The Zombies herrijzen in de Zoetermeerse Boerderij

Zeker geen 'Night of the living dead'!

Frank Veldkamp ,

Naast alle nieuwe, frisse en veelbelovende bands die in de regio optreden, is er ook de nodige ruimte voor ouwe rotten om hun kunstje te doen. Op donderdag 26 november was het de beurt aan The Zombies, die inmiddels met enige regelmaat in de Boerderij optreden. Met als belangrijkste troef twee frontmannen die samen goed zijn voor zo'n 100 jaar muziekhistorie heeft de band een enorm repertoire om uit te putten en dat deden ze dan ook.

Zeker geen 'Night of the living dead'!

Naast alle nieuwe, frisse en veelbelovende bands die in de regio optreden, is er ook de nodige ruimte voor ouwe rotten om hun kunstje te doen. Op donderdag 26 november was het de beurt aan The Zombies, die inmiddels met enige regelmaat in de Boerderij optreden. Met als belangrijkste troef twee frontmannen die samen goed zijn voor zo'n 100 jaar muziekhistorie heeft de band een enorm repertoire om uit te putten en dat deden ze dan ook.

The Zombies zijn opgericht in 1959 door onder meer Rod Argent en Colin Blunstone en beide maken anno 2009 weer deel uit van de band. Na een vervroegd einde in 1968 duurt het tot 2001 voordat The Zombies weer bij elkaar komen. Sindsdien trekken ze in vaste formatie de wereld over. Naast Argent en Blunstone bestaat de band anno 2009 uit vader en zoon Jim en Steve Rodford, samen de ritmesectie, en gitarist Keith Airey.

Dat The Zombies -althans, volgens Wikipedia- dit jaar 50 jaar bestaat lijkt de band zelf te zijn ontgaan; met name Argent is erg spraakzaam en vertelt de nodige anekdotes tussen de nummers door, maar het vermeende jubileum komt niet ter sprake. Het optreden in Zoetermeer maakt deel uit van een lange tournee (zestien optredens) door Nederland en België en de animo in Zoetermeer is groot. Misschien komt dat wel omdat de band op haar commerciële hoogtepunt ten tijden van de single 'Time of the season' al uit elkaar was en het meest bekende album, 'Odessey and Oracle', er tot begin jaren '80 over deed om de status 'legendarisch' te verkrijgen. Met dank aan Paul Weller die het tot op de dag vandaag zijn favoriete album aller tijden noemt en Dave Grohl die een gelijksoortige kwalificatie meegaf aan de single 'Care of cell 44'.

Een avondje The Zombies levert voor de gemiddelde bezoeker al snel een aantal popquiz momentjes op - want 'She's not there' is toch vooral bekend in de uitvoering van Santana, ‘I love you’ was een hit voor People! en dat Kiss van 'God gave rock and roll to you' een (Amerikaanse) nummer 1 hit maakte, geeft The Zombies een extra reden om het in de toegiften nog eens in de originele versie over te doen. Naast Zombie klassiekers en nieuw werk is in de set ook een uitreksel uit de rijke solocarrières van de heren Argent en Blunstone verwerkt. De love-it-or-hate-it Alan Parsons Project klassieker 'Old and wise' komt in een prima te verteren versie voorbij en uit Argents verleden wordt onder andere de stamper 'Hold your head up' opgegraven.

Blunstone, inmiddels 64, is opvallend goed bij stem. Met name in de fragiele nummers, waarbij hij alleen op elektrische piano wordt begeleid, komen zowel de zachte passages als de ferme uithalen er vrijwel vlekkeloos uit. Al wordt hier en daar wel wat gesmokkeld door een octaaf lager in te zetten dan in het origineel. Dat de band een hoop lol heeft in het optreden draagt veel bij aan de goede sfeer in de zaal. Artiesten op leeftijd die alleen nog maar theatertournees doen omwille van hun publiek zullen de vooroordelen over hun aanhang moeten bijstellen: drie uur lang staan voor The Zombies, en een wat zouteloos voorprogramma in de vorm van de Voorburgse coverband Levy Joe, blijkt voor het publiek in Zoetermeer geen enkel probleem te zijn.