De tent voor singer/songwriters is ook al enkele jaren een begrip op Kaderock. Vandaag wordt afgetrapt door Naked, of beter gezegd door zanger/gitarist Arie Spaans die het zonder zijn band doet, maar wel ondersteuning krijgt van een violist. De songs komen daardoor in hun puurste vorm naar voren, maar het talent van Arie ten spijt is een setting in de buitenlucht, met veelal af- en aanlopend publiek en soms geluidsoverspraak van het hoofdpodium, niet de meest ideale situatie om drie kwartier te blijven boeien. De afwisseling ontbreekt. Al blijft het leuk om een uptempo rocksong als ‘Imaginary friend’ in zo’n ander jasje te horen. (FB)
Verslag Kaderock 2009: Error-404 Tent
Naked, Tino, Orange Snow en meer
De singer-songwriter organisatie Error-404 programmeerde dit jaar op Kaderock de tent met een breed scala aan singer-songwriters uit de regio. Zo stonden onder andere Naked, Orange Snow, Tino en Jo de Roeck op het programma. Hier konden de bezoekers van het festival even tot rust komen om te genieten van de betere akoestische muziek.
Jo de Roeck, enen echten Belg maar al jarenlang in Nederland en in de muziekscene actief, pakt het net ietsje anders aan. Niet de aangekondigde Jaap de Jonckheere staat aan zijn zijde - hij had elders optreedverplichtingen - maar Antal Steixner, die met zijn percussie een uitstekende aanvulling is op het gitaarspel en de doorleefde zang van Jo. Het repertoire dat wordt gespeeld is veelal uptempo, al komen er wel een paar rustiger nummers voorbij, en een geslaagde mix van Engelstalig en Nederlandstalig. Een samenraapsel van het soort werk dat hij met zijn verschillende projecten speelt, zo vertelt Jo, maar het werkt goed en de Nederlandstalig nummers zijn vanmiddag misschien nog wel het leukste. (FB)
Maarten van Rozendaal meets Spinvis, maar dan zonder geniale of onnavolgbare teksten. Hoewel, onnavolgbaar is hier af en toe wel behoorlijk van kracht. Het optreden van Olax is af en toe aandoenlijk en fragiel speelt hij zijn liedjes op piano en gitaar. Dit is geen begenadigd zanger en eigenlijk zijn ook de teksten niet altijd even bijzonder. Sommige teksten worden door gemiddelde twaalfjarigen verzonnen in een groepje bij een kampvuur, die vol spanning en overgaaf hun eerste biertje drinken of jointje roken. Sommige teksten zijn daarvoor te schunnig. Er moet gezegd, sommige teksten zijn wat meer diepgaand en zetten de huidige maatschappij aardig op de hak. (JT)
Als Tino op het podium verschijnt lijken er drie sleutelwoorden te overheersen; rust, eenvoud en harmonie. Deze singer-songwriter straalt het allemaal uit zodra hij met zijn begeleiding op drums (Jerry Bobbe) en bas (Niels Zeven) in de tent verschijnt. Het is een totaal andere verschijning dan ruim een jaar geleden toen Tino slechts werd bijgestaan door Bobbe op een cajon. Zijn liedjes klinken nu wat voller en wellicht ook wat meer af. Toch heeft hij de eenvoud in stand weten te houden. Zonder veel poespas brengt hij zowel oude als nieuws liedjes ten gehore. Uitschieter in de set is het illustere, oprecht gebrachte ‘Still here’. Nu nog rustiger en intiemer gespeeld dan de opgenomen versie. Alsof Tino zich in tegenstelling tot de videoclip niet bijna letterlijk, maar figuurlijk bloot geeft. (JY)
Orange Snow is de swingende afsluiter van de Error-404 Tent. Ditmaal in een kleinere bezetting dan dat ze normaal gesproken het podium betreden, namelijk slechts frontman Leo Sienot en toetsenist Rene Kaaij. Samen brengen ze akoestische poprock dat van tijd tot tijd swingt. En, het moet gezegd worden, in deze kleinere opstelling zijn ze wellicht net iets meer onderscheidend en verrassender dan dat ze zijn als ze in vol ornaat optreden. Leuk feitje: De blinde toetsenist heeft met zijn zwierende hoofdbewegingen wat weg van de manier waarop Stevie Wonder op het podium wel eens zichtbaar van zijn eigen muziek aan het genieten is. (JY)