Column: ‘Eigen geluid’ (10)

Geloven in rock 'n roll (deel 1)

Gijs de Jong, ,

We zijn inmiddels over de helft van het eerste decennium van de 21e eeuw. Steeds vaker realiseer ik me hoeveel er eigenlijk is veranderd sinds de eeuwwisseling. De jaren negentig waren vrolijke tijden. Voor mij waren het de jaren van mijn vroege jeugd: in 1990 ging ik voor het eerst naar de kleuterschool. Het waren ook de jaren van grote tevredenheid bij de bevolking van ons land: de Koude Oorlog en alle dreiging die dat met zich mee bracht waren voorbij, de economie was op zijn best en het vertrouwen van de burgers in de politiek was groot.

Geloven in rock 'n roll (deel 1)

We zijn inmiddels over de helft van het eerste decennium van de 21e eeuw. Steeds vaker realiseer ik me hoeveel er eigenlijk is veranderd sinds de eeuwwisseling. De jaren negentig waren vrolijke tijden. Voor mij waren het de jaren van mijn vroege jeugd: in 1990 ging ik voor het eerst naar de kleuterschool. Het waren ook de jaren van grote tevredenheid bij de bevolking van ons land: de Koude Oorlog en alle dreiging die dat met zich mee bracht waren voorbij, de economie was op zijn best en het vertrouwen van de burgers in de politiek was groot. Voor het eerst in de geschiedenis groeide er een generatie op die nooit echte oorlogsdreiging had meegemaakt. Van deze generatie maakte ook ik deel uit. In 2001 zorgden twee vliegtuigen ervoor dat iedereen van onze generatie met een klap terug in de realiteit werd geworpen. De dreiging was terug. Voor die tijd was oorlogvoeren in naam van een geloof iets wat in verband werd gebracht met de middeleeuwen, tegenwoordig maakt het voor duizenden weer deel uit van het dagelijkse leven. Dat 9/11 veel gevolgen met zich heeft meegebracht zal u niet zijn ontgaan. U denkt daarbij waarschijnlijk vooral aan negatieve gevolgen als de honderden doden, als de aanslagen in Madrid en Londen en als de oorlog in Irak. Echter, ik wil het vandaag met u hebben over één van de zeldzame goede gevolgen van de aanslagen. Ik durf namelijk te beweren dat dankzij 9/11 de popmuziek een stuk beter is geworden. Hoe we het ook indelen in verschillende genres zoals new-rave, indie of singer-songwriter, ik zeg: rock ’n roll is terug. Bovenstaande gebeurtenis draagt hier de verantwoordelijkheid voor. Dankzij 9/11 kreeg de muziek weer inhoud. Ik las deze maand een artikel waarin werd beweerd dat rock ’n roll draait om het concept hel. Bijna alle rock ’n roll muzikanten geloven in dit concept en vertalen dat in hun teksten. Ik ben ervan overtuigd dat dit geen losstaand gegeven is. In de jaren negentig was er geen aanleiding voor de jonge generatie om na te denken over de dood en over het al dan niet bestaan van een hel. 9/11 en de daarbij horende dreiging heeft dit onherstelbaar veranderd. Een treurig gegeven wellicht, maar over de kwaliteit van de muziek hoor je mij niet klagen.