Geïnspireerd door bands als Blonde Redhead, My Bloody Valentine en Tortoise timmert de Leidse band al een tijd aan de weg. In 2001 kwam ‘Two Out Of Millions’ uit; thuis opgenomen werk waarmee de band voor het eerst van zich liet horen. Na de release van de EP ‘Amplify’ in 2004, een postrock plaat, volgt nationale erkenning. Joyfalds speelt door Nederland (o.a. Parkpop, Werfpop, Paradiso, Patronaat en Vera), krijgt airplay op nationale radiostations (3FM en KINK FM), brengt een videoclip uit en wordt door de LiveXS uitgenodigd om deel te nemen aan de Dommelsch Locals Only Tour.
Al snel bekruipt je een kil, regenachtig herfstgevoel met deze cd, die aanvoelt als een tijdreis door de grauwe dagen en nachten. ‘Leaves fall down’, ‘Disillusion’, en ‘Solitary confinement’. Het zonnetje gaat er niet van schijnen en de glimlach is ook ver te zoeken. Ga er maar even goed voor zitten, want deze cd is niet even aangooien, lekker meeblèren en relaxt op de beat meedeinen.
Om er maar een cliché in te gooien: ‘Rails’ dendert lekker door, maar ontspoort niet. De zang is wellicht niet altijd even sterk, ook niet even sterk aanwezig. Pas op het vijfde lied, ‘Constellation’, is de stem van Mart wat meer aanwezig. Toch heeft de keuze wel wat en maakt het de cd bijzonder sferisch. ‘Seventy-eight’ is dan weer van een heel ander gading en is een stuk luider dan het voorgaande materiaal. Meer bombastisch en meer rockend. ‘Plan B’ is dan weer het tegenovergestelde. Zeer rustig, wachten totdat de (muzikale) explosie valt. Hier wat aanknopingspunten met bijvoorbeeld een Sigur Rós. Joyfalds heeft een interessant album gemaakt. Niet voor iedereen en ook niet heel toegankelijk, maar muzikaal steekt het prima in elkaar. Joyfalds schuwt het in elk geval niet om te experimenteren en heeft lak aan de mainstream. Veel muzieklijnen door elkaar, maar zelden wordt het kakofonisch.
Veel vraagtekens bij hoe de band live zal klinken. Kan zij ook op het podium het gevoel overbrengen als de cd uitstraalt? Er zijn waarschijnlijk een hoop aanknopingspunten met de bands Zest en Instant Mix. Dan wel de wat melancholieke kant.
Cd-recensie: Joyfalds - 'Rails’
Joyfalds schuwt niet om te experimenteren
Eind september kwam de cd uit van de bands Joyfalds. Deze driekoppige band bracht haar eerste full-length cd uit via het Press Play Records label. Net als een van de voorgaande EP’s is ‘Rails’ opgenomen in de Next to Jaap Studio van Corno Zwetsloot. De cd is gemasterd door Alan Ward. Zelf omschrijft de band de cd als bezinnend, hypnotiserende experimenten tussen samples, organs en piano, naast de traditionele gitaar, bas en drums set-up. Gewoon drie jongens met een hoop instrumenten.