Van 18 tot 24 november is het weer tijd voor de vijftiende editie van Crossing Border. Een festival dat uitgegroeid is tot één van de belangrijkste en mooiste festivals van ons land. In 1993 begonnen in een Haags kraakpand om daarna via diverse locaties als het Theater aan het Spui, Nieuwe Kerk, Nederlands Congresgebouw, Asta, Amsterdam (onder andere Paradiso en de Melkweg) weer terug te komen in de Koninklijke Schouwburg. 3voor12/Den Haag belicht de komende dagen enkele acts die op Crossing Border staan door middel van emailinterviews. Als derde is So What aan de beurt.
So What is een Haagse poprock band bestaande uit vier leden: Alex van den Kleyenberg (gitaar), Bram Wesdorp (zang, gitaar), Joeri Gordijn (drums) en Vincent van Heese (bas). 2007 is een mooi jaar voor So What. De naamloze EP komt uit en wordt goed ontvangen. door het winnen van de Nachverkiezing mag de band KoninginneNach openen, op Sellaband.com gaat het als een speer en de bandbezetting verandert van drie naar vier leden met de komst van gitarist Alex. Gewapend in pak en bolhoed verovert de band Den Haag met frisse, catchy en vrolijke nummers. Hier en daar wordt de band vergeleken met grote bands als The Fratellis en Arctic Monkeys. We hebben So What een aantal vragen voorgelegd per email. Deze worden beantwoord door drummer Joeri.
Kennen jullie het Crossing Border festival?
“Elke zichzelf respecterende Hagenees kent Crossing Border. We vinden het kwalitatief het grootste festival van Den Haag en waarschijnlijk van heel Nederland. Het leuke aan dit festival is dat er niet alleen muzikanten spelen, maar ook schrijvers en dichters vertellen. Dat geeft het festival een extra lading. Natuurlijk is de locatie heel mooi.”
Stel So What eens voor. Hoe omschrijven jullie je muziek, voor mensen die jullie nog niet kennen.
“So What is een poprockband van vier jongens uit Den Haag. We maken muziek met verschillende muziekstijlen als invloed. Alle vier hebben we een andere muzieksmaak dus So What kreeg al snel een eigen stijl. Je kan het rock of indie noemen, maar we hebben ook reggae invloeden. Het is lastig om je muziek in woorden uit te drukken. Je moet meestal gewoon luisteren. Het belangrijkste in de muziek en het spelen is toch wel de ‘drive’ en het plezier. We hopen dat dit ook terug te horen is in de muziek. Een doelgroep hebben we niet echt. Iedereen die onze muziek leuk vindt, behoort tot onze doelgroep.”
Hoe oud waren jullie toen jullie met muziek maken begonnen en waarom hebben jullie voor dit genre gekozen?
“We waren allemaal heel jong toen we begonnen met muziek maken. Vincent (de bassist) speelde bijvoorbeeld eerst viool en is pas later overgestapt op de contrabas en bas. Veel van onze ouders waren bezig met muziek. Het is er dus met de paplepel ingegoten. Het genre is er gewoon ingeslopen met de jaren dat we spelen. Niets is uitgedacht en we proberen ook niets binnen de lijntjes te houden.”
Wat doen jullie naast muziek maken?
“Naast muziek maken studeren er drie van ons. Alex studeert economie, Bram industrieel ontwerpen en Joeri studeert journalistiek. Niet echt studies die met muziek te maken hebben. Vincent werkt een jaartje en wil volgend jaar gaan beginnen met studeren. Uiteindelijk willen we alle vier dat we verder kunnen gaan met muziek maken. Dat je van je muziek je leven kunt maken. Dat lijkt ons echt fantastisch.”
Wat is het meest rare wat jullie hebben meegemaakt tijdens een optreden en wat het meest leuke?
“We speelden lang geleden (toen de band nog een andere samenstelling had) in een jeugdhonk ergens in Scheveningen. Het publiek bestond uit kinderen van onder de acht jaar. Die stonden allemaal met hun handen voor hun oren te roepen dat ze Kabouter Plop wilden horen. Op zo’n moment kan je niets anders doen dan heel hard lachen en gewoon gezellig verder spelen. Het leukste dat ooit gebeurd is tijdens een optreden, is waarschijnlijk tijdens de ‘overwinningstoegift’ van de KoninginneNach competitie. We waren in opperbeste stemming en hadden in alle haast onze pakken half aangetrokken. Bij een paar van ons was de helft van de knoopjes nog los. Vooraan stonden allemaal dames te roepen dat het overhemd uit moest. Onze zanger Bram ging er zelfs van stotteren...”
Crossing Border staat ook voor grenzen opzoeken, hoe zoeken jullie je grenzen op?
“Als je tijdens het uitgaan je barkruk niet meer van je vriendin kan onderscheiden, weet je dat je een grens hebt bereikt en je niets meer moet bestellen. Je weet vaak wanneer je een grens bereikt hebt, dat merk je gewoon. Gelukkig is het soms ook wel eens leuk om een grens over te gaan. In de muziek kan je ook op zoek naar je grenzen; probeer af en toe eens iets totaal anders. Het is af en toe wel even eng en soms pakt het totaal verkeerd uit. Maar je moet het meestal wel geprobeerd hebben.”
Gaan jullie nog iets bijzonders doen op Crossing Border?
“We treden sowieso twee keer op! Een keer ‘s avonds om 19.30 uur en een keer ‘s ochtends om 11.00 uur. Het ochtendoptreden staat in het teken van het project ‘Zwaar Beladen met Zielen’. Daarvoor hebben we speciaal een nummer geschreven en dat nummer gaan we dan ook ten gehore brengen. Waarschijnlijk gaan we tijdens dat optreden nog iets speciaals doen, maar dat moet nog even geregeld worden.”
Op Crossing Border zijn er ook veel schrijvers. Welke schrijver is een goed voorbeeld voor jullie? En welk boek moet iedereen gelezen hebben?
“We lezen allemaal wel boeken, vaak hebben we het er helaas iets te druk voor. Het boek ‘Joe Speedboot’ is voor velen van ons wel een van de beste boeken ooit. Het is geschreven door Tommy Wieringa. In het boek gebeuren van die dingen die iedereen wel eens zou willen doen, maar een normaal persoon niet zou doen. Het boek geeft je een goed gevoel, terwijl er toch een diepe boodschap achter ligt. Echt een aanrader.”
Hoe moeilijk is het om in Den Haag of in Nederland door te breken met jullie eigen muziek?
“In Den Haag breek je zeker niet snel door, het stikt hier van de bandjes. Maar het is zeker makkelijker om in Den Haag bekend te worden dan in de rest van het land. Hier in Den Haag ken je veel meer mensen. Als je bij een podium in Venlo zegt: “Hallo wij zijn So What, we willen graag optreden hier”, zal de podiumbaas waarschijnlijk zeggen: “Ja, so what?”. Hier in Den Haag hebben we gewoon al een beetje naamsbekendheid, buiten Den Haag moeten we helemaal opnieuw beginnen. Maar gelukkig geldt dit voor elke band uit Den Haag.”
Hebben jullie na het KoninginneNach optreden nog iets bereikt?
“Nou, ik denk dat een optreden op Crossing Border wel resultaat is van het optreden tijdens de KoninginneNach. We hebben veel opgetreden na KoninginneNach, dus we hebben er wel zeker ‘een slaatje’ uitgeslagen.”
Wat is naast muziek nog meer bijzonder voor jullie?
“Om 5.00 uur ‘s nachts (of ‘s ochtends) een broodje shoarma eten, Singstarren met zijn vieren bij Alex thuis, In een verlate trein zitten en kijken naar mensen die haast hebben, een hele dag lang niets doen, alle afleveringen van The Godfather achter elkaar kijken, leuke meisjes, Brams chili con carne, een leuke politieke discussie, op vakantie met zijn vieren door Frankrijk. Er zijn eigenlijk zoveel dingen die bijzonder zijn in het leven, je staat er alleen niet zo vaak bij stil.”
Wat staat er in de nabije toekomst met So What te gebeuren?
“We staan op dit moment op de website Sellaband.com. Dat is een redelijk nieuwe site waar mensen ‘stukjes’ van een band kunnen kopen. Dat zijn 5000 stukjes per band en elk stukje kost $10. Zodra alle stukjes verkocht zijn, mag de band een album opnemen voor $50.000. Op dit moment hebben we 1300 stukjes verkocht, dus we zijn goed op weg. We hopen volgend jaar de 5000 stukjes binnen te hebben en zo een verschrikkelijk mooi album op te mogen nemen. Het klinkt heel lastig, maar misschien moet je gewoon even op www.sellaband.com/sowhat kijken om het te begrijpen. Naast het internetplan willen we graag ‘Den Haag uit’. We willen optreden door het hele land en zijn op het moment ook bezig met contacten te leggen met podia buiten Den Haag.”
Wat willen jullie verder nog kwijt?
“Iedereen die op Crossing Border is, moet zeker even naar ons komen kijken! En check vooral ook even de website.”
So What speelt twee keer op Crossing Border en wel op donderdag 22 november om 11:00 in de Koninklijke Schouwburg onder het mom van Mythen-Zwaar beladen met zielen en diezelfde avond om 19:30 in Cuatro.
Crossing Border 2007 uitgelicht: So What
“Soms is het leuk een grens over te gaan”
Van 18 tot 24 november is het weer tijd voor de vijftiende editie van Crossing Border. Een festival dat uitgegroeid is tot één van de belangrijkste en mooiste festivals van ons land. In 1993 begonnen in een Haags kraakpand om daarna via diverse locaties weer terug te komen in de Koninklijke Schouwburg. 3VOOR12 Den Haag belicht de komende dagen enkele acts die op Crossing Border staan door middel van emailinterviews. Als derde is So What aan de beurt.