Tekst: Susanne Kooijman en Ramon Keijzer Foto's: Eefje Lammers en Susanne Kooijman Om een nieuw cultureel seizoen in te luiden, gaf het Haags UIT Festival veel voorproefjes van wat ons zoal te wachten staat. Door het hele centrum stonden podia met zeer diverse acts. Van zang en dans tot cabaret en kleinkunst. Er was voor elk wat wils. Tussen het wandelende publiek lopen veel verklede verschijningen. Een vrouw gekleed in prachtige hofkleding deelt flyers uit over de tentoonstelling Haagse Hofmode. Aan entertainment kom je niet tekort, want niet alleen op de podia worden kunststukjes opgevoerd. Twee mensen verkleed als trompet, of met een gezicht als trompet, geven een hilarisch showtje weg voor het voorbij wandelende publiek. Als je de weg kwijt bent zijn er ook nog twee routeplanners die je de weg kunnen wijzen. De in het geel geklede dames krijgen vooral veel bekijks van kleine kinderen. Op de podia zelf is ook nog veel te zien, waaronder jazzpopzanger Wouter Hamel Ook is er veel dans van onder andere The Hague Moves, een workshop Balinese dans om de heupen los te maken en ballet. Er is ook veel cabaret van Jeffrey Spalburg, die het publiek niet echt wist te entertainen, tot Rachid Larouz, de bekende slagerszoon in Rayman is laat. Een van de hoofdacts van vandaag is Ad Visser. Met een preview van zijn muziekcabaret Fuck The Seventies. Ondanks dat hij op een klein podium staat, is er veel belangstelling voor zijn show. De veelal oudere bezoekers staan gefascineerd te luisteren naar zijn liedjes, met toch wel vreemde teksten. Het zijn net verhalen, vertaald naar een song. Ook al is hij niet de beste zanger van Nederland, wat hij waarschijnlijk zelf ook zal toegeven, zijn aparte show weet mensen wel te boeien. Als de show tegen het einde loopt gaan er wel veel mensen weg richting het hoofdpodium, waar Freek de Jonge op het punt staat te beginnen. De laatste vijf minuten van zijn show waren eenzame minuten voor Ad Visser. Als grote publiekstrekker begint Freek de Jonge halverwege de middag met zijn show. Hij heeft voor de gelegenheid zijn band meegenomen, onder leiding van Robert-Jan Stips. Freek zingt mooie en grappige liedjes, allemaal uit zijn bundel ‘Wees niet bang. Ondanks zijn leeftijd, hij is tenslotte niet de jongste meer, is hij nog steeds zeer energiek op het podium. Hij houdt wel een boekje bij de hand, want zoals hij zelf zegt: “Mijn korte termijn geheugen is niet meer wat het was, mijn lange termijn geheugen echter is nog top.” Het is echt genieten tijdens de show. De mooie teksten en grappige verhalen maken Freek de Jonge tot het hoogtepunt van de dag. Hij gaf ons nog wel een tip mee: “Den Haag, als jullie ooit eraan denken om voor mij een standbeeld op te richten….niet doen.” Spinvis maakt singer-sample-songwriter muziek en gebruikt daarbij ongeveer elk muziekinstrument dat je kan bedenken. Zijn muziek is een soort film, waarin beelden worden geschetst door middel van geluiden. Het is de perfecte soundtrack voor een rustige herfstdag of lentedag. En bij Wespen op de appeltaart komt de zomer toch nog even langs. Spelen op het Haagse UIT Festival blijkt toch weer apart, zelfs voor Spinvis. Ze speelden al in theaters, met het residentie orkest, in het popcircuit, met Simon Vinkenoog, op de Parade, in België, op diverse festivals, en ga zo maar door. Toch lijkt Spinvis vandaag een nieuw publiek aangeboord te hebben. Het publiek vandaag komt voornamelijk voor het UIT Festival in het algemeen en is enorm gemêleerd. Mensen die je die bij een opera verwacht staan naast liefhebbers van klassieke muziek en theatermensen geboeid mee te deinen op de muziek. Gemiddeld is het publiek ook een stuk ouder dan je tegenkomt op een popfestival. Slechts een klein deel van het publiek lijkt speciaal voor Spinvis te zijn gekomen, de rest is verrast, blij verrast. De band begint met een oudje; Bagagedrager. Het nummer wordt ingeluid met een bel, die Saartje, celliste, zojuist op de naastgelegen antiekmarkt heeft gekocht. En weer weet het achtkoppige gezelschap dit nummer anders te laten klinken. Eén van de unieke eigenschappen van Spinvis is dat het live weer helemaal anders klinkt dan op cd, en ook volledig anders dan bij een vorig concert. Na het wonderschone Kindje van God wordt het nummer Limonadeglazen Wodka aangekondigd als “een liedje over een dode vriend, maar wel leuk”, een typische Spinvis-zin. Drie nummers van de cd Dagen Van Gras, Dagen Van Stro volgen waarna er “dan nu een vrolijk liedje volgt” aldus Erik. Samen met Saartje, die haar cello inmiddels heeft ingewisseld voor een banjo, beginnen ze Wespen op de appeltaart. Na een zeer ingetogen begin (kippenvel!) groeit dit nummer langzaam uit tot een waar feestje. Na een krap uur heeft Spinvis een mooie doorsnede van zijn muziek laten horen. De hits als Het voordeel van video, het ijzingwekkende Voor ik vergeet en Ik wil alleen maar zwemmen komen langs en het bekendste nummer Smalfilm wordt niet eens gemist. Wel ontbreken de langzame en ingetogen stukken van de laatste cd Goochelaars En Geesten, maar daar was dit niet het juiste podium voor. Die nummers worden vast bewaart voor de komende theater optredens. Ondanks dat het geluid niet altijd optimaal was, zette Spnvis wederom een prima optreden neer. Na afloop kun je de nieuwste dubbel-cd kopen en laten signeren door Erik de Jong, de man die helemaal alleen op zijn zolderkamertje Spinvis creëerde. Na een kleine driekwartier en een bijna lege viltstift zit ook deze laatste plichtpleging er op. De rest van de band staat inmiddels tussen het, in aantal sterk afgenomen, enthousiaste publiek te genieten van het percussiekwartet. Percossa is een vierkoppig percussie gezelschap en brengt percussie in de breedste zin van het woord. De stijlen variëren van jazz via de funk naar de dance en van Afrikaanse en Aziatische ritmes naar swingende latin. Voor het optreden wordt een moment geduld gevraagd, want er moet nogal wat omgebouwd worden. Tientallen soorten trommels en drums worden het podium opgesleept. De vier heren hebben ook gevoel voor theater en weten een goede show neer te zetten met een grote dosis humor. Al snel hebben ze het UIT Festival publiek voor zich gewonnen. Verspreid door het publiek staan mensen enthousiast te dansen of gewoon stilletjes te genieten. De variatie is groot en er wordt regelmatig gewisseld tussen de verschillende slagwerkinstrumenten. Ook dit doen zij vaak zeer ritmisch, het lijkt soms zelfs op dans. De imposante podiumopstelling wordt volledig benut, ook de enorme meters hoge drums op de achtergrond worden in de show opgenomen. Percossa weet een indrukwekkend vuurwerk van slagwerk neer te zetten. Een waardig einde van het Haagse UIT Festival 2007. Het was weer een heel geslaagde editie van het Haagse UIT Festival, met heel veel, misschien wel te veel om te doen. Misschien de volgende keer alles verdelen over twee dagen.