Plein Open wil ‘preview’ van Lowlands worden

“De muziek heeft altijd op één gestaan”

Remco van der Ham ,

In de loop der jaren is er een flink aantal mensen betrokken geweest bij de organisatie van Plein Open. Ter ere van het vijftienjarig jubileum van het Haagse festival haalde 3VOOR12 Den Haag vier van deze personen bij elkaar om terug te kijken op vijftien jaar Plein Open. Met Rob Vondracek, Ronald Stemmerich, Cok Jouvenaar en Vico Sneep werd het een avond met veel bier, Sjef van Oekel-immitaties en vooral heel veel herinneringen.

“De muziek heeft altijd op één gestaan”

In de loop der jaren is er een flink aantal mensen betrokken geweest bij de organisatie van Plein Open. Ter ere van het vijftienjarig jubileum van het Haagse festival haalde 3VOOR12 Den Haag vier van deze personen bij elkaar om terug te kijken op vijftien jaar Plein Open. Met Rob Vondracek, Ronald Stemmerich, Cok Jouvenaar en Vico Sneep werd het een avond met veel bier, Sjef van Oekel-immitaties en vooral heel veel herinneringen.

Elk van de vier heeft een andere geschiedenis met Plein Open. Eén van de oprichters van het festival is HPC-directeur Rob Vondracek. “Begin jaren 90 werkte ik voor de Gemeente Den Haag op een afdeling evenementen en projecten van de Dienst Welzijn. Door de gemeente werd ik gedetacheerd bij het Haags Pop Centrum om het Plein Festival, dat op sterven na dood was, nieuw leven in te blazen. Dat was in 1993. Maar er was helaas nergens geld voor en ging het in 1994 ook niet door, maar was er nog wel een soort verkorte versie in de OLS (nu Bazart). In de loop van dat jaar kwam ik Gerard Smit van de Cremers tegen, die op dat moment bezig was met het Open Dak Festival. Ook daar was geen geld voor. Toen hebben we gezegd dat we het samen gingen doen en is in 1995 Plein Open ontstaan.”

Eind jaren negentig komt Ronald Stemmerich in dienst bij het HPC. “Ik kwam in 1987 als vrijwilliger bij het HPC en toen heb ik met een groep mensen het eerste Plein Festival georganiseerd. Toen ben ik er een tijdje tussenuit geweest. In 1996 heb ik ook nog opgetreden met mijn toenmalige band Saucebox op Plein Open en daarna ben ik in de programmeringcommissie terecht gekomen. In 1999 kwam ik in dienst van het HPC en heb ik tot en met 2005 Plein Open georganiseerd, geproduceerd en gedeeltelijk geprogrammeerd.” Ook Cok Jouvenaar begint als vrijwilliger bij het HPC: “Ik was vrijwilliger bij de Haagse Popweek en Stork On Stage. Omdat ik midden in de popscene zat werd mij gevraagd om voor weinig geld wat bandjes te regelen voor Plein Open 2002. En zodoende ben ik er ingerold en heb ik het festival een paar jaar medegeorganiseerd.”

De eerste kennismaking met Plein Open voor Vico Sneep, de huidige organisator van Plein Open, was op het podium. “In 2001 heb ik op het festival opgetreden met de band Grechko’s Doll. Zo ben ik met het HPC en Plein Open in aanraking gekomen. Sinds 2006 ben ik de organisator van het festival. Door een fout met de vergunningen waren we toen genoodzaakt om Plein Open op het Plein te houden in plaats van op het Spuiplein, waar al een Chinese markt gepland stond. Dat was geen succes. Klachten van de omliggende horeca die de toenmalige locoburgemeester Jetta Klijnsma van haar vakantieadres terughaalde, aanwezige ME en een moeizaam optreden van Jawat!. Sindsdien wordt het festival weer gewoon op het Spuiplein gehouden.”

