Al geruime tijd woedt de discussie over muziek op het internet. En dan vooral het gratis downloaden. Ook op YouTube worden steeds meer muziekfilmpjes geblokkeerd door de muziekindustrie. Maar de ontwikkeling is dat het aantal hits wat je hebt op YouTube en MySpace belangrijker is dan het aantal verkochte cd's.
Het zijn vooral de platenmaatschappijen, grote bands, belangenbehartigers als de BUMA en BREIN die met juridisch geschut het downloaden proberen te bestrijden. Natuurlijk valt er wat voor te zeggen als de nieuwste releases vaak al voor het officiële uitkomen massaal gedownload worden. Voor kleine maatschappijen en acts kan dat heel vervelend zijn. Een ander effect is dat de concertkaartjes steeds duurder worden omdat artiesten te weinig verdienen door de cd-verkopen.
Maar weegt dat op tegen de voordelen die het internet biedt voor de muziek? Ik denk het toch niet. Grote veranderingen roepen altijd discussies, angsten en weerstand op. Ik moet dan denken aan The Ex. Die als reactie op de actie van de platenmaatschappijen in de jaren tachtig genaamd ‘hometaping is killing music’, een sticker op de platen plakte met ‘hometaping saves music’. De band is een van de meest succesvolle van Nederland, die wereldwijd vele duizenden platen in eigen beheer heeft verkocht en een ongekend hoge artistieke status hebben verkregen. Maar The Ex investeerde veel in het artwork. Prachtige hoesjes, posters, unieke singleboxen, en dat voor relatief weinig geld, via een eigen postordersysteem.
De platenmaatschappijen produceren lekker goedkoop, in van die ellendige jewelcases die na korte tijd barsten, en de cd zelf is ook kwetsbaarder dan eerst was voorgesteld. Die goede ouwe vinylplaat was zo slecht nog niet. De tijd van het makkelijk geld verdienen over de ruggen van muzikanten is hopelijk voorgoed voorbij!
De laatste plaat van U2, No Line on the Horizon, die ruim voor de realeasedatum al op het web te vinden was, bereikte binnen een week de platina status. De band Metallica die jarenlang procedeerde tegen Napster, de eerste grote gratis download site, is populairder dan ooit. De underground muziekscene leeft als nooit tevoren, vooral via de talrijke internetcommunities. Muziek die je anders nooit te horen krijgt kun je downloaden via de bekende torrentsites.
Prachtig, het maken van ontdekkingsreizen op het Web. Ik heb nog nooit zo'n boeiende kijk gehad op de internationale muziekscene en heb zoveel fantastische obscure muziek kunnen ontdekken uit alle hoeken en gaten van de aardbol. De industrie zal zelf met creatieve oplossingen moeten komen. En dient dan vooral niet te denken aan hun eigen belangen maar aan de belangen van de muzikanten. Internet biedt kansen, en “ elk voordeel heb ze nadeel” en vice versa. Ik zou zeggen als band, slinger je muziek zelf op het internet, en laat ze het maar veel downloaden, het zal je mogelijk verder helpen. En die verhuisdozen met onverkochte cd's behoren dan ook tot het verleden. Ben je nog duurzaam bezig ook!
Een artiest uit de VS die vanuit zijn zolderkamer geheel op eigen kracht vele miljoenen hits trok, en via MySpace en YouTube, zonder enige inbreng van een platenmaatschappij heel groot is geworden is Owl City. Dromerige electropop, megaglad en hemeltergend mooi. Rock ‘n’ roll on the World Wide Web!