Haags UIT Festival 2009 weer lekker gemoedelijk

Dagjesmensen en goed weer openen Haags cultureel seizoen

Remco van der Ham en Cok Jouvenaar ,

Zondag 6 september werd voor de zevenendertigste keer het culturele seizoen geopend in onze residentie. Amsterdam mag dan de grootste en bekendste Uitmarkt hebben. Den Haag heeft de oudste versie. Ook deze keer kreeg Den Haag weer een voorproefje op de vele voorstellingen van het aankomend seizoen. 3VOOR12 Den Haag nam ook een kijkje een deed een greep uit het aanbod.

Dagjesmensen en goed weer openen Haags cultureel seizoen

Zondag 6 september werd voor de zevenendertigste keer het culturele seizoen geopend in onze residentie. Amsterdam mag dan de grootste en bekendste Uitmarkt hebben. Den Haag heeft de oudste versie. Ook deze keer kreeg Den Haag weer een voorproefje op de vele voorstellingen van het aankomend seizoen. 3VOOR12 Den Haag nam ook een kijkje een deed een greep uit het aanbod.

De laatste dagen waren de weergoden nogal van de natte. Zowel donderdag als vrijdag kwam het met bakken tegelijk uit de hemel zetten. Natte voeten waren eerder regel dan uitzondering. Op deze eerste zondag van september waren de weergoden het UIT Festival goedgezind. Hierdoor wisten vele dagjes- en zondagsmensen de weg naar het Lange Voorhout te vinden. Sinds een jaar of vijf is dit weer de locatie waar Den Haag een stukje van het nieuwe culturele seizoen kan opsnuiven.

Op de drie buitenpodia (Podium voor Museum Escher in het Paleis, Culturalispodium voor Diligentia en Podium voor Pulchri Studio) ontbraken de grotere namen niet. Kasper van Kooten, Mondo Leone, Vincent Bijlo, Charlie Dée, Paul van Vliet, Quinteto Tango Extremo en Ricky Koole met Leo Blokhuis. De vele stands op het Lange Voorhout zijn gevuld met de meest uiteenlopende culturele instellingen uit Den Haag. Crossing Border, Paard van Troje, Haags Pop Centrum, Langweiligkeit, RTV West, Culturalis en daarnaast een groot aantal theaterstands. Kortom, voor iedereen wat wils.

Op het hoofdpodium krijgt het UIT Festival een voorproefje van Charlie Dée’s ‘A tribute to Joni’. Op 19 september staat zij met haar band in Theater de Regentes. De Godmother van de vrouwelijke singer-songwriters heeft de leeftijd bereikt dat ze recht heeft op vadertje Drees. Charlie heeft nooit haar bewondering voor Joni Mitchell onder stoelen en banken gestoken. Gekleed in een blauwe overal en gesteund door haar kwartet horen wij vanmiddag waar Charlie de mosterd vandaan heeft gehaald. Voorzichtig tast ze vocaal de reacties af en gaandeweg komt de band los en slepen de mannen de frontlady mee in dit stukje popgeschiedenis. Tussendoor vertelt Charlie enkele anekdotes over Joni's dochter en haar samenwerking met jazzgrootheid bassist Charles Mingus. Deze samenwerking leverde het sublieme album ‘Mingus’ op. “Dit is één van mijn favoriete Joni platen!” zegt Charlie enthousiast en horen we hoe bassist Chris Grem zich uitleeft. Dat deze band ook bedreven is in de jazzrock wisten we nog niet. Logisch dat de hits niet ontbreken wat zorgt dat ‘Both sides now’ met alleen begeleiding van Johan Hendrikse op toetsen kippenvel op levert evenals het slotnummer, de legendarische popsong ‘Woodstock’.

Bij de stands van het Haags Pop Centrum, Langweiligkeit en het Paard van Troje zijn optredens van verschillende Haagse bands te zien. Zo presenteren onder andere Hey Nikita!, Leo Gstrein, Tino, Femke, Invisible Movements en The Psychedelektrik Freak Klub zich aan het voorbij schuifelende publiek van het UIT Festival. Nieuwsgierig blijven de mensen staan kijken, waarbij vooral Leo Gstrein veel mensen vast weet te houden. Matty Ros (Langweiligkeit) van The Psychedelektrik Freak Klub
krijgt de prijs voor hardste band van de dag. Zelfs aan de andere kant van het terrein is zijn geïmproviseerde noiserock nog te horen, alle andere acts overstemmend. Ook Hey Nikita! weet de aandacht te trekken van het publiek en al snel hebben heel wat mensen zich verzameld rondom de HPC-stand.

Slotact van het UIT Festival is de samenwerking tussen Leo Blokhuis en Ricky Koole. Een grappig maar ook onsamenhangend samenwerkingverband over muziek en muziekverhalen. Vorig jaar stond dit paar al samen op de bühne met een programma. Dit seizoen komen ze met het vervolg onder de titel ‘Laagland’. Leo Blokhuis laat weten waar de titel vandaan komt; New Orleans. Dat de Amerikaanse stad meer is dan de bakermat van de jazz en blues bewijst hij aan de hand van fragmenten en verhalen. Zijn vriendin Ricky Koole is gemazeld met de typische countrysnik. Prachtig om te zien hoe zij haar ziel en zaligheid in de liedjes legt. Koole mag de nieuwe hoop genoemd worden in het Nederlands countrylandschap. Tenslotte heeft Ilse DeLange de country ingeruild voor een poppier geluid. Ricky Koole heeft een uitstekende band om zich heen verzameld. Ondermeer bassist Arwen Linneman (ex-Nits), Eric Dijsseldonk op gitaar en drummer Richard Heijermans, bekend van Sjako!. Het lijkt erop of de band al jaren samenspeelt, als een geoliede machine. Als repertoire hebben Koole en co gekozen voor onbekend materiaal van onbekende artiesten. Alhoewel we wel ‘Crossroads’ van Robert Johnson herkennen en Frankie Miller ook geen onbekende is. In ieder geval weten band en zangeres dit naar een eigen hand te zetten alsof het geschreven is voor deze blonde zangeres.

Het is inmiddels een uur of zes en het UIT Festival loopt ten einde. De bezoekers lopen tevreden naar huis met handen en tassen vol met de meest uiteenlopende flyers, boekjes, cadeaubonnen, gadgets en ander promotiemateriaal. Nu is het nog kiezen waar we het komend seizoen heen gaan. Succes...