Jan Borchers is sinds de oprichting van het festival medeprogrammeur van State-X New Forms. Als muzikant maakt hij samen met kunstenaar Paul Klaui al jaren diverse podia binnen en buiten Den Haag onveilig met de droneact AU en is hij actief als gitarist en bassist van het illustere noiseorkest Slampoets, dat inmiddels een nieuwe naam schijnt hebben. Ook is Jan de medeorganisator en programmeur van de Haagse editie van Playlab en last but not least nog het platenlabel Tegel runt. Jan Borchers: “Dat Scandinavië sterk vertegenwoordigd wordt op het State-X New Forms festival zal niemand verbazen. Door het vaak experimentele karakter van de programmering voelen de artiesten zich buitengewoon thuis op het festival. De optredens van Circle en Aavikko uit Finland vorig jaar op SXNF bevielen ons zo goed dat we dit jaar nog ruimer aandacht hebben geboden aan bands uit landen als o.a. Noorwegen Zweden, Finland en IJsland. Deze landen blijken wederom in staat te zijn om met vernieuwende, avontuurlijke bands te komen.” Dat ze het experiment zeker niet schuwen blijkt wel uit de formatie Killl uit Noorwegen. Een superformatie onder leiding van niemand minder dan Martin Hornveth van Jaga Jazzist. Een van de betere live acts van dit moment, die je zeker niet mag missen. Naast wat er op MySpace te vinden is hebben ze nog nooit wat uitgebracht en dat willen ze ook zo houden. Noise van de zuiverste soort. Noem het avant-metal muziek. Over de top, een stampende en razende sneltrein die voorbij knettert. Als je denkt klaar te zijn met hun geluid vergeet het dan maar. Ondersteund door een magistrale lichtshow, die ontworpen is door Kyrre Heldal Karlsen, worden nog meer zintuigen getest. Wie ooit Wolf Eyes in zijn begin periode zag en trok, mag zich nu voorbereiden op deze ‘killing machine’. Een betere tegenhanger van Aphex Twin die op dat moment in de grote zaal speelt kun je je niet wensen. Zwangere vrouwen en lichtgevoelige zielen zijn gewaarschuwd. De muziek die Shining uit Noorwegen op het podium brengt heeft een zo een eigenzinnige en complexe intentie maar zo’n eigen geluid, dat naar het luisteren van hun muziek en wat zich op het podium als maar verder uitkristalliseert, je jezelf ergens tussen Mars Volta en Slayer in waant. Laat je overdonderen door een bundeling van Jazz, metal, progrock en klassiek. Borchers: “Een aanrader. Als we over echte verrassingen kunnen spreken op het SXNF festival dan is het wel over deze jonge artiest die op het festival te bewonderen is.” Olafur Arnalds, twintig jaar oud en afkomstig uit de buurt van Reykjavik, IJsland, maakt ambientachtige soundscapes en elektronische beats. En alsof het nog niet genoeg is. Quit Your Dayjob uit Zweden met hun underground hit Coconut en die onder meer als support van o.a. The Hives en Gogol Bordello tourden, komen met een combinatie van elektrobeats en rauwepunk het Paard bestormen. Jan: “Alice Rose uit Denemarken, een multi-instrumentalist en singer-songwriter, is zeker een intrigerende persoonlijkheid te noemen die de toeschouwer wellicht met enige verbazing achter zal laten, maakt dit Scandinavische rondje compleet.” Jan: “Het Playlab project van Muzieklab Brabant is op SXNF voor het eerst vertegenwoordigd met een speciaal Playlab international project. De artiesten die uitgenodigd zijn voor dit unieke project maken deel uit van het festival van dit jaar. Playlab is een spannende mix van deze muzikanten die uitgedaagd worden eenmalig samen te spelen. Ze ontmoeten elkaar in de middag en dezelfde avond vindt de uitvoering plaats. Dit zal op de zaterdagavond plaatsvinden in de kleine zaal. Hoe het optreden zal klinken blijft tot aanvang onbekend. Dat het éénmalig, nieuw en verrassend is, staat vast. Artiesten die mee doen zijn Kim Fowley (US) als sessieleider, Paul Labrecque van Sunburned Hand of the Man (US), Rik De Mare van Kiss the Anus of A Black Cat (BE), Crunc Tesla (US) en Heyme Baan van Solaire (Ned). Info over hun achtergrond kun je allemaal terug vinden op de websites van SXNF en Playlab.” Prakpodium Het prakpodium is op de locatie Prinsengracht 8 te vinden achter de winkelruit van King Kong Gallery. Ja, je leest het goed, achter de winkelruit. Dus buiten kijken en luisteren. Het prakpodium is een aantal jaren geleden spontaan in de foyer van het Paard van Troje ontstaan. De eerste artiesten die aan de basis van het podium lagen waren Jason Forrest en Antistrot uit Rotterdam, een legendarisch optreden. Het kleinste podium van Nederland waarop artiesten van het festival spontaan optredens mogen improviseren van 2 tot 20 minuten, en natuurlijk de artiesten die we zelf uitnodigen zoals dit jaar op de vrijdag: The Grand Voice met o.a Selwyn Slop (The Polar Exploration Ship) en Gitaar drones, Hot Kid met Vincent van Gerven (bekend van De Nieuwe Vrolijkheid), veel geluiden met gezang met op de voorgrond De Niessgiesser met Channa Boon. Op de zaterdag Neusijzer met Sander, Friso en Whita, onbekende geluiden en gezang op de achtergrond en een heus verplaatsbaar Ukelele orkest uit Rotterdam onder leiding van Marcel van der Zwet en Hellosinnation met Jos Noorhoff elektronica en liedjes. Jan: “En natuurlijk alle artiesten die zich spontaan melden krijgen hun 10 minuten praktijd. Houdt het prakpodium in de gaten, want wellicht staat Aphex Twin er spontaan te spelen.” Weirdfolk- en dronescene. Een stroming waar SXNF, net als vorig jaar, ook aandacht aan schenkt is de weirdfolk- en dronescene. Zowel op vrijdag als zaterdag zullen er een aantal interessante acts te horen zijn Vooral in de Basement van Prinsengracht 8. In het begin van de avond van zowel vrijdag als zaterdag worden er muziekdocumentaires getoond, zoals Dronevolk van Jan Mertens, met exclusieve opnamesessies en interviews met een aantal prominente bands binnen dit genre. Uit de op dit gebied bekende Vlaamse broedmachine (K-raa-K)3 Records komt Kiss the Anus of a Black Cat (BE), een project van Stef Heeren. Heeren brengt donkere folkrock a la Curent93 en Silvester Anfang (BE). Folk en black metal kruisen elkaar hier en ze zullen zeker niet nalaten hun verschroeiende exorcisme te vertolken in broeiende geluidscollages. Spires that in the Sunset Rise (US), twee dames (Kathleen Baird en Taralie Peterson) met bezwerende stemmen en niet alledaagse instrumenten die de pikdonkere kanten van de Amerikaanse folk laten horen. De donkere drones van Fear Falls Burning (BE), de bekende doom-ambient grootmeester. Jan: “De parel van de avond heb ik als laatst bewaard, James Blackshaw. Een jong talent uit Londen en een gitaarvirtuoos. Ik hoef niet veel meer te vertellen als ik vertel dat hij wellicht in de voetsporen van John Fahey en Robbie Basho zou kunnen treden, of wellicht al staat. Complete aanrader.”