Eigenlijk dacht ze ‘te oud’ zijn om ooit nog een muziekcafé te gaan runnen. Maar ineens kreeg ze de kans Lokaal Vredebreuk over te nemen. Marijke Veldhuizen (54) staat alweer bijna een jaar met haar crew - inclusief dochter - achter de bar. “Als ik iedereen zo zie genieten, heerlijk vind ik het gewoon.”
Het is altijd bijzonder binnenkomen bij Lokaal Vredebreuk, vaker ’t Lokaal genoemd. Een steile trap voert de bezoeker richting een knusse, halfduistere kelder. Sinds Marijke Veldhuizen’s komst hangen Elvis Presley en Marilyn Monroe aan de toiletdeuren, zijn podium en bar een stukje groter geworden en hebben de darters hun eigen plekje – niet meer pal naast de optredende bands.
“In mijn eentje was het nooit gelukt hoor”, wil Marijke direct kwijt. Haar dochter, Iris (20), staat vrijwel iedere avond achter de bar en de overige collega’s zijn vrienden: Sabrina (20) en Roel (24). “We werken hier allemaal als vrijwilliger, de winst gaat direct terug de zaak in. Ik sta hiernaast fulltime in een modezaak, om financieel rond te kunnen komen.” Een gepassioneerd team dus; de kroeg is (tot nu toe) een fanatieke hobby.
De nieuwe uitbater van ‘t Lokaal wilde al heel lang iets voor haarzelf beginnen: “Nee, geen buurtcafé, dat vind ik niets. Dan zie je iedere dag dezelfde persoon, met hetzelfde verhaal waar je naar moet luisteren.” Livemuziek met een drankje, dáár houdt ze wel van. Het liefst in zoveel mogelijk genres, van blues tot jazz en Ierse folk. “Zo krijg je iedere keer een ander publiek. Ik wil iedereen een plek geven, een gevoel van thuiskomen. Het maakt niet uit hoe je binnenwandelt, met oranje haar of in een minirok, je kunt lekker je ding doen en hoeft geen gêne te voelen.”
Sinds Marijke en haar crew hier de dienst uitdoen, lopen naast dertig- en veertigplussers steeds meer jonge koppies rond. “’t Lokaal had nogal een reputatie van blues en dat wilde ik veranderen. We hebben nog steeds blues, maar bijvoorbeeld ook pop/rock op de vrijdag en zaterdag. Bij de laatste karaoke-avond stond een echtpaar van in de zeventig te dansen, met daarnaast een stel punkers dat uit zijn dak ging. Daar doe ik het voor. Als ik iedereen zo zie genieten, heerlijk vind ik het gewoon”. De hippe moeder, met haar piekerige kapsel en gelakte nagels in streepjesdesign, gaat graag met Iris stappen, maar vindt het jammer dat ze vaak raar aangekeken wordt. “Dat wil ik hier niet.”
Om de kroeg zo laagdrempelig te houden, is ieder bandje welkom. De muzikanten krijgen een onkostenvergoeding plus een paar drankjes. “We zijn niet ’t Paard waar je twintig euro entree betaalt voor een bekende naam. We willen juist beginnende bandjes uit de oefenruimte trekken en voor familie en vrienden laten spelen. Het is geweldig om ouders trots naar het podium te zien wijzen. Soms denk je ‘wow’, soms klinkt het voor geen meter. Dat maakt niet uit, als iedereen maar plezier heeft.” Maar Lokaal Vredebreuk nodigt ook ´professionelere´ groepen uit, heeft een huisband (‘Typisch Haags’), karaoke-avonden mét band en improvisatietheater.
Zelf is de uitbater gek op gitaarrock, Bon Jovi bijvoorbeeld. “Maar blues kan me ook steeds meer bekoren, dat hoor ik nu iedere week. Ik kan ontzettend genieten van soul of van de flamenco van De Règâhs, wegzwijmelen bij Anouk, al vind ik sommige nummers weer verschrikkelijk, en ik zet ook wel eens iets op van Rammstein.” Iris duikt even op: “Hey, niet lelijk doen tegenover onze Anouk hè.” Marijke: “Met Iris ben ik een paar keer naar Bryan Adams geweest. En zij alles meezingen, tussen allemaal mannen van middelbare leeftijd.”
Inmiddels is de lijst met aanmeldingen van bandjes enorm en zit de planning tot december vol. “Iedere week komen er wel muzikanten vragen of ze mogen spelen”, zegt Iris, met evenveel enthousiasme in haar stem als haar moeder. “´Tuurlijk kan dat´, zeg ik dan.” Marijke benadert daarnaast bandjes via Hyves, waar ze vaak op te vinden is. “Dan kijk ik wat voor muziek ze maken en wat hun doelgroep is. We werken ook aan een nieuwe website.”
De uitbater wil continu nieuwe dingen uit blijven proberen. Eind oktober organiseren Iris en Sabrina voor het eerst hun eigen avond: Halloween. “Ze komen met de gekste ideeën, zoals een scherm met enge films in de rokersruimte en allerlei decoraties. Ik vind het heel moeilijk om mijn handen ervan af te houden, die gaan echt kriebelen.” Ineens wordt rondgefluisterd dat vanavond een huwelijksaanzoek gedaan zal worden (Michiel Jonkers, zanger van de band Yonkers, vroeg drumster Marianne Jonker die avond ten huwelijk, red.). Zonder ook maar een seconde te twijfelen: “Ja Iris, haal maar wat geld uit de kassa, champagne halen, leuk, moet je wel opschieten, anders is de winkel dicht”. Liefst wil Marijke nu de hele avond blijven, maar morgen moet ze weer vroeg op voor de modezaak. Helaas.