Time Machine wil zijn publiek beroeren

Een muzikale tocht door verschillende stijlen en tijden

Caroline Buser, ,

Het is een zonnige middag wanneer ik enigszins verlaat bij Time Machine, alias Tino van Leeuwen, voor de deur sta. Deze Haagse jongeman kent vele vormen van expressie: schilderen, dichten, schrijven, filosoferen en natuurlijk muziek. De liefde voor muziek drijft hem voort. Ons gesprek ging over het verleden, heden en natuurlijk waar het allemaal heen moet. “Ik ben geen standaard dj. Ik ben geen mixer. Ik ben geen pitcher. Ik ben geen turntable virtuoos. Absoluut niet! Ik schotel gewoon muziek voor.”

Een muzikale tocht door verschillende stijlen en tijden

Het is een zonnige middag wanneer ik enigszins verlaat bij Time Machine, alias Tino van Leeuwen, voor de deur sta. Deze Haagse jongeman kent vele vormen van expressie: schilderen, dichten, schrijven, filosoferen en natuurlijk muziek. De liefde voor muziek drijft hem voort. Ons gesprek ging over het verleden, heden en natuurlijk waar het allemaal heen moet. “Ik ben geen standaard dj. Ik ben geen mixer. Ik ben geen pitcher. Ik ben geen turntable virtuoos. Absoluut niet! Ik schotel gewoon muziek voor.” De naam Time Machine is een weergave van de brede muzikale interesses van Tino. ”Ik ben erg geïnteresseerd in zowel oude als nieuwe muziek. Ik kan heel gemakkelijk overspringen van oud naar nieuw en andersom. Eigenlijk is het, als je naar Time Machine luistert, alsof je in een tijdmachine stapt waarbij je herinneringen krijgt uit bijvoorbeeld 1996 of 1984 of 2001. Het zijn stukken die een aha-Erlebnis moeten oproepen.” Tino neemt zichzelf als uitgangspunt en stelt zich ten doel het publiek te verrassen. “Het moet dansbaar zijn, vet klinken en het moet iets oproepen.” Op de vraag hoe de bijzondere relatie tussen Tino en muziek begonnen is hoeft hij niet lang na te denken. “Als klein jongetje was ik altijd al met hitparades bezig. En op school was ik al aan het opscheppen over hoe hoog Doe Maar stond en wat de nummer één van de week was.” Vervolgens is hij op z’n tiende begonnen met verzamelen van muziek, de top veertig op cassette. “In 1990 begon ik ook met de tipparade te verzamelen, de nummers die het niet haalde, zeg maar. En dat werd eigenlijk wel het dubbele. Daardoor kreeg ik zo’n collectie. Het zat er eigenlijk al vroeg in. Ik hou gewoon van muziek.” Dat moge duidelijk zijn. Het registreren en verzamelen van muziek maakte later plaats voor de behoefte om zelf instrumenten te bespelen. Op zij 18de koopt Tino een gitaar, leert zichzelf spelen en begint hij met het schrijven van liedjes. “Ik begon met optreden toen ik 23 was. Dat heb ik zeven jaar lang gedaan tot de dag voor mijn dertigste. Toen heb ik een afscheidsoptreden gegeven op Langweiligkeit 5, en begon ik dus officieel met Time Machine. Tino legt uit dat Time Machine eind 2002 zijn oorsprong heeft, want dan begint hij met mixen op de computer. Hij heeft daar grote plannen mee en zijn solocarrière leidt op dat moment nergens toe. Dit is het punt waarop hij besluit als Time Machine er op uit te trekken. In tegenstelling tot zijn solocarrière, waar hij destijds iedere dag druk mee bezig was, neemt hij voor het project Time Machine een rustiger tempo aan. “Waar de wind waait daar kom ik terecht. Ik maak zo eens per maand een remix. Af en toe hoor ik van mensen waar ik zou kunnen draaien. En daar zeg ik geen nee op. Zo komt het eigenlijk aanwaaien, het is niet dat ik er de hele tijd achteraan zit ofzo.” Zijn eerste officiële optreden is op Langweiligkeit 6, ongeveer een jaar geleden. Zijn eerste CD is dan net klaar. Na een wat moeizame start blijkt het een doorslaggevend succes. “Ik had iets veroorzaakt.“ Sindsdien heeft hij zo'n tien optredens gehad, die niet allemaal even succesvol zijn. Na een minder optreden blijft hij achter met een onbevredigd gevoel. “Ik sta hier hartstikke mijn best te doen om een statement neer te zetten en het wordt niet begrepen.” Een optreden van Time Machine is iedere keer anders. “Ik heb sowieso een tiental Cd’s bij me met zo’n 200 nummers. Naast de enorme variëteit aan stijlen verwerkt hij ook eigen werk in zijn optredens. Daar kies ik mijn set uit, afhankelijk van hoe de sfeer, de zaal en het publiek is.” Geen gedoe met speellijsten en dergelijke dus voor Tino. “Ik draai rock, happy hardcore, tekno, hard style, drum ’n bass en pop. Als het maar hard klinkt.” Het is dj-en met een knipoog. Ik zit vaak op de grens tussen goed en fout.” En als een nummer lang genoeg duurt, dan duikt Tino zelf ook wel eens de dansvloer op. Ondanks zijn afscheid als soloartiest, wil Tino toch weer zelf nummers gaan schrijven. Het singer/songwriter bloed kruipt waar het niet gaan kan. “Ik heb besloten om eigen creaties te gaan maken onder de noemer Time Machine. Hier ben ik eigenlijk nog maar kort mee bezig. Ik heb nu nog heel veel op de plank liggen dat geremixed is. Het moet muziek worden met een echt Time Machine gehalte. Het zal nog wel een tijdje duren eer ik echt een professionele stap kan gaan nemen.” Het lijkt een natuurlijk vervolg op zijn eigen reis langs de wondere wereld die muziek heet.