Ik moest denken aan die duizenden Nederlandse voetballertjes, die op bibberige vroege zaterdagmorgens de aandoenlijke illusie koesteren ooit met een knal van pakweg 30 meter de Champions League finale te beslissen. Diep in blessuretijd houdt de vierde official het bordje met jouw rugnummer omhoog. Publiekswissel. Maar ja, in werkelijkheid komt zo’n één procent van hen in de selectie van Veendam. Ieder jaar laat een aantal bands zijn kunsten op de cd Ontzettend Leiden persen. Dat levert een selectie op van goedwillende popgroepen uit Leiden en omstreken, die de stap naar de top graag zouden willen maken. Ze dromen van een tournee door Amerika, de eerste plaats in de cd top 100 of minimaal een optreden in Paradiso. Maar ja, in werkelijkheid komt zo’n één procent van hen verder dan de selectie van Ontzettend Leiden. Objectief, met gespitste oren en een goed humeur luisterde ik naar de Ontzettend Leiden editie van 2008 en eindigde de cd met een teleurgesteld gevoel. Mijn deceptie groeide een paar dagen later tijdens de officiële cd-presentatie in het LVC. Met een gezicht op serieus trokken de muzikanten fel van leer op een manier die me aan mijn eigen voetbalcarrière deed denken. Hoe ambitieus ik ook was, voor mij kwam nooit die publiekswissel; het bleef bij een redelijk succesvolle linksbuitenpositie in OSC 7 te Den Haag. Terwijl ik in de jeugd van het Voorburgse Wilhelmus, toen een amateurvereniging van formaat, droomde van transfers die mij via Cambuur, Heerenveen en Ajax naar Barcelona zouden leiden. En dan beslissend scoren op een WK. Leidse bands, maar ook bijvoorbeeld die uit Lemmer en Geleen, hopen symbolisch óók op zo’n carrière die eindigt in The United States. Helaas gaan uiteindelijk verreweg de meeste bands zwetend en zwoegend ten onder. Ontzettend lijden dus en uiteindelijk concluderen: laten we maar gewoon lekker muziek gaan maken. Zonder al te veel illusies en ambities. In het meest gunstige geval een paar jaar later hangt de plaatselijke band de instrumenten aan de wilgen en gaat over tot de orde van de dag. Net als ik nu vrolijk een column tik in plaats van dat ik ooit in ijzige kalmte de doeltreffende lob creëerde in de slotseconden van het wereldkampioenschap voetbal. Maar toch: blijf dromen! Kraak & Smaak kwamen er ook.