De banken van het Haagse Openlucht Theater waren zondag 23 augustus weer gevuld met liefhebbers van het Nederlandse lied. Ook dit jaar werd op zondagmiddag weer het Haags Zwingfestival gehouden. De vreemdste eend in de bijt met het hoogste meezinggehalte van de Haagse festivals. Lekker fout maar o zo gezellig.

Het is heet in het Zuiderpark en de koperen ploert brandt op de banken en de hoofden van de bezoekers. Het lijkt ze niet te deren want ze hebben maar één doel, meezingen met de liedjes van weleer. Het Haagse Zwingfestival wordt dit jaar ook weer op de zondag parallel aan Lowlands gehouden. Het festival heeft een vaste schare fans die allemaal vroeg komen, want dan kunnen ze net als voorgaande jaren het beste plekje uitkiezen op de banken van het Openlucht Theater. Ze zijn voorbereid want er worden tassen met drank, hapjes en kussentjes meegesleept, de trappen op naar boven.

Het eerste optreden is traditiegetrouw gereserveerd voor Frans de Leef die zich traditiegetrouw laat begeleiden op piano door Henk Anijs. Dit duo werkt al jaren succesvol samen tijdens de meezingoptredens in Theater de Regentes. Op de vraag wie er eigenlijk betaald heeft om binnen te komen wordt bijna niet gereageerd en barst een gelach los als toch iemand de hand opsteekt. Het geeft weer hoe de sfeer is en hoe handig het publiek, gebruikmakend van ooievaarspasjes en bonnetjes uit de huis-aan-huisbladen, de weg gratis naar binnen heeft weten te vinden. Met een aan te schaffen meezingboek kunnen alle teksten van de optredens meegezongen worden en dat gebeurt ook. Helaas valt met regelmaat het geluid van de piano uit maar dat lijkt het publiek niet te deren. Het gaat om de gezelligheid.

Janah Louard mag als tweede het podium betreden. Hij kreeg het optreden aangeboden in het kader van de uitwisseling met het grootste Europese Hindoestaanse festival Milan dat eerder dit jaar in het Zuiderpark gehouden werd. De voornamelijk Caribische covers  zorgen voor een feestelijke sfeer op de zonovergoten bankjes, maar overtuigen niet door de kwaliteiten van de zanger. Het geheel klinkt maar matig, hetgeen ook komt door de verouderde en slecht klinkende PA-installatie van het theater. Janah Louard gaat in november een poging doen om het World Forum Theater vol te zingen.

Na een intermezzo van kinderkoor Roezemoes, dat niet onverdienstelijk klinkt, staat de Haagse Corry Konings op het programma. Ze is dan wel geboren en getogen op de Hoefkade in de Haagse Schilderswijk, ze woont tegenwoordig in Nijmegen. Joke Batenburg is de werkelijke naam van de zangeres en treedt op met Corry Koningspruik. Halverwege het optreden is dit toch te warm en wordt de pruik afgegooid. Ook zonder het imitatiehaar ziet het optreden er nog steeds leuk uit en geeft het een heel apart gevoel van binnen.

Het voordeel van artiesten die optreden zonder band maar met een bandje is de snelle ombouwtijd. Jimmy ter Meulen heeft een goede strot en weet die dan ook te gebruiken. Ook hij zingt herkenbare covers die prima op een volksbruiloft op zijn plaats zijn. Leuk voor de meute maar je wordt er niet beroemd mee. Het publiek in het Zuiderpark vindt het best en applaudisseert  alsof er een wereldster zingt.

Bij het optreden van de Baithak Sisters ontstaat er een klein dansfeestje op het podium. De “zussen” worden begeleid door een begeleidingsband die niet goed uit de verf komt door allerlei problemen met technische aansluitingen met de geluidsinstallatie. Speciaal voor het Zwingfestival is het liedje ‘Oh wat ben je mooi’ ingestudeerd dat van een briefje gezongen wordt.

Ronnie Sober & de Tobbers is wat je noemt een wereldact. ‘Laat me’ van Ramses Shaffy op de muziek van ‘Child in time’ van Deep Purple. Gedurfd en verrassend goed gebracht. De band speelt live en frontman Ron van den Hoogeband is een echte entertainer.  Hij buitelt door het publiek en bespeelt de mensen alsof hij nooit anders doet. Toch wordt de ware intentie van de smartlap niet vergeten. Aan het einde van het optreden roept het publiek om meer maar krijgt dit niet. Het nadeel van een festival is altijd weer het strakke tijdschema. Ronnie Sober & de Tobbers is de beste act van het festival. Op 20 september presenteert de band haar cd op de Denneweg.

Na Ronnie Sober is het tijd voor de headliner van de middag, Ronnie Tober. De bejaarde zanger geeft nog een show als een jonge vent en maakt zich gelijk geliefd door het publiek in te gaan en al zingend handjes te schudden. Diezelfde handjes gaan tijdens het optreden meerdere keren de lucht in en de sfeer zit er goed in. Met wat covers en zijn eigen hits is het makkelijk scoren in het Zuiderpark.

Eva Meijer is singer-songwriter. Met haar breekbare liedjes weet ze het publiek te bekoren en het wordt af en toe stil op de bankjes. De liedjes zijn dan ook mooi en klinken net als het pianospel van de zangeres zuiver. Gedurfd maar wel succesvol om Eva op het programma te zetten.

En dan is het moment daar. Het optreden van Monique Smit. Jawel, de zus van Jan. Ook zij zingt voornamelijk covers en het klinkt niet echt fantastisch. Veel mensen gaan tijdens het optreden naast Monique op het podium staan om gefotografeerd te worden. Monique is gewillig, staat alles toe en het publiek smult van de fotomomenten en de aandacht van de ster.

Natuurlijk komt traditiegetrouw aan het einde van het Zwingfestival iedereen nog even op het podium om in gepaste samenzang ‘Oh oh Den Haag’ te zingen. Editie 2009 zit er weer op. Het Haags Zwingfestival is een vreemde eend in de vijver van de Haagse festivals, maar voorziet duidelijk in een muzikale behoefte. De kwaliteit van het gebodene hoeft niet hoog te zijn want de gezelligheid viert hoogtij. Dat opent gelijk de vraag waarom er in Den Haag nog geen festival is waarbij het serieuzere Nederlandse lied onder de aandacht wordt gebracht. Het zou het aanbod van festivals completer maken en er is zeker publiek voor.