Plein Open heeft zich altijd weten te onderscheiden door het grote aantal lokale acts dat er speelt. Ronald: “De basis van de programmering is altijd het lokale geweest. En dat moet je ook nooit verloochenen.” Cok: “Het is belangrijk om je eigen identiteit te behouden. Je hebt een goed concept nodig.” Rob: “We hebben ook altijd alle muziekstijlen geprogrammeerd en geen format gehanteerd. Death metal, punk, hiphop, noise, speedpunk, alles wat popmuziek is. We hebben altijd gekozen voor de muziek en niet het geld verdienen. De muziek staat op één.” Ronald: “Plein Open zet ook altijd bands neer die normaal gesproken niet op festivals spelen. Zet ze maar eens neer, en dan zul je zien dat het publiek wel degelijk leuk vindt, ondanks dat ze die van tevoren niet kennen.”

Plein Open heeft het altijd moeilijk gehad met financiën. Rob: “Het financieel schrapen is een soort rode draad door de geschiedenis van Plein Open.” Ronald: “Toch is dat ook wel de charme van Plein Open. Het was altijd schrapen, scharrelen, rotzooien, maar de muziek was altijd goed.” Ook het vergunningentraject is een stuk moeilijker geworden. Rob: “Vroeger was het een A4-tje en Ronald had al een half telefoonboek nodig. En dan had je net je begroting een beetje op orde, en dan moest je weer zes extra securitymensen inhuren.”

Ook zijn er veel mooie herinneringen aan vijftien jaar Plein Open. Rob: “Mijn mooiste herinnering is het optreden van Dyzack op de eerste Plein Open in 1995. Hij had toen nog geen eigen versterker en prikte zijn gitaar rechtstreeks in de mengtafel. Het gevolg was een stereobreed gitaargeluid over de PA. Een legendarisch optreden.” Cok: “Voor mij was het vooral heel mooi dat ik mee mocht werken aan een festival waar ik eerst jaren als bezoeker kwam. Het optreden dat me het meest is bijgebleven is die van de hardcore band Cömshot in 2003 op het Spuiplein. Ze waren zo blij dat ze op Plein Open stonden en wilden er iets leuks mee doen. Ze vroegen mij toen om een nummer mee te doen op neusfluit. Dat is toch wel een van de meest legendarische momenten van Plein Open. Het duurde maar heel kort en iedereen stond te kijken van ‘wat gebeurt er nou?’. Daarna begon iedereen heel hard te lachen. Een hilarisch moment.”

Ronald: “De stagiaires. Daar heb ik echt hele warme herinneringen aan, want dat waren de mensen waarmee we het festival organiseerden. Zij deden veel van het keiharde werk en waren ’s morgens vroeg aan het bikkelen op het Spuiplein. Dat wil ik wel eens benadrukken. Net als alle vrijwilligers die mee hebben gewerkt.” Vico: “Ja dat is voor mij ook een van de mooiste dingen, al die stagiaires die er elk jaar vol met liefde tegenaan gaan.” Rob: “Een andere mooie herinnering was toen ik, tijdens Plein Open 1996, Edvard Niessing van Radio West aan de telefoon had om te vertellen hoe het ging op het festival. Ik had toen van West een mobiele telefoon gekregen, dat was nog heel nieuw toen, en hij vroeg me toen om even naar buiten te lopen om de telefoon in de lucht te houden. Toen was net The Parlour begonnen en was het een enorm kabaal. Hij kon er echt niets van verstaan.”

Hoe wordt eigenlijk de toekomst van Plein Open gezien? Cok: “Ik denk wel dat het steeds moeilijker wordt om je te onderscheiden van andere festivals.” Rob: “Het concept zoals het nu is, is volgens mij wel heel goed. Zomerse acts op het Spuiplein en alternatieve acts op de Turfmarkt. Ronald: “Plein Open is een springplank voor jong talent en heeft altijd de lokale acts staan die er toe doen. Dat moet vooral zo blijven.” Vico: “Plein Open heeft een soort showcase functie voor Haagse bands en dat moeten we vooral uitbouwen. Een soort preview voor Lowlands. Dit jaar hebben we bijvoorbeeld vier acts staan die ook op Lowlands gaan optreden.” Rob: “En ik zou Di-rect nog wel een keer als afsluiter van Plein Open willen zien.” Ronald: “Goed idee voor volgend jaar, met de nieuwe zanger...”