In feesttent Cuatro op het Lange Voorhout werd woensdagavond 21 november de Amerikaanse artiest Rufus Wainwright geïnterviewd door Serge Simonart, die bekend is als journalist voor het magazine Humo. Het zou een gesprek worden met vele vragen en antwoorden, waarbij het publiek een boel wijzer zou worden van de persoon achter Rufus. Even voor de volledigheid: de citaten zijn vrij vertaald in het Nederlands, terwijl het gesprek (uiteraard) in het Engels plaatsvond. Bij aanvang van het gesprek komen noemt Rufus een hoop bekende namen. Zoals bijvoorbeeld Barbara Bush, die Rufus persoonlijk kende en Sean Lennon, met wie hij zelfs een tijdje een woning deelde. Serge: "Vanwaar eigenlijk je extreme outfits?" Rufus antwoordt dat het niet heel erg de show beïnvloedt, maar dat het wel iets extra's toevoegt. En dat geldt zeker voor fotosessies. Het onderwerp 'Lederhosen' passeert de revue. Via een Duitse vriendin is Rufus op het idee gekomen om deze tijdens concerten te dragen. Zoals verwacht komt zijn vader, Loudon Wainwright III, ter sprake. Hij schijnt een liedje te hebben opgenomen, waarin hij grapt over de homoseksualiteit van zoon Rufus. "Blijkbaar had hij geen zesde zintuig voor mijn geaardheid. Hij was altijd geobsedeerd door borsten." Stadions vermijdt Rufus liever. De Heineken Music Hall, waar hij gisteren optrad, vindt hij enigszins kil en koud aandoen. Hij fantaseert over opera's schrijven en laten opvoeren, "om zo minder populair te worden." De jaren '20, '30 en '40 van de vorige eeuw ziet Rufus als een ideale periode in de kunst. "Er was sprake van een coalitie van kunstenaars met veel macht, wat zich vooral uitte in de filmindustrie." Even later noemt hij ook de nadelen, zoals de vreselijke contracten die slachtoffers eisten, onder wie Judy Garland. Rufus kan zich ook vinden in de oude Griekse cultuur. Serge: "Je hebt een vriend. Waar is hij momenteel?" Rufus vertelt dat hij thuis in New York is. Maar hij is niet bang dat hij bedrogen wordt, omdat hij gelooft in traditionele romantiek wat betreft relaties. Middels een projectie krijgt het publiek een plaatje te zien van Rufus met harnas en zwaard. Rufus maakt de vergelijking met sprookjes. Zijn drugsgebruik een aantal jaren terug staat daarmee ook in verband. "Sprookjes betekenen veel in een drugsperiode. Het is als naar het zwarte kasteel rijden." Serge snijdt dan het onderwerp seks aan, waarbij Rufus vertelt dat in Amerika twee kampen zijn op dat gebied. Om zijn stelling te ondersteunen refereert hij aan de poster van Crossing Border. "Zoiets zul je in Amerika niet zien." Op het scherm verschijnt een scène uit de film Broadback Mountain. Een song van Rufus is gebruikt tijdens de aftiteling. "Ik had liever gezien dat het in de film zelf was geplaatst." Rufus heeft overigens een voorliefde voor klassieke films als Sunset Boulevard en Citizen Kane, omdat die "geheime boodschappen" bevatten, die ook in de samenleving aanwezig waren. Dan brengt Serge het onderwerp Gay Pride ter sprake. Vroeger was Rufus kritischer over dit soort uitingen van homoseksualiteit, omdat het volgens hem een stigmatiserend effect heeft. Overigens is Rufus twintig jaar geleden, op 14-jarige leeftijd, verkracht door een man. Hij vertelt er vrij luchtig over en heeft absoluut geen wraakgevoelens. Het laatste onderwerp dat Serge aansnijdt is of Rufus wel eens een idee voor een clip heeft afgewezen. "Ja, dat ik gefilmd zou worden alleen achter de piano met tien naakte vrouwen op de achtergrond."