Tino van Leeuwen en Caroline Buser Foto’s: Michiel Vos en Tino van Leeuwen Afgelopen vrijdag 26 september was de eerste dag van het TodaysArt festival 2008. En we konden spreken van een instant succes. Zoveel acts als er geprogrammeerd waren, zoveel keer meer bezoekers kwamen er op het festijn af. 3VOOR2 Den Haag was er natuurlijk bij en nam een aantal acts onder de loep. Op weg naar Centraal Station is het al een drukte van jewelste. En de officiële opening moet nog beginnen. Op de Kalvermarkt galmen de hiphopbeats tussen de muren van het stadhuis. Skaters gaan van ramp, naar wheelie, naar ramp. Voor de hangers onder ons is er genoeg plek om te chillen en je ogen de kost te geven. Of even rustig een drankje te drinken natuurlijk. Overal is er wel iets te doen of te zien. Een grote kraan waaraan mensen in de lucht hangen. Projecties op het gebouw van het ministerie van VROM. De centrale hal van het station is afgeladen met mensen. Festivalbezoekers, genodigden, sponsoren en verraste reizigers arriveren. Staalplaat trakteert de aanwezigen op een zeer bijzonder geluidsconcert. Het collectief bewerkt de omgevingsgeluiden en creëert daarmee een nieuwe stroom van geluiden. Geroezemoes van mensen, treinen die het station binnenrijden. Maar dan net even anders klinkend door de speakers. Met behulp van magneten worden de fietsbellen van de fietsen bespeeld. De grens tussen muziek en geluid is vloeibaar. De mensen van Datenstrudel proberen de correcte tijd uit te beelden met gebruik van hout. Een moeilijk uit te leggen tafereel. Op weg naar het Spuiplein loopt de bezoeker tegen een gokartbaan onder het ministerie van VROM aan. Met een beetje geduld, kom jij aan de beurt om te racen tussen de strobaalen. Installaties en nog meer projecties volgen. Het lijkt bijna onmogelijk om alles te bekijken. Het Spuiplein en de omliggende gebouwen zijn prachtig uitgelicht. De Nieuwe Kerk schittert in rood. Guerrilla Gardening heeft huis gehouden. Overal zijn bomen neergezet. Op het plein, op het Japanse restaurant en ga zo maar door. Groen in de stad is sowieso een dikke plus. Maar met groene en blauwe spots er op lijkt het bijna een sprookje. De vijfkoppige band NiCad, onderhand geen onbekende meer in muziekland, heeft de eer het programma in de Dr. Anton Philipszaal te openen. Stijlvol gekleed zetten ze een set neer waar menig bandje in Den Haag niet aan kan tippen. Naast veel songs van hun meest recente album ‘The Hill’ brengen ze ook wat nieuw materiaal. Het nummer ‘You’ is daar een voorbeeld van. Jammer trouwens dat er zo weinig publiek is, maar laten we dat wijten aan het feit dat de avond nog jong is. In de grote zaal van het Theater aan het Spui maakt Ben Frost even na tienen zijn opmars. Voor een aantal mensen is de muziek die hij ten gehore brengt te ontoegankelijk en vertrekt reeds binnen tien minuten. Ja, je moet er ook van houden om iemand bezig te zien in een zeer sobere lichtval, waarbij kraakjes en diepe bassen de boventoon voeren. Na zo’n drie kwartier valt er een stilte en klapt er niemand. Ben Frost maakt zijn tijd vol door nog wat te spelen en neemt dan afscheid middels een lichte buiging. In de Anton Philipszaal speelt inmiddels God is An Astronaut. Deze Ierse formatie spreekt tot de verbeelding met hun sferische muziek. Naast muziek wordt het optreden ondersteund met visuals. Boven het podium hangt een projectiescherm waarop beelden te zien zijn die zonder meer iets losmaken. Wat dat precies is verschilt van mens tot mens. In het programma aangekondigd als een van 's werelds grootste postrock bands, is de verwachting hooggespannen. Ondanks de drukte in het gebouw, is de zaal niet vol. Wie er wel staat wil het ook goed zien en kruipt naar voren. Het is een meeslepende beleving. Het trio prikkelt de zintuigen, maar echt opbeurend is het niet. Een half uurtje later speelt !!! oftewel Chk Chk Chk op hetzelfde podium. Een goed moment om de voetjes van de vloer te gooien. De energie spat van het podium af. De band maakt een mix van elektronische muziek en rock met een toefje funk. De zangeres springt over het podium heen en weer. Het geluid knalt uit de speakers. Ja, dit is een feestje. De muziek is erg dansbaar en geeft een goed gevoel. De energie trekt meer bezoekers aan van buiten de zaal. Een dikke aanrader voor de toekomst. Terugkomend op het Spuiplein trekt een projectie op de bibliotheek meteen de aandacht. Alsof de muren als luxaflex open en dicht worden gezet. Kunst met een grote K. Een leuk item op het festival is de mogelijkheid om een op de persoon toegespitst bezoek te brengen aan één van de acts. Daarvoor is een speciaal busje aanwezig, waar je in een stoel gaat zitten. Na een aantal persoonlijke voorkeuren aangegeven te hebben, wordt je met een rolstoel vervoerd naar een act die het beste bij je past. Byetone, het pseudoniem van Olaf Bender, vermaakt het publiek in de Nieuwe Kerk met een audiovisuele show. De minimale geluiden zijn perfect gerelateerd aan de abstracte beelden op het doek achter hem. Zo zien we zwart omlijnde vierkanten op het ritme van de muziek verschijnen en verdwijnen. Dave Huismans is de man achter 2562, een dub-act van Haagse afkomst. In de Rootz brengt hij het publiek in extase door de juiste keuze aan dansbare platen. Doordat er een enorme mensenmassa toegestroomd is, heeft de portier het maar druk. Het kan daardoor wel even duren voordat je naar binnen mag. In het Paard vindt het TodaysArt-publiek heil in een ware afterparty. Zo kun je onder andere getuige zijn van Elitechnique, van oorsprong een duo (te weten Florentijn Boddendijk en Remco de Jong), maar vandaag bijgestaan door een zangeres. De discoklanken klinken ouderwets goed, waarbij de twee heren van het gezelschap de muziek aanvullen met ritmische partijen. Joris Voorn, producer, remixer, dj en live performer, draait van twee tot drie in de kleine zaal van het Paard. Wie zijn MySpace profiel erop na heeft geslagen, zal het ongetwijfeld opgevallen zijn dat hij ruim 200.000 bezoeken heeft gehad. Dat alleen al maakt Joris een bijzondere artiest. Het is bijzonder druk in de kleine zaal en er wordt flink op los gedanst. Het feest in het Paard gaat tot in de kleine uurtjes door. Het was een avond van zintuiglijke overlading. En er is nog een dag te gaan! Vol met kunst en muziek…