In Gymnasium Haganum vond de negende editie van het Haganum Festival plaats, het festival dat over de kracht van het woord gaat. Verschillende taalmeesters, cabaretiers en muzikaal talent lieten zien wat ze in hun mars hebben. Deze editie van het Haganum festival had 'Europa' als thema. Het barstte van de jonge talenten in Den Haag, maar de wat oudere talenten mochten niet ontbreken.
In diverse lokalen kun je genieten van verhalen, poëzie, theater en muziek. Ook kun je mee debatteren over diverse onderwerpen. In de hal draait een dj en in de aula van het gebouw, waar ook de opening werd gehouden, beklimt schrijver/dichter Cees Nooteboom de bühne. Over Europa heeft deze man veel te vertellen. Zo schreef hij in 1993 'De Ontvoering van Europa' en in 1997 verscheen 'De filosoof zonder ogen', over Europese reizen. Nooteboom heeft een aantal leuke quotes tijdens het verhaal dat hij voorleest. "Met lopen ben ik nooit opgehouden, met lezen ook niet." Ook zijn frustratie over 'slechte lezers' komt naar boven. "De lezer die leest om te lezen is een echte lezer. Schrijvers die lezen zijn geen echte lezers. Dat zijn jaloerse lezers."
Op diezelfde verdieping zit Frank Evenblij in een schoollokaal. Frank kennen we als Jakhals in De Wereld Draait Door. Hij houdt ervan om mensen op zijn eigen manier te interviewen. Op het Haganum Festival zijn de rollen omgedraaid en interviewen jongeren de Jakhals. Er komen verschillende onderwerpen voorbij, zoals het koningshuis. Evenblij vindt dat er dingen moeten veranderen en dat Beatrix een kutleven heeft. Hij vind Prins Willem Alexander interessant, maar zijn broers vind hij nerds. Overigens vind hij Maxima ook interessant, maar dat zal wel een andere reden hebben, Evenblij kennende... Een van de drie jongeren stelde hem de vraag of hij wel eens misbruik maakt van zijn bekendheid, in een restaurant bijvoorbeeld. Evenblij antwoordt dat hij het iedere dag stug probeert in de supermarkt, maar tevergeefs. Apart om te horen dat Evenblij zou willen zijn hoe Ischa Meijer was. Hij bewondert deze persoon enorm, ondanks dat Meijer al is overleden. Ook zou hij nooit Ivo Niehe willen zijn. "Wat een achterlijk haar heeft die vent", voegde hij eraan toe. Evenblij gebruikt zijn persoonlijkheid goed in het interview, hij is erg zichzelf. Zo hoort het!
In de aula is het tijd voor Hagenees Kees van Kooten. Veertig jaar lang vormde hij samen met zijn kameraad Wim de Bie het cabaretduo Van Kooten en De Bie. De humor zit er nog goed in bij Van Kooten, binnen een minuut lacht het publiek al luid om de leuke quotes. De verhalen die Kees voordraagt uit eigen werk hebben een hele andere wending dan verwacht, wat overigens erg leuk is. Zo vertelt hij een verhaal over zichzelf als dertienjarige jongen die meedoet aan een toneelstuk op school. Je verwacht dat de clue in het toneelstuk zit, maar hij bewijst het tegendeel. Ook heeft hij een nieuw verhaal geschreven voor deze avond genaamd 'Weesboeken ter vondeling', dat gaat over het probleem boekenoverschot. Van Kooten heeft hier een erg leuke oplossing voor. Iedere avond met een stuk of toen boeken de straat op en ze bij willekeurige mensen in de bus doen. Een goede manier om je boeken 'op te ruimen'. Leuk bedacht! Ook draagt hij een leuke gebruiksaanwijzing voor: 'Hoe eet u uw bonbons?' Humoristische uitleg dat erop neer kwam hoe je zo snel mogelijk je doos bonbons opeet. Kees geeft er iedere keer een leuke draai aan. Na afloop zegt iemand in het publiek: 'We kunnen naar huis, het leukste is geweest.' Kees van Kooten heeft gescoord bij het publiek, dat is een ding wat zeker is.
In een scheikundelokaal op de eerste verdieping is schrijver/dichter/columnist Nico Dijkshoorn aanwezig. In een heus klaslokaal, inclusief oude schoolbanken, draagt hij voor uit eigen werk en vermaakt hij constant het publiek. Dijkshoorn is zo populair, dat er tot buiten het lokaal een rij staat. Helaas voor sommige mensen, maar zij moeten op de gang blijven staan. Na Nico Dijkshoorn is het de beurt aan schrijver Ronald Giphart om voor de klas te staan. Er zitten vele generaties in het schoollokaal. Zelfs kinderen van twaalf genieten van de verhalen van Giphart, al zijn ze soms niet voor hun oren bestemd. De verhalen gaan over seks, ontlasting, genitaliën en over zijn twee kinderen. Zo kennen we Giphart.
Na al die prachtige en vaak lachwekkende verhalen is het tijd voor muziek. In een lokaal op de begane grond laat singer-songwriter Eefje de Viser het lokaal stil worden met haar prachtige liedjes. Het nummer 'Hartslag' heeft een hangende melodie en een goede tekst. Niet gek dat zij de Grote Prijs van Nederland heeft gewonnen. Van dit talent gaan we meer horen, houd haar in de gaten!
Het Haganum Festival is een keer wat anders dan een festival met alleen maar muziek. Het is vooral een heel rustgevend festival. Je zit weer als een kind in de schoolbanken en krijgt fantastische dingen voorgeschoteld. Je laat je meevoeren door de prachtige poëzie en je droomt weg bij de liedjes van Eefje de Visser. Een festival vol bekende en onbekende talenten.