De weergoden zijn Westerpop gedurende de middag nog gunstig gezind. Het is droog en door de wolken heen schijnt zelfs regelmatig een heerlijk zonnetje. Ook het publiek weet al vroeg in grote getale het festivalterrein te vinden. Met optredens van Moss, Laura Jansen, Kamer van Dopehandel en Kapthijn krijgen de bezoekers een heerlijke festivalmiddag voorgeschoteld.
Aan de Franse band Alienation de eer om de festivalzaterdag van Westerpop te openen. Ze staan op het minuscule podium naast het hoofdpodium. Voor het eerst in de geschiedenis van Westerpop wordt er gebruik gemaakt van een tweede podium. Het kwartet staat daar onder de noemer ‘Stage Europe Network’ wat een samenwerking is tussen zes Europese culturele organisaties met als doel jonge muzikanten ervaring op te laten doen en ze te verbinden en vergroten. Ook zullen ze in Nederland aan nieuwe nummers werken. Voor anderhalve man en een paardenkop spelen ze vol overgave hun hardrock. Ondanks de jonge leeftijd heeft zanger Julien Pivi een volwassen stemgeluid. In hun muziek is duidelijk te herkennen dat ze veel naar Metallica geluisterd hebben. Muzikaal gezien een band van 13 in een dozijn, maar door hun enthousiasme weten ze de aandacht van het geringe publiek vast te houden. Op 3 september zullen de jongens nog een optreden geven samen met de gehele line-up van het Stage Europe Network in de Koornbeurs. (AE)
Normaal gesproken opent een band op het hoofdpodium die het jaar daarvoor de Peter Tetteroo Bokaal heeft gewonnen, maar H.I.D.O. is na het winnen van de Bokaal in 2009 uiteengevallen. Voormalig frontman Vincent van der Steen heeft een doorstart gemaakt met Kamer van Dopehandel, dat al bestond naast H.I.D.O.. Vincent praat het hele optreden gezellig aan elkaar, ook bedankt hij de organisatie dat ze vandaag op Westerpop mogen staan. Het voormalige trio (nummer 3 is gaan studeren in Amerika) weet een mix van verschillende muziekstijlen te brengen. Hiphop en electro voeren de boventoon, en het is vooral funky en dansbaar. Bijgestaan door drie zangeressen en extra muzikanten weten ze zeker het Westerpoppubliek op deze vroege middag te boeien. Minpuntjes zijn het ietwat valse duet met zangeres “Mevrouw Trouw” en het geheel is soms wat rommelig, alsof je naar een optreden van het schooltoneel staat te kijken - met bijpassende verkleedpartijtjes. De teksten zijn grappig, dat maakt veel goed. (AE)
Hiphop is toch altijd een beetje ondervertegenwoordigd op festivals als Westerpop waar toch de gitaar vaak de boventoon voert. Met twee hiphop acts lijkt dat vandaag op Westerpop niet het geval. Na de Kamer van Dopehandel op het hoofdpodium is het nu aan Kapthijn om vanaf het kleine podium zijn raps te laten horen. Kapthijn is de eerste rapper die de High School Music Competition heeft gewonnen en wordt vandaag bijgestaan door Mits en DJ Stefanovici. Het geluid van het wel erg kleine podium moet duidelijk nog goed worden afgesteld. De beats vervormen enorm en de raps zijn zeer slecht te verstaan. Toch weten de heren er een leuk en enthousiast optreden van te maken en krijgen ze vooral tijdens het nummer ‘Kapsalon’ veel bijval van het publiek. (RK)
Na het hiphopblokje is het op het hoofdpodium meteen aan één van dé Nederlandse bands van het moment; Moss. Een week na het sublieme optreden op Lowlands heeft ook Westerpop met Moss al vroeg een hoogtepunt te pakken. Moss speelt strak en geconcentreerd en dan is het jammer dat het geluid soms wat schel en uit balans is. De liedjes worden zeer goed opgebouwd en de nummers worden vaak heerlijk uitgerekt met over elkaar vallende gitaarpartijen en drums. Met hun niet altijd even toegankelijke gitaarpopliedjes weten ze wel al vroeg veel publiek te trekken. Zanger Marien Dorleijn weet met zijn band een perfecte balans te vinden tussen de wat lastiger nummers en publieksvriendelijke nummers als ‘I apologise’ en ‘The comfort’. Ze sluiten af met de huidige single ‘I like the chemistry’ waarna het nummer bij menigeen in het hoofd is blijven hangen. (RK)
Het IJslandse kwartet Of Monsters and Men bewijst maar weer dat IJsland een indrukwekkende muziekscene heeft. Met een hippe look en schattige uitstraling vraag je jezelf meteen af wat voor muziek de jonge meid en jongens zullen spelen. Het blijkt een mooie mix van akoestische folk en pop. Helaas is het geluid wat zacht, en wordt af en toe overstemd door het soundchecken op het podium ernaast. Toch weet de band het aanwezige publiek te boeien. Het is duidelijk dat ze hun invloeden halen uit bands als Bon Iver, Sigur Ros en Beirut. De zang is helder en de muziek heeft geen poespas nodig om toch mooi en vol te klinken. De band laat zien veel potentie te hebben met een populaire sound die ze zich toch eigen maken.(SK)
De Nederlands-Amerikaanse zangeres Laura Jansen mag met haar pop-jazz op de late middag haar muzikaliteit tonen aan een vol veld op het Westerpopterrein. Zou een act als Laura Jansen een aantal jaren gelden compleet misstaan hebben op een festival, anno 2010 is de “luistermuziek” een welkome gast. Zittend achter een piano ben je natuurlijk niet echt mobiel, maar interactie met het publiek is er met de aankondiging van de nummers zeker. Met “Sorry voor de wijvenmuziek” en “Dames, ooit gedumpt door een eikel?”(‘Single girls’ wordt ingezet) weet je natuurlijk punten te scoren. Met haar kristalheldere stem, al swingend (zittend achter haar piano) en lief lachend weet ze de harten van het publiek te veroveren. Met haar cover van ‘Use somebody’, omlijst met een bellenblaasmachine, van Kings of Leon en ‘Wicked world’ laat ze de nummers horen waar het publiek voor gekomen is. Met de gehele band betreedt ze even de catwalk, “Dat heb ik altijd al een keer willen doen!”, waarna helaas alweer het laatste nummer ‘Soljah’ wordt gespeeld. (AE)
Fucking in Champagne komt uit Duitsland om een lading pretpunk te verzorgen. Deze jongens proberen er een feestje van de maken en doen de wat krakkemikkerige small stage beven. Het kan wat de heren betreft niet luid genoeg gaan en het veel te harde geluid gaat helaas ten koste van het optreden. De heren mogen het nog eens over doen in de Koornbeurs op 3 september. Het is jammer dat met name door het geluid het optreden niet geheel aanslaat, want deze heren kunnen er best een leuk feestje van brouwen. Ze hebben er duidelijk zin in en brengen dat ook over, maar veel van de teksten gaan verloren in het zware Duitse accent en vooral het o zo slechte geluid. Fucking in Champagne klinkt qua naam natuurlijk interessant, maar helaas wordt je er hier op Westerpop überhaupt niet geil van. (JT)