Het LVC was 40 jaar geleden een honk voor hippies en groeide uit tot een wild pop/rockpodium, dat nu zijn jubileum mag vieren. Zaterdag 13 februari wordt het boek ‘Crash The Party’ gepresenteerd, vol anekdotes en sfeerverhalen. Zo kunnen lezers de sfeer van toen en nu proeven.
Voor Leontine de Reede (33) was het een hele klus om tachtig oud-medewerkers, bands en dj’s bij elkaar te krijgen. Maar het is de schrijfster uiteindelijk gelukt. “Ik heb ze allemaal achter hun broek aangezeten. Het boek is heel persoonlijk geworden, vol sappige, grappig en bijzondere verhalen, en gaat over een echt rock ’n roll hol. Het afgelopen jaar is een enorme reis geweest; fantastisch. Je wordt een stuk wijzer in een korte tijd.”
Veel muzikanten zijn volgens haar aan het LVC verslingerd geraakt. De Tröckener Kecks bijvoorbeeld, die in de jaren ’60 al tijdens het punkcafé optraden. “Zo’n Rick de Leeuw (de zanger, red.) heeft hier van het begin tot het eind gespeeld, tot het laatste optreden aan toe.” Zelf komt de 33-jarige al sinds haar veertiende in de uitgaansgelegenheid. “Natuurlijk was ik nog te jong, maar met een beetje make-up hobbelde ik zo naar binnen. Als muziekliefhebbers was en is dit the place to be.”
In de beginjaren behoorde het podium toe aan politieke hippiegroepen, die niet alleen aan muziek de ruimte gaven, maar aan allerlei kunstvormen. Met cursussen als zeefdrukken, volksdansen en muziek leek het gebouw eerder op een buurthuis. De Reede: “Er was geen reet geld toen. Dus alles werd zelf verbouwd, tot de dansvloeren aan toe. Dat zie je nog steeds in het gebouw terug.” Een tijdje gingen yoga en Indiase goeroes samen met punk- en hardrockbands, tot die laatste groep de overhand begon te nemen. “En in de jaren ’70 was het hip om schrijvers uit eigen werk te laten voordragen. Dan kwam Jules Deelder bijvoorbeeld langs.”
Terwijl er veel verandert, blijft volgens directeur Ruud Visser de sfeer in het LVC behoorlijk intact. “Als ik de interviews in het boek lees, krijg je het gevoel: alles kon, alles mocht. Dat is nog steeds zo. Terwijl veel poppodia tot tuttige schouwburgjes zijn geworden, proberen wij hetzelfde te blijven.” Hij vindt het belangrijk risico’s te blijven nemen en lef te hebben. “Het boek gaat puur over vrijheid. Ik heb heel lang in Amerika gewoond en daar kan zoveel meer dan hier. Het gebrek aan emoties in Nederland baart me zorgen. Er is heel veel van hetzelfde. Je mag ook niets meer; niet meer roken, niet meer drinken.”
Toch is het voor LVC moeilijk geworden grote bands te trekken. In de jaren ’80 kwamen er nog enorme ska– en punkacts, maar die tijd is voorbij. “Het wordt steeds lastiger voor een klein podium,” zegt Van Reede. “Gelukkig werken we met een heel creatief team. We pikken trends op en boeken bands voordat ze echt doorbreken.” Visser heeft er ook alle vertrouwen in. Over vier jaar moet het LVC naar een nieuw pand, vanwege de nieuwe geluidsregels, maar dat hoeft geen belemmering te zijn. “Het gebouw wordt heel onderscheidend en daar gaan we zeker ons voordeel mee doen. We blijven nieuwe bands trekken.”
Onder meer El Pino & The Volunteers, The Horse Company en Les Zazous zorgen tijdens de boekpresentatie voor muziek. Om het feestje compleet te maken, is de entree gratis.