Sinds de release van het album Don Quichote is het relatief stil geweest rond can_of_be. Er werd wel wat opgetreden, maar achter de schermen gebeurde des te meer. Zangeres Julie Scott en Roeland Drost, die de laatste tijd geen deel uitmaakte van de band, praten ons bij over can_of_be, maar ook over de projecten die ze onder de noemer Scott & Drost uitvoeren. "De afgelopen twee jaar is er zowel muzikaal als privé van alles gebeurd binnen can_of_be," begint Julie. "De laatste plaat Don Quichote was heel boos, hard en bombastisch, dat was ook om een bepaalde periode af te sluiten. Het was een kutjaar geweest. Nu is dat minder zo en dus is de muziek ook heel erg veranderd. Onze bassist is weggegaan, maar desondanks hebben we negen nummers gemaakt en kunnen we eigenlijk alweer een plaat maken. Maar het klinkt totaal anders. Heel filmisch, losse arrangementen, minder hermetisch. We spelen nu ook met losse bassisten. We hebben al gewerkt met Rob van Smutfish en willen ook gaan werken met Satoshi (NiCad) en Andrea (Atombox). We hebben het zo over een nieuwe boeg gegooid, omdat we een nieuw begin willen. We gaan ook onder andere naam werken, al weten we nog niet welke. In het najaar, als ik terugben van een reis door Afrika, gaan we de nummers opnemen. Roeland - die wegens werkzaamheden bij de Appel niet actief was binnen de band - doet dan ook weer mee, maar gaat percussie en allerlei weirde instrumenten spelen. Verder doen mee Bas, de gitarist en Jan Willem, de cellist. Wij vieren zijn de basis en werken verder met andere muzikanten. Maar het kan ook goed zijn dat ik alleen met Jan Willem speel, of alleen met Roeland en een volgende keer zijn we met z'n achten, met een hoop gastmuzikanten. Lesley (Strik, drums) gaat zich concentreren op zijn soloplaat, dat wordt heel apart, maar prachtig!" Het klinkt boeiend en avontuurlijk, maar ook wel een beetje als het einde van can_of_be zoals we dat kennen. "Het wordt wat anders," stelt Julie. "Maar wel met dezelfde mensen en we spelen ook nummers van can_of_be, maar we hebben behoefte aan iets nieuws, iets anders. En om dat te doen is het nodig om redelijk radicaal te zijn. Toen we met Rob in de Bazart speelden, brachten we al oude nummers in een nieuw jasje, dat we ter plekke bedachten. Rob had namelijk nog nooit meegeoefend, dus het werd meer een muzikaal gesprek dat tijdens het optreden plaatsvond. Het publiek werd daardoor niet uitgenodigd op een verhaal dat al af is, maar werd meegenomen in een verhaal dat op dat moment ontstond. En dat bleek onwijs goed te werken!" Roeland: "Ik was erbij als publiek en het was echt een happening. Een leuke manier van muziek maken!" Een andere belangrijke peiler van de twee is Scott & Drost. "Dat is een vof waarin we alles kunnen vangen wat we samen doen: muziektheater, filmmuziek, onze solodingen en ook lesgeven en coaching," vertelt Julie. Roeland: "In dat laatste hebben we elkaar echt ontdekt en zijn we nu, na zo'n drie jaar, op een punt dat wat je erin stopt ook echt terugkrijgt van je cursisten. Het mooie daaraan is dat, ongeacht leeftijd en ervaring, we de mensen een (muzikaal) verhaal laten vertellen. Dat mag best een coversong zijn, maar wat heb jíj er dan mee? Het hoeft ook niet keurig volgens de nootjes, want dat kan niet iedereen." Julie vult aan: "Dat ze hun eigen kracht, hun eigen verhaal, hun eigen intentie ten overstaan van publiek helemaal durven doen, ondanks zenuwen. Weg die facade, weg die kutmaniertjes. Mensen steunen elkaar daar ook in. Het is soms heel ontroerend wat er ontstaat." Via Harry Zevenbergen - onze Haagse stadsdichter - geven Julie en Roeland deze zomer ook een cursus op kasteel Le Bocage in Frankrijk. Dit kasteel heeft Nederlandse eigenaren en in deze landelijke omgeving worden allerlei groepstrainingen gegeven. Roeland: "We gaan daar een nieuw programma voor schrijven; de helft van de deelnemers heeft al eens bij ons een cursus gevolgd. Het werkt wel volgens hetzelfde principe, maar je zit er 5 dagen achter elkaar te werken, dus we bouwen ook de nodige rustmomenten in." "Mensen zijn immers ook op vakantie, dus ze willen ook relaxen," weet Julie. "Maar in deze opzet kun je wel de diepte in en dat is heel prettig. Het is best wel een confronterende cursus, daar moet je wel tegen kunnen. Er worden ook meerdere cursussen tegelijk daar gegeven, Harry geeft samen met Dian van Faassen ook een cursus, maar dan op tekst gericht." "De cursisten wisselen we ook uit, er zijn natuurlijk aanwijsbare verwantschappen," vertelt Roeland. "Werk bij hen aan een schrijfopdracht en kom die bij ons presenteren. Wat wij doen is dus niet alleen zang, maar ook presentatie." Een cursist is 'geslaagd' als hij/zij een persoonlijke groei heeft doorgemaakt? "Precies!" roepen ze in koor. Die twee zijn gezellige babbelaars en hebben nog veel meer pijlen op hun boog. Zo is daar Krabat, waarmee ze filmmuziek maken (Julie: "Het is altijd een droom geweest en nu gaan we dit officieel doen, met een speelfilm die in de maak is. Een magisch/realistisch verhaal dat zich afspeelt in de donkere krochten van een stad") en Julie is met een soloplaat bezig ("Niet een singer-songwriter plaat met alleen maar akoestische gitaar, het moet breder zijn qua geluid, dus ook elektrisch met allerlei effecten. Ik wil ook niet dat het rockt. Het moet een mooie, fijne, warme sfeer hebben. Misschien zelfs een tikkeltje lief... Wel klein, maar niet soft!"). Met Chris Muller werken ze samen aan 'een lied in één dag' (Roeland: "Voor bedrijven maar ook individuen; het schrijven, uitvoeren en opnemen, desgewenst met dvd erbij"). En zo is er nog veel meer... Genoeg zaken dus om later op terug te komen. Eerst maar eens kijken naar can_of_be op Langweiligkeit 8, donderdagavond 26 juli aanstaande om middernacht in de Zwarte Ruiter. In welke formatie en met welke sound? Ga het zelf ontdekken.