzonder om te horen.

De tweede band die in de StuD zaal hun nummers mag laten klinken is de band Messed Up. Deze band is de winnaar van de Delftse bandcontest. De 7-koppige formatie speelt zowel eigen nummers als covers. Zo spelen zij het nummer 'I wanna be like you', dat ook wel bekend is uit de film Jungle Book. Hoogtepunt van het optreden is het nummer 'Chocolate salty balls', uit de serie South Park. Deze wordt niet gezongen door zangeres Martje, maar door saxofoonspeler Rick. Het publiek danst er lustig op los bij deze swingende nummers.

De band Color Ones heeft de eer om in de grote zaal te openen. Het valt meteen op dat de band erg goed heeft nagedacht over de samenzang, het klinkt ontzettend goed. Na het eerste nummer is het al duidelijk: Color Ones knalt! Rapper Skiggy Rapz staat het hele optreden vooraan en filmt de band, waarom zou dat zijn? Deze band is misschien wel de verrassing van de dag. De nummers vervelen geen moment, mede dankzij de goede samenzang, en ze hebben veel interactie met het publiek. Het nummer 'Green light' wordt aangekondigd als de party song. Een feest bouwen kunnen ze zeker. Gitarist Ocker tovert de ene gitaarsolo na de andere uit zijn gitaar. Van deze band gaan we nog veel horen!

In de kleine zaal is het tijd voor de Amsterdamse band GRAM. Rockchick Marg van Eenbergen doet erg haar best om de mensen de zaal in te krijgen, want er zijn helaas maar weinig mensen in de zaal. Naarmate het optreden vordert lukt het om de zaal vol te krijgen. Het nummer 'Eye for an eye' heeft een pakkend refrein en er zingen al enkele mensen mee. Na een stuk of vier nummers heeft Marg haar gitaar aan gort gespeeld en leent ze een gitaar van gitarist Niels. Ze doet een verlaat welkomstlied, 'Don't you wanna know me'. Ook vertelt ze dat ze hun tweede plaat opnemen met C-Mon van C-Mon & Kypski. Veelbelovend dus. Het publiek mag bepalen of de nummers op de plaat komen. Na een luid applaus is het wel duidelijk. Marg haalt tijdens het optreden een mandoline tevoorschijn en de andere bandleden bespelen percussie instrumenten. Bij afsluiter 'This is tonight' valt helaas de stroom uit, maar de band stopt niet. Marg gaat op de rand van het podium zitten en maakt er een intieme akoestische sessie van. Erg leuk opgelost, want in zo'n situatie moet je snel beslissen wat je doet. Puntje erbij voor deze band!

Op het buitenpodium van de TU in Delft is cabaretduo Maartje & Kine te zien. Ze geven een show met cabareteske liedjes en verhalen. Met veel plezier en zichtbaar moeiteloos spelen ze hun liedjes op ukelele en accordeon. Hun eigen versie van 'Meisjes met rode haren' is erg vermakelijk voor het publiek. Ze krijgen het voor elkaar om op de viool een liedje van nota bene Frans Bauer in een modern jasje te steken. Hun protestlied over sex valt ook erg in de smaak bij het publiek. Na 'We want more' sluiten ze af met een jodelliedje die ze via YouTube hebben geleerd. Erg leuk zo'n act tussen de optredens door.

In de grote zaal staat rapper Skiggy Rapz klaar met zijn band. Hij won in 2003 de Grote Prijs van Nederland en sindsdien heeft hij een hele goede live-reputatie opgebouwd. Hij laat op het Aangeschoten Wild festival weer zien hoe goed zijn live shows zijn. Hij opent met een uptempo nummer met een vette beat. De vocale refreinen zijn erg sterk. En nu is ook de verbintenis tussen Skiggy Rapz en de band Color Ones duidelijk; een aantal bandleden uit spelen ook in de vaste band van Skiggy Rapz. Het publiek wordt ondertussen gefilmd voor een dvd die later uitkomt. Als gastzangeres heeft hij Eefje de Visser uitgenodigd. Singer-songwriter Eefje is vooral bekend om haar rustige luisterliedjes, maar ze laat zien dat ze ook flink kan rocken. Het refrein van het nummer 'My music' is erg pakkend en het bouncende publiek brult de tekst mee. De muziek van Skiggy is niet te vergelijken met de hiphop van tegenwoordig. Skiggy is uniek en dat heeft hij vandaag weer laten zien op het Aangeschoten Wild festival.

De Zuid-Hollandse band BluefisH gaat de kleine zaal op zijn kop zetten, daar staan de drie broers en vriend bekend om. Het knallende 'Meanmachine' maakt de zaal in een klap wakker. Single 'You and me' zorgt er zelfs voor dat er hier en daar een klein pitje ontstaat in de zaal, de eerste van de avond. Rocken kunnen deze mannen, dat is zeker. Ze kunnen ook zomerse klanken uit hun instrumenten toveren. Het nummer 'Life can be a joy' past daardoor goed bij het zonnige weer. Van de zomerse geluiden naar oldschool rock 'n roll, niets is te min voor deze Dordtenaren. Drummer Geert Teekens zingt ook nog een nummer. Zingen en tegelijkertijd drummen, erg knap. Ze sluiten af met twee polka-achtige nummers. Goed om te zien dat deze band door de jaren heen enorm gegroeid is.

Een van de headliners van het festival, Go Back To The Zoo, begint iets later dan gepland in de grote zaal. Gelukkig maken ze het al gauw goed met hun catchy popsongs. Het nummer 'Hey DJ' zorgt ervoor dat er mensen gaan crowdsurfen. Dit nummer kan wellicht de volgende single van de band worden, erg krachtig en je kan het makkelijk meezingen. Zanger Cas kondigt het nummer 'Island in the sun' aan van Weezer, maar ze spelen het lied 'Beam me up' uit de sportschoenenreclame. Tussen alle dansbare nummers hebben ze ook een ietwat rustiger nummer, genaamd 'Gotta wake up'. Uiteraard komt hun hit 'Electic' ook voorbij en de crowdsurfers gaan weer de lucht in. Het nummer met pakkende melodie wordt luidkeels meegezongen. De gebroeders Hieltjes schudden ondertussen indrukwekkende gitaarsolo's uit hun gitaar. Kom maar op met dat debuutalbum!

De band NeWax speelt in het begin voor een nogal lege zaal. De band trekt zich er niet veel van aan en gaat gewoon door met spelen. Uiteindelijk stroomt het publiek binnen. "We zijn alvast zonder jullie begonnen", vermeldt zanger Jasper. Het is al snel duidelijk dat dit een hele energieke band is; de zanger staat gaat moment stil. De hyperactieve dansbare tunes doen het goed op de dansvloer. Ook bij deze band ontstaat er een flinke pit. Het nummer 'Psycho killer' laat nog eens zien wat een hoekige ritmes deze mannen in huis hebben. Bij het laatste nummer doet de zanger nog een aantal dansmoves voor die het publiek nadoet. Minpuntje is dat de zanger af en toe te bijdehante opmerkingen heeft. Gelukkig is de muziek goed, dus we vergeven het hem. Een ding is zeker: je wordt absoluut niet moe als je een optreden van deze mannen bezoekt.

Suzanne Clermonts, beter bekend als Krause, staat met haar stampende disco en pompende electro beats als afsluiter in de grote zaal. Zowel achter de toetsen als op (doorzichtige) steelt deze Groningse de show. Ook hier komen er weer crowdsurfers tevoorschijn en er wordt zelfs een huwelijksaanzoek gedaan vanuit het publiek. 'No guts, no glory', van haar gelijknamige album, is erg leuk opgebouwd met special effects over haar zang. Het publiek amuseert zich duidelijk en danst alsof hun leven ervan afhangt. Krause verklapt dat het nummer 'Soaring through the starlight' haar volgende single wordt. Prima keuze, want dit nummer komt goed uit de verf. Krause zet een prima show neer in Delft.

Het was weer een succesvolle editie van het Aangeschoten Wild festival. Je kan er aangeschoten en wild uit je dak gaan, genieten van bands en cultuur acts. Wat wil je nog meer?