Antilounge is een merknaam en een beweging geworden. Het staat voor elektronische muziek met de oorsprong in de Haagse underground. Likkebaardend wordt er begin van het jaar uitgekeken naar de compilatie. Deze keer werd Antilounge met open armen ontvangen in het Paard van Troje. En de presentatieavond was meer dan een succes. Op naar de grote zaal! Het eerste dat opvalt is de sprekende vormgeving van Meik Phonk. Dit zet gelijk de toon van dit project. Niet alleen het audio- maar ook het visuele gedeelte, identificeer je met dit sublieme artwork. Ook hierin slaat Antilounge een professionele weg in. Deze Meik Phonk is ook de persoon achter de videoclip van ‘Nanomat’ van Charly & Gallus. Gallus is niemand minder dan Martijn Verlinden zelf. Dan is de keuze logisch dat je zo’n talent jouw clip laat maken. De sfeer op het hoesje is terug te vinden in de clip van ‘Nanomat’.
De cd klinkt, meer dan voorheen, als één geheel. Er is goed nagedacht over de volgorde van de tracks. Deze liggen enorm in het verlengde van elkaar, waardoor het totaalbeeld soms erg eenduidig is. Zondermeer zal de ene act de ander hebben beïnvloed. Een typische Antilounge sound dus. Of beter: hét elektronische geluid van Den Haag klinkt dus zó! Hierdoor ontbreekt er wel een echte uitschieter op de cd. Het Faithless en triphopachtige ‘Mic Fok’ van Nour en ‘Monolithic’ van Dr. Mabuse komen in de buurt. ‘Monolithic’ spreekt het meest aan door de bombastische sfeer en het bigbandachtige arrangement. Dit zal het niet verkeerd doen als titeltrack van een James Bond film.
Het is vooral de invloed van de jaren tachtig die over de cd heen druppelt. De mosterd van ‘Maquina’ van Prosperidade en ‘DB Eat’ van memory komen zeer zeker uit de eighties. Om over Bimbo Electrico maar te zwijgen. ‘Moviebitch’ is de track en zowel muzikaal als op visueel is er gekoketteerd met de elektronische sound van begin jaren tachtig. In de videoclip zien we frontdame Zoë als een soort Annie Lennox over het beeld paraderen.
Door de toevoeging van beeld is duidelijk geworden dat de liefhebber graag naar muziek kijkt. Je kan je afvragen of een cd in deze doublepack nog van waarde is. Heeft niet iedere rechtgeaarde muziekfreak zijn dvd-speler op zijn stereo- of surroundset aangesloten? De keuze om dan te genieten van Antilounge met beeld of alleen met geluid is snel gemaakt. De dubbelaar begint opgewekt met het frivole ‘De boodschap’ van Generate. De geanimeerde clip van Profuse past perfect. De Matrix-achtige clip van Ladysmith bij het nummer ‘Timetravel’ van Geazah maakt het allemaal nog intrigerender. De track doet al erg Amerikaans aan en zal het goed doen op de internationale markt. Het opzwepende karakter zuigt je mee omhoog.
De kwaliteit van de clips lopen wel ver uiteen. Dit is bij Antilounge nog niet zo ontwikkeld als de muzikale kwaliteiten. De ene clip is erg artifarti, de ander weer te knullig voor woorden. Maar hierdoor heeft het wel de juiste charme die bij dit project past. Farah Rahman maakte één van de mooiste clips op de dvd. ‘Prosperidade’ van Maquina is krachtiger geworden door deze kunstzinnige beelden. Niels Helms pakt weer heel melig uit op ‘Who is mr. D?’ van Fleaco. Dit vrolijke dansbare nummer zal nooit meer loskomen van de Klaas Vaak types uit de clips.
Soms doet een clipje een beetje afbreuk aan de muziek. ‘Man met de mening’ van Puinhoofd is hier een voorbeeld van. De clip lijkt niet helemaal uit de verf te komen. Muzikaal is de track erg sterk. Niet alleen door de messcherpe tekst maar zeker ook door het achtergrondkoortje. Dit is van een Spinvis-achtig niveau waar velen jaloers op zullen zijn. Het Antilounge gevoel wordt op deze editie compleet gemaakt door Chrystal Archive. Vol van soundscapes, verpakt in een bedje van vette piepknor geluiden, begeef je jezelf in de Parijse metro bij het luisteren van ‘Apkeuring’. Terwijl videokunstenaar Polyrood, Chrytal Archive’s track ‘It’s gone, it’s here’ heeft voorzien van een Bollywood tafereel in vier kleuren.
Antilounge is weer een stap dichterbij de ultieme muziekbeleving. De clips en de tracks hebben de toon gezet. Er is nu alleen nog maar sprake van recht vooruit of omhoog. Er is geen weg meer terug. Gelukkig!