Crookram is het solo-project van Chris Angelovski. In zijn vrije tijd knipt en plakt hij hele fijne muziek in elkaar. Zelf omschrijft hij het als cinematic, sample-based, downtempo soul music. Filmisch, loungy en jazzy zijn andere termen die bij de muziek passen. Nog maar net uit op internet staat zijn album ‘Through Windows’ meteen al in de 3VOOR12 Luisterpaal. Daar staat hij stabiel in de top 10 van hoogst gewaardeerde albums tussen internationale namen als Laura Marling en Gorillaz. Waar komt Crookram zo plotseling vandaan en wat zijn de ambities? 3VOOR12 Den Haag ging bij hem langs.

Op 5 maart heeft Chris Angelovski onder de naam Crookram het album ‘Through Windows’ uitgebracht, gratis te downloaden van zijn site. Verder weinig ophef, gewoon een mailtje naar vrienden en bekenden en om het te vieren ’s avonds uit eten. Binnen drie weken werd het album al zo’n 2000 keer gedownload. “Er zijn zelfs mensen die de moeite nemen een bericht achter te laten in mijn gastenboek”, vertelt Chris enthousiast. ”En dat zijn niet alleen reacties vanuit Nederland, maar ook vanuit Budapest, Jakarta, Duitsland, Ierland en Costa Rica.” Sinds ruim een week staat het album ‘Through Windows’ ook nog eens in de 3VOOR12 Luisterpaal, iets waar elke Nederlands band van droomt. “Gewoon een mailtje sturen naar 3VOOR12”, legt Chris uit. “Ik heb niet eens gevraagd het in de luisterpaal op te nemen, mijn mail was meer algemeen, zo van als je het leuk vind kun je het downloaden, kijk maar. En ja ik heb ook gewoon veel geluk gehad dat diegene die ernaar luisterde het zo leuk vond dat hij het in de luisterpaal opnam. Ze krijgen daar zoveel inzendingen dat de kans dat je wordt opgenomen in de luisterpaal erg klein is.”

Crookram, de naam komt uit een oud fantasy boek, lijkt zomaar uit het niets te komen, maar is dat ook zo? Zijn album kwam uit op zijn eigen Bankrupt-label maar ook op het Hongaarse Budabeats-label. “In Nederland ben ik eigenlijk nog helemaal niet bekend, maar ik kom niet uit het niets. In Hongarije, Polen en ook Rusland kennen ze me wel, vooral dankzij Budabeats. Ergens in 2006 begon het echt, met enkele remixes. Voor de Canadese indie-band The Framework bijvoorbeeld. Mijn eerste release was de ‘1976 EP’ op het Budabeats label. Daar ben ik via MySpace terecht gekomen. Ik ontdekte een Hongaarse jongen die ook met samples downtempo-achtige muziek maakte. Dat vond ik zo fantastisch dat ik een waanzinnige review heb achtergelaten op zijn MySpace pagina. En ik kan alleen maar aannemen dat hij naar mijn muziek heeft geluisterd. Hij kent weer de jongen achter Budabeats en zo is het balletje gaan rollen. Niet veel later kreeg ik een berichtje van Budabeats of ik op hun label wilde. Budabeats is een netlabel en dat houd in dat zij alleen releases op internet doen. Zij brengen meestal vijf of zes tracks uit, altijd gratis te downloaden. Dat werkt als een promo, een soort showcase. Het is een community waar veel mensen op aangesloten zijn. Budabeats heeft ook veel connecties met dj’s en producers, ook internationaal. Er komt helemaal geen geld aan te pas, het zijn liefhebbers met connecties die opkomend talent willen stimuleren. In Nederland heb je zoiets niet. Je hebt Topnotch voor de hiphop en PIAS voor indie, maar niks voor electronica. Samplebased music is nog erg klein en underground. Het is er wel, ook in Nederland, maar erg lastig te vinden.”

Het intro van het album doet denken aan The Beastie Boys. Daarna is het vooral rustig, funky, soul, wat jazz en filmsamples. Zelf omschrijft Chris zijn muziek als cinematic, sample-based, downtempo soul music. Gevraagd naar zijn invloeden wijst Chris naar de rij LP’s van zijn ouders onder zijn koffietafel. “Daar zit van alles tussen, vooral jaren zeventig jazzrock en jazzfunk-achtige dingen. En waar ik ook door geïnspireerd wordt is library music. Dat is een aparte muziekstroming uit eind jaren zestig/zeventig, het is bijna muzak. Muziek gemaakt met een doel, voor op de achtergrond bij een tv programma bijvoorbeeld. Heel melodieus, thematisch en erg moeilijk te vinden. Maar ook soundtracks, vooral uit de jaren zeventig, vormen een inspiratie voor mij”

“Mijn muziek is bijna honderd procent sample-based. Samples van vinyl, cd en soms zelfs van een cassettebandje of uit een film. Je knipt het in stukjes, bewerkt het, zet er drums achter en een eigen bassline. Vooraf heb ik geen idee hoe het moet gaan klinken, dat groeit terwijl ik het aan het maken ben. Het is puur intuïtief. Ik gebruik geen echte instrumenten, zelf ben ik daar niet goed genoeg in en ik ken ook geen mensen die een interessant instrument spelen. Ik kan het nu helemaal op mijn eigen manier doen, in mijn eigen tempo en zonder compromissen. Het eindproduct is zo voor de volle honderd procent mijn ding, precies zoals ik het wil.”

De hoes van het album is een oude schilderachtige foto gemaakt vanuit het raam van een vliegtuigje. Het slaat op de titel, ‘Through Windows’, maar er zit meer achter. “Die foto heb ik gemaakt toen ik veertien was vanuit een oud Russisch vliegtuig. De sfeer van de foto, de jaren zestig/zeventig vibe, past goed bij mijn muziek, sfeervol en zweverig. Het slaat ook letterlijk op de titel. Je kijkt door een raam naar de omgeving om je heen of naar de samenleving. In de muziek kan ik ervoor kiezen mij daarvan te distantiëren, een soort ontsnapping naar iets dat beter is, ik kan mij terugtrekken in mijn eigen droomwereldje. Muziek maken is mijn artistieke uitlaatklep, je bent creatief bezig, je maakt iets en je kan je gevoel erin kwijt. Het is echt een passie. Mijn muziek geeft een bepaalde sfeer, een bepaald gevoel en misschien romantiseer ik bepaalde dingen in muziek ook wel heel erg, maar dat is het leuke ervan.”
 
In het Crookram gastenboek blijkt er interesse in vinyl, een ander wil weten op welke festivals hij speelt. Zit dat er in? Wat zijn de ambities? “Optreden hoeft van mij niet zo. Ik zou wel iets kunnen doen, maar dan zie je iemand achter zijn pc zitten die op wat knopjes drukt, een interessante show zal het niet worden. Mijn muziek is meer luistermuziek voor thuis op de bank met een koptelefoon op. Voor nu wil ik vooral een grotere fanbase opbouwen en dan op mijn manier. Via mijn eigen label mijn muziek en dat van anderen aanbieden. Samen met mijn goede vriend Sagesse bracht ik al eerder een EP uit op mijn Bankrupt label, en we zijn nog lang niet klaar. Er komt nog veel meer aan. Eind april komt er bijvoorbeeld een release van Sagesse uit, ‘Cool Tempo’. Hij gebruikt ook instrumentale beats, maar anders dan wat ik doe. Zijn muziek is meer hiphop, met veel reggae-invloeden en bluesinvloeden.”

De releases blijven voorlopig gratis. “Ik ben bang dat wanneer ik er geld voor zou vragen de drempel voor veel mensen te hoog wordt. Ik ben wel aan het onderzoeken welke mogelijkheden er zijn. Ik zou kunnen zeggen; het is gratis maar je mag er ook een bedrag voor betalen als je dat wil. Een beetje het Radiohead model. Het is aftasten, wat heeft men ervoor over. Misschien ben ik wat negatief maar ik denk niet dat veel mensen er geld voor over zouden hebben. Wel heb ik altijd al een eigen plaat willen hebben, om fysiek in mijn handen te hebben, dus misschien zit dat er ooit in. Natuurlijk wil je erkenning maar uiteindelijk als je alles tegen elkaar wegstreept doe je het toch voor jezelf.