Column: ‘Rob & Roll’ (8)

Netwerken, 250 bands, guerrillamarketing en zilveren monnikspijen

Rob Vondracek, ,

Het is weer een tijdje terug dat ik een Rob & Roll column eruit knalde, maar voorlopig zijn jullie nog niet van mij af. Ik heb er weer vet zin in. Ja, het is de afgelopen periode in mijn functie als HPC chef zeer druk geweest met allerlei activiteiten als beleidsplannen, verbouwingen, festivals en weet ik wat nog meer.

Netwerken, 250 bands, guerrillamarketing en zilveren monnikspijen

Het is weer een tijdje terug dat ik een Rob & Roll column eruit knalde, maar voorlopig zijn jullie nog niet van mij af. Ik heb er weer vet zin in. Ja, het is de afgelopen periode in mijn functie als HPC chef zeer druk geweest met allerlei activiteiten als beleidsplannen, verbouwingen, festivals en weet ik wat nog meer. De donkere wolken van de stress zijn een beetje aan het opklaren. Een nieuw jaar, een nieuw begin! En dan ben ik afgelopen weekend ook nog naar EuroSonic / Noorderslag geweest. Ik moet bekennen dat het mijn eerste keer was. De huishoudbeurs van de Nederlandse en Europese popsector. Drie dagen lang seminars, netwerkbijeenkomsten, twee nachten lang EuroSonic optredens in heel Groningen en dan zaterdag het Noorderslag festival in de zeven zalen van de Oosterpoort. Wat een enorme organisatie is dat! En wat een hoeveelheid aan popgerelateerde activiteiten, organisaties, deelnemers en natuurlijk muzikanten uit alle hoeken en gaten. Zeer goed en ongelooflijk professioneel georganiseerd. De belangrijke spelers uit de hele popsector lopen daar rond. De organisatoren van grote festivals, programmeurs van popzalen, boekingskantoren, popkoepels, managers, advocaten en kleinere spelers die proberen zichzelf in de kijker te netwerken. Lekker netwerken daar! Het is potjandorie net de echte zakenwereld. Alles draait om geld, invloed, de vlotste babbel, vriendjes en deals maken, je terrein uitbouwen. Niet dat zoiets perse slecht is. De popmuziek is haar naïviteit en geitenwollen sokken imago al lang kwijt. En enige vorm van romantiek in de popmuziek viel daar niet te bespeuren. There's no business like showbusiness. Rock 'n' roll! Wat ik erg leuk vond was de voordracht over 'guerrillamarketing'. Met eenvoudige doeltreffende acties enorme pr genereren. En dat voor zo weinig mogelijk geld. Natuurlijk enorm toepasbaar op bands. Bedenk een stunt die iedereen leuk vindt, waar je geen vergunning voor moet aanvragen, maar wel vet is en mega veel aandacht trekt. Ik moest gelijk denken aan de actie vorig jaar van de Haagse band De Nieuwe Vrolijkheid (r.i.p.) die met een guerrilla-actie het optreden van de band De Nieuwe Blijdschap verstierde, vervolgens Noorderslag werd uitgekieperd, maar daarmee wel heel veel media aandacht genereerde. En dan de Haagse inbreng op Noorderslag. Die was dit jaar bijzonder mager. Okee, Pitch Blond speelde op AlterSonic, een soort van anti Noorderslag festivalletje in een kroeg en wist tientallen bevriende Hagenezen naar Groningen te trekken. Maar dat viel buiten de officiële programmering. Gelukkig wist de band All Missing Pieces de Haagse eer te redden met een spetterend optreden. We misten vooral Venus Flytrap die echt wel een optreden op EuroSonic had verdient. Maar wat een helden, die drie jonge broers Meiresonne, ze bespeelden de LiveXS zaal alsof ze dat ieder dag deden. Voor mij gewoon het leukste optreden van de zaterdag. Wat ook enorme indruk maakte in de Vera tijdens EuroSonic was de Engelse negenkoppige band Chrome Hoof. Een absoluut gestoord gezelschap dat een combi speelde van death metal, soul, Zappa, Captain Beefhart en dat alles gekleed in zilveren monnikspijen met een instrumentbeheersing die af en toe bovennatuurlijk was. Het is wel mega vermoeiend zo'n drie dagen rondsjokken door Groningen, maar het is wel een fantastisch georganiseerd muziekspektakel dat niet meer weg te denken is uit de Europese en Nederlands muziekindustrie. Als ik nog in een band zou spelen zou ik echt alles op alles zetten om daar te staan, met of zonder guerrillatactieken